Tak, to prawdopodobnie prawda. Kiedy grasz na nowej gitarze (lub innym drewnianym instrumencie), włókna w drewnie nieco osiadają z powodu wibracji, co z czasem powoduje, że drewno staje się sztywniejsze, stabilniejsze i bardziej rezonansowe, co z kolei poprawia brzmienie.

Różne lasy różnie doświadczają tego zjawiska; na przykład świerk potrzebuje około roku, aby się włamać, a gitara ze świerkowym topem będzie brzmiała lepiej po roku gry niż od razu po wyjęciu z pudełka. Potem proces starzenia jest wolniejszy, a marginalne ulepszenia mniejsze. Z drugiej strony cedr pęka zarówno wcześniej, jak i bardziej równomiernie - możesz zauważyć niewielką poprawę rezonansu wcześniej niż w przypadku świerkowego wierzchołka, ale ogólna poprawa po roku może nie być tak duża jak w przypadku świerka.

Wszystko to jest oczywiście subiektywne, ale odzwierciedla wiele doświadczeń z instrumentami drewnianymi.

Zgodnie z powszechną mądrością dźwięk będzie się poprawiał z czasem tylko wtedy, gdy blat będzie litym blatem (pojedyncza warstwa rzeźbionego drewna ), w przeciwieństwie do blatu laminowanego (sklejka).

Zwróć uwagę, że praktycznie wszystkie blaty lite są wykonane z dwóch kawałków pojedynczej warstwy drewna cięte i klejone obok siebie. To nadal jest uważane za solidny blat.

Blat z laminatu jest jak kawałek sklejki. Kilka cienkich warstw drewnianego forniru jest sklejanych ze sobą pod ciśnieniem.

Chodzi o to, że tanie gitary są zwykle wykonane z laminowanych drewnianych blatów, które nie poprawiają się wraz z grą i wiekiem. Ten producent gitar, którego reklamy czytasz, podkreśla, że ​​jest to gitara niedroga, ale ma solidną górę, a to daje przewagę w postaci poprawy brzmienia w miarę użytkowania.

Zwykle jestem sceptykiem co do tego typu rzeczy, więc przedstawiam te hipotetyki, doskonale wiedząc, że efektu placebo nie można lekceważyć. Ale dlaczego miała gitara klasyczna brzmiała lepiej niż nowa?

1. Drewno było wtedy lepsze. Nowe przepisy CITES dotyczące handlu gatunkami zagrożonymi wymienia teraz wszystkie gatunki palisandru, standardowego materiału na tył i boki gitary akustycznej, jako chronione, oraz najrzadszą odmianę, brazylijskie drzewo różane, z jego legendarnymi właściwościami dźwiękowymi, od lat jest skutecznie niedostępny dla budowniczych. Ebony został spalony na śmierć, a jeszcze bardziej „pospolite” drewno z wierzchu i z boku, takie jak świerk i mahoń, znajduje się pod presją. W złotej erze produkcji gitar firmy takie jak Gibson i Martin mogły pozyskiwać pierwszy świerk Adirondack, wyjeżdżając z miasta; całe to stare drewno zniknęło, a nowsze drzewa, drzewa uprawiane, nie miały czasu, aby rosnąć w ten sam sposób. (Nieważne, globalne ocieplenie itp.) Gitara z lat czterdziestych XX wieku, jeśli była dobrze zbudowana, została zbudowana z drewna, którego po prostu nie można już dostać. To, czy drewno „otworzyło się” przez lata grania, nie jest tak naprawdę istotne. To było lepsze drewno na początek.

2. Źle wykonane i źle zaprojektowane instrumenty mają tendencję do łamania się, porzucania i znikania ze sceny. Gitara, która przetrwała i nadawała się do gry przez 60-70 lat, była prawdopodobnie jedną z „dobrych”, kiedy była nowa. Jedynym wielkim znaleziskiem, jakie kiedykolwiek zrobiłem, było to, że odwróciłem coś, co wydawało się nienazwanym dźwiękiem, i znalazłem schludną, elegancką domową łatę z postrzępioną dziurą z tyłu, głęboko pod lakierem. Nie wiedziałem zbyt wiele o gitarach, ale logiczne wydawało się założenie, że ktoś dbał o tę gitarę na tyle, by ją naprawić, więc prawdopodobnie nie był to wyrzucony japoński śmieć. (Okazało się, że to Gibson J-45 z 1943 roku, podróżujący incognito z pozbawionym mety i bez numeru seryjnego. Brzmi całkiem nieźle.)

Interesujące byłoby ustawienie ślepego testu, porównującego dźwięk nowego instrumentu z „zepsutym”. Podejrzewam, że wyniki byłyby niejednoznaczne :-) A kiedy jest to TWÓJ instrument, całość staje się niemożliwie subiektywna. Kiedy coś się naprawdę dzieje, dowody naukowe są łatwe.

Myślę, że możemy się zgodzić, że nowe struny brzmią inaczej niż stare. Niektórzy wolą jeden, inni inny.

Jestem puzonistą. Pewnego dnia szanowany londyński puzonista Denis Wick dużo kupował i sprzedawał używane instrumenty w swoim domu w Kenton. (Jak wiedzą wszyscy gracze na instrumentach dętych, jego biznes później bardzo się rozwinął.) Historia została opowiedziana o uczniu, który wypróbowując instrument na sprzedaż, skarżył się, że wysokie C jest słabe. Denis podniósł słuchawkę i zagrał serię wysokich C na wszystkich dynamicznych poziomach. Odtąd instrument grał tę nutę dobrze. Cóż, może ... :-)

Nie ma solidnych naukowych dowodów na to, że gra na gitarze poprawi jej brzmienie, ale rozsądne wydaje się założenie, że więcej wibracji może zmienić jej charakterystykę dźwiękową.

Prawdopodobnie prawda jest taka, że ​​stare gitary brzmią lepiej, ponieważ stare drewno ma różne właściwości fizyczne, a tym samym charakterystykę dźwięku.

Nie sądzę, aby to prawda, że ​​tylko solidne topowe gitary poprawiają się z wiekiem. Sklejka i drewno laminowane to również drewno. Ich zawartość wilgoci i celulozy również zmienia się z upływem czasu, a producenci gitar stworzyli je, aby sprzedać ci droższą gitarę. Jeśli masz te stare laminowane gitary yamaha z lat 70., zrozumiesz, jak fantastycznie brzmią. Osobiście mam starą, tanią gitarę ze sklejki, która ma ponad 30 lat i brzmi lepiej niż moje nowe gitary z litego drewna.

Odpowiedzi na to pytanie nie mają szans, muszą należeć do tej samej kategorii, co „kto jest najlepszym gitarzystą wszechczasów?” Wymaga odpowiedzi na podstawie własnej opinii lub preferencji. Nawet jeśli odpowiedź opiera się na „opinii wielu lub ekspertów”, nadal jest otwarta na to, że nie wszyscy ją podzielą.

Jeśli zadasz pytanie „Największy gitarzysta” entuzjastom bluesa, nie usłyszałby nazwiska Randy Rhoads i zapytał fanów hard rocka lub metalu, po wzmiance o nazwisku Robert Johnson prawdopodobnie pojawiłaby się „Kim jest Robert Johnson?”

Najlepsze informacje płynące z „ pytanie starej gitary jest dowodem na to, że niektóre stare gitary zostały wykonane dobrze; ich drewno i kleje nie rozpadają się po 10 latach, a dźwięki, które wydają dzisiaj, przynajmniej w opinii wielu, nie są tak nieprzyjemne dla ucha, aby uczynić je bezużytecznymi.

wymiernych badań naukowych, aby znaleźć odpowiedź, różnica mierzona w ciągu dekady może być tak mała, że ​​niewielka zmiana temperatury lub wilgotności w różnych miejscach prawdopodobnie zniweczy wyniki badania.

Jeśli to dobrze się sprawdza od lat od teraz historia zapewnia, że ​​elementy projektu i cechy drewna, które stworzyły niegdyś kochany dźwięk, nie ulegną znacznej degradacji w czasie.

Kiedy grasz na gitarze, to jakby łamie drewno. To nie ma większego sensu, ponieważ większość ludzi ma w głowie pomysł, że nowe rzeczy są lepsze, ale jedne z najlepszych dźwięków, jakie kiedykolwiek uzyskałem Było kilka naprawdę starych i bardzo często używanych gitar vintage. każda gitara, w miarę upływu czasu iw zależności od tego, jak na niej grasz, rozwija swoje własne, niepowtarzalne brzmienie. Nigdy tak naprawdę nie rozumiałem, dlaczego nowe gitary są droższe.

A co z dymem? Przyszedłem na tę tablicę po wyszukaniu w Google hasła „dym” lub innych rzeczy używanych do poprawy akustyki ”. Myślałem w ten sposób tylko dlatego, że oglądam film dokumentalny o burbonie z Kentucky i produkcji zwęglonych beczek, które zgodnie z prawem burbonowym mają być nowymi beczkami, a następnie wysłane do Szkocji, gdzie używają tych samych beczek do produkcji szkockiej. Prawo szkockie nie nakazuje ponownego wykorzystania beczek, tylko że są one wykonane z dębu. Potem dotarłem tutaj i zacząłem czytać argumenty dotyczące starego w porównaniu z nowym drewnem i zacząłem myśleć o życiu gitar zbudowanych w latach 40-tych, 50-tych i 60-tych oraz o tym, na ile dymu były one prawdopodobnie narażone w barach, salach koncertowych, salonach itp. Czy myślisz, że dym wpływa na starzenie się (nielaminowanych) instrumentów akustycznych? Naprawdę nie mogę wymyślić dobrego powodu, dla którego miałby to robić, chyba że planujesz z niego pić, ale kto wie, może coś w tym jest.