Palec na progu jest szeroko stosowany; i jest używany przez jednych z najbardziej technicznych rockowych / współczesnych muzyków na świecie.

Paul Gilbert Joe Stump Steve Vai John Petrucci

Wszyscy używają w ten sposób swoich małych palców;

Użycie małego palca oferuje po prostu więcej opcji nuty na szyi; zapewnia szerszy zasięg bez konieczności zmiany pozycji dłoni.

Im bardziej elastyczne dłonie, tym więcej może zrobić każdy palec; najbardziej doświadczeni gracze często zakrywają progi 4+ pierwszymi trzema palcami; używając małego palca do dalekich rozciągnięć, kiedy jest to konieczne.

Ostatecznie wszystko sprowadza się do tego, jak czujesz się komfortowo; Zauważyłem, że prawie każdy, komu radziłem „palec per próg”, dostrzegł ogromną poprawę w swojej grze i zdolności zapamiętywania skali / pozycji arpeggia / wzorów na szyi. powinna to być tylko podstawowa technika palcowania; będziesz musiał zmienić / dostosować palcowanie dla wielu rzeczy.

Chociaż osobiście nie stosuję zasady „jeden palec na próg”, myślę, że ważne jest, aby mieć mocny mały palec.

Jeśli cokolwiek bym powiedział, zaliczam się do kategorii 3 1/2 palców do pracy ołowianej. Poruszając się po podstrunnicy używam palca, który jest najbardziej naturalny. Staram się nie skupiać na tym, który to palec, o ile wydaje mi się to właściwe. Ogólnie rzecz biorąc, jest to łatwiejsze do grania i bardziej prawdopodobne, że zapamiętam, jak coś zagrać, gdy wrócę do tego.

Skala bluesowa jest podzbiorem pełnej skali, więc gitarzystom bluesowym łatwiej będzie / wystarczy użyć trzech palców jako „uproszczonej” wersji zasady „jeden palec na próg”.

W wielu przypadkach dotyczy to również gitarzystów klasycznego rocka, ponieważ schematy są często podobne do schematu bluesowego.

Kiedy jesteś zaznajomiony z używaniem pełnych "4 palców", będziesz miał przewagę w grze w dowolnym stylu.

Zauważyłem, że praktycznie nikt nie używa tej techniki frettingu. Prawie wszyscy gitarzyści bluesowi i rockowi używają tylko trzech palców, a foegoe [sic] the pinky, grając lead.

Cóż, to zależy od tego, do jakich gitarzystów masz na myśli. Rzeczywiście, niektórzy z największych wykładników podstrunnicy mieli ograniczone możliwości lewej ręki. Przykładanie jednego palca do każdego progu jest znane jako gra pozycyjna i właśnie tego należy używać, aby uzyskać największą wszechstronność i szybkość. Jasne, można by sobie dobrze poradzić tylko trzema palcami, ale podniesienie tego małego palca do góry i bieganie to fenomenalny skok w zręczności lewej ręki. Oczywiście są fragmenty, w których najlepsze palcowanie niekoniecznie przykleja się do jednego palca na progu, ale ogólnie palce powinny zawsze znajdować się na swoim miejscu. Istnieje kilka ćwiczeń wzmacniających mały palec. Ilekroć widzę ten mały palec dyndający w wykonaniu, po prostu nie mogę pozbyć się uczucia „Wow, to kiepska forma”. Jeśli gracz jest całkiem dobry, zwykle nie jest to zbyt niepokojące, ale jeśli nie jest on taki wspaniały, to może to bardzo rozpraszać.

Gram głównie na gitarze klasycznej i basie , więc możesz uznać tę odpowiedź za stronniczą, ale uważam, że najlepsza praktyka gry na pozycjach na wszystkich instrumentach fretted (akustyczny, bas itp.).

Zdecydowanie warto nauczyć się jednego palca dla każdego progu i ćwiczyć tak szeroki zasięg, jak tylko może to zająć dłoń. W przypadku wielu utworów muzycznych uważam, że mój mały palec jest znacznie bardziej przydatny niż palec serdeczny, mimo że palec serdeczny jest `` właściwy '' - gdybym nie wzmocnił swojej małej siły, nie byłbym w stanie zrobić niektórych rzeczy, które robię.

Zauważyłem, że o wiele łatwiej jest grać niektóre piosenki, kiedy jestem elastyczny co do moich zmartwień.

Na przykład, przechodząc z punktu A do B do Bsus4 (np. „Spokojny Easy Feeling ”), o wiele łatwiej jest mi denerwować środkowy, pierścieniowy i mały palec na A, a następnie wsuwać się w B i wsuwać w pasek z moim indeksem. Wejście w Bsus4 oznacza, że ​​pinky po prostu przesuwa jeszcze jeden próg:

  AB Bsus4E | ----- 0 ----- 1 ----- 1 ----- B | ----- 1 ----- 3 ----- 4 ----- G | ----- 1 ----- 3 ----- 3 ----- D | ----- 1 ----- 3 ----- 3 ----- A | ----- 0 ----- 1 ----- 1 ----- E | -----------------------  

Możesz przejść od A do B, fretując struny D, G i B palcem serdecznym (pochylając się na stawie, aby nie denerwować tego małego e!), ale przejście do Bsus4 jest znacznie trudniejsze!

Nie uważałbym tego za stałą zasadę. Jednak czuję, że powinieneś czuć się komfortowo grając w ten sposób, tak samo jak w każdym innym stylu.

Nie zaniedbuj swojego małego dziecka! Może to uratować ci życie pewnego dnia.

Idealnie powinieneś dostać się do pozycji, w której wślizgujesz się i wysuwasz z jednego na ciąg ad hoc. Jak wszystko w muzyce, im bardziej zróżnicowany program ćwiczeń, tym ciekawsza i bardziej interesująca gra.

Do każdego własnego, w zależności od gustu, celów i komfortu, oczywiście.

Mimo to moje 2 centy: ćwiczenie jednego palca na każdy próg (w konsekwencji zwracanie większej uwagi na palcowanie) przyniesie Ci kolejne świetne i przydatne narzędzie. Kiedy grasz w ten sposób, pozycja rąk jest bardziej „poprawna” i mniej ukośna w stosunku do szyi, ale sposób gry jest również wyczuwalny, a jeśli myślisz, że jest brudny, wyluzowany lub agresywny blues / blues rock, z pewnością nie będziesz mieć takiego samego podejścia, jak w trybie niszczenia. Lub pobieranie palców itp.

Wiem, że jeśli chcesz grać tradycyjną muzykę irlandzką, MUSISZ użyć metody „finger per fret”, bo inaczej jest to praktycznie niemożliwe, są nawet sytuacje, w których musisz mieć metodę palca na progu, a następnie wejść i poza ręką, w zależności od utworu muzycznego.

Metoda palec na progu ma zdecydowaną przewagę, gdy nauczysz się jej czegoś, czego powinieneś używać, ale nie jako ustalonej zasady, jest kilka rzeczy, które po prostu nie pasują :)

3 1/2 palców to dobry sposób na opisanie tego.

Myślę, że 3 palce są optymalne do zgięć / wibracji. Podczas zginania czterema palcami zauważysz, że palce mają tendencję do zginania się i napinania, co może spowolnić gracza. Jeśli już, to prawdopodobnie optymalne jest denerwowanie nut z pinky, kiedy jest TYLKO niepokojące. W przeciwnym razie palec serdeczny wydaje się optymalny do zginania, a wskazujący i serdeczny czują się optymalnie do wibratorów.

Pamiętaj, że można osiągnąć stosunkowo równy poziom finezji i zręczności we wszystkich palcach, ale to będzie weź określoną ilość praktyki.

3 i pół to rzeczywiście dobry opis. W przypadku bluesa lub rocka wydaje się, że fretowanie i zginanie progu o krok w górę od progu, na którym znajduje się twój wskaźnik, środkowym palcem, i fretowanie i zginanie progu półtora stopnia w górę od progu, na którym znajduje się twój palec wskazujący palcem serdecznym do mocniejszego, pewniejszego brzmienia, zwłaszcza jeśli intensywnie używasz skali pentatonicznej / bluesowej.