Zadaniem dyrygenta jest przeanalizowanie utworu i ustalenie, w najdrobniejszych szczegółach, jak należy go zagrać. Następnie musi to przekazać na próbie słowami i fizycznością (wykonywanie schematów i gestów). Trudność polega na dokonaniu dobrej analizy, uważnym słuchaniu tego, co robi zespół, i umiejętności skutecznej komunikacji. Naprawdę wspaniały dyrygent może wyobrazić sobie siebie w sytuacji każdego muzyka, aby z natury zrozumieć, czego każdy od niego potrzebuje.

Najlepiej byłoby, gdyby dyrygenci orkiestrowi wiedzieli wystarczająco dużo o tym, jak gra się na każdym instrumencie, aby lepiej zrozumieć trudności związane z muzyką i tendencje, które pojawią się podczas jej odtwarzania. Większość tej pracy dotyczy strun, ponieważ jest więcej różnic w podejściu do muzyki (część używanego smyczka, gra bliżej mostka lub podstrunnicy, specyficzne techniki smyczkowania, a nawet to, na których strunach grać) niż w przypadku wiatrów, w których występuje zwykle jest to tylko jeden rozsądny sposób na zagranie czegokolwiek. Na przykład, jeśli zauważysz, że ataki skrzypiec są mętne i zobaczysz, że grają w środku smyczka, możesz poprosić je, aby zbliżyły się do żaby.

Wszystko to powiedział, największym błędem, jaki widzę w przypadku nowszych dyrygentów, jest zwykły brak przygotowania i znajomości materiału. O wiele bardziej wolałbym grać dla dyrygenta, który wyraźnie studiował muzykę i wiedział, czego chce, ale był trochę niezdarny w komunikacji (zarówno werbalnej, jak i fizycznej), niż dla takiego, który opanował pałeczkę, ale najwyraźniej nie. odrobił pracę domową. I widzę, że wielu początkujących dyrygentów zbytnio skupia się na machaniu kijem i nie przygotowuje właściwej analizy muzyki.

Kluczową kwalifikacją jest bardzo analityczne ucho i dobrze ugruntowana koncepcja partytury (mając za pasem duże doświadczenie, będzie można pracować z mniejszym przygotowaniem, ale zanim to zajmie dużo czasu).

Aby pracować z dużą liczbą osób z różnymi problemami, bardzo ważne jest, aby usłyszeć, jakie rzeczy nie działają prawidłowo, znaleźć skuteczne sposoby rozwiązania tego problemu, a następnie złożyć je ponownie.

Byłem kiedyś częścią materiału szkoleniowego na kurs mistrzowski z prowadzenia. To było absolutnie zdumiewające, jaką różnicę zrobił dobry dyrygent w jakości (raczej dobrego) chóru. Z dyrygentem, któremu tak naprawdę nie udało się zrobić więcej niż powtarzanie przejazdów przez partyturę, poziom chóru był o kilka klas poniżej potencjału dobry dyrygent (również bez wcześniejszej znajomości chóru) był w stanie wypracować z dość twardszego materiału, po prostu wiedząc dokładnie, gdzie coś poszło nie tak z jaką grupą i / lub kombinacją i jak to rozwiązać.

Pamiętaj: przez cały czas śpiewacy czuli, że oni byli bycie nudnym i / lub w stanie odciągnąć rzeczy. Naprawdę nie zdawałeś sobie sprawy z wpływu dyrygenta bez rzeczywistego porównania.

Po prostu miałeś zły dzień z pierwszym, a naprawdę dobry z drugim. Tyle że to było jedno po drugim.

Dobrzy dyrygenci to dobrzy liderzy. Znają partyturę i jak powinna brzmieć. Muszą być w stanie przedstawić konstruktywną krytykę każdemu muzykowi. Muszą także być pewni siebie i dobrze analizować zarówno partyturę, jak i graczy oraz wytwarzany dźwięk.