Masz rację, że ta sama melodia może być odtwarzana w wielu różnych sekwencjach akordów, a wybór akordów będzie miał wyraźny wpływ na brzmienie utworu.

Jeden z nowoczesnych Ulubioną sztuczką wykonawców jazzowych jest wybranie dobrze znanej melodii i akompaniowanie jej nieoczekiwanymi (ale wciąż przyjemnymi muzycznie) akordami.

Zauważ, że kluczem twojego przykładu jest D-dur (lub h-moll), mając C i F zaostrzone. Więc raczej nie zagrasz akordu Cm, ponieważ akord zawiera C ♮, a tonacja nie.

Cztery nuty, które podałeś, tworzą zbyt krótką melodię, aby można było podjąć jakąkolwiek solidną decyzję właściwy akord. Bardzo często używa się akordu odpowiadającego tonacji utworu, a fragment kończy się na D, więc D-dur prawdopodobnie będzie działać.

Nie każda nuta w melodii będzie odpowiadać nucie, która się pojawi w towarzyszącym akordzie. Na przykład, jeśli zagrasz akord D-dur z czterema nutami z twojego przykładu, F♯ i D zmieszczą się w akordzie, a E i C♯ nie. Można je traktować jako „notatki łączące”.

Odpowiedź na Twoje pytanie (wyrażona w tytule) brzmi „Nie”.

Każdą melodię można zharmonizować z szeroką gamą sekwencji akordów. Możesz użyć tego do uzyskania różnych wyrafinowanych efektów muzycznych. Jednym prostym przykładem może być użycie progresji akordów molowych lub sekwencji akordów durowych w celu zharmonizowania tej samej melodii.

To właśnie sprawia, że ​​muzyka jest tak interesująca.

To dobrze ugruntowane pisanie piosenek i technika kompozytorska polegająca na przyjęciu tej samej melodii i zharmonizowaniu jej inaczej za każdym razem, gdy melodia jest powtarzana. To jedna z form tego, co w muzyce klasycznej nazywamy „tematem i wariacjami”.

W jazzie nazywa się to „ponownym harmonizowaniem” lub „wykorzystaniem substytucji akordów”.

Nie chcę teraz sugerować, że możesz wziąć daną melodię i wybrać losowo akordy i nazwać to progresją akordów, która towarzyszy melodii. Są na to zasady i aby się ich nauczyć, trzeba studiować teorię muzyki lub przynajmniej posłuchać dobrej muzyki skomponowanej przez ludzi znających ich teorię muzyki.

Część druga

Nikt tutaj nie podjął jeszcze tematu rytmu harmonicznego czy kontrapunktu .

Czy chcesz skomponować inny akord dla każdej nuty melodycznej, tak aby sekwencja akordów zawierała odrębną linię basu? Nazywa się to harmonizacją chorałową w fakturze homofonicznej. Na przykład w ten sposób hymny chrześcijańskie protestanckie są często układane w tradycyjne hymny.

A może po prostu chcesz je stworzyć? akord na takt, czy inny akord tylko przy mocnych uderzeniach? W takim przypadku pewne nuty w melodii są traktowane jako nuty, których nie ma w akordzie i są opatrzone różnymi terminami, takimi jak tony nieakordowe lub tony przechodzące .

Następnie jest kontrapunkt , w którym występuje wiele linii melodycznych w tym samym czasie. Melodia piosenki jest dominującą melodią, ale pod nią lub wokół niej występują inne linie. W odpowiednio skomponowanym kontrapunkcie wciąż istnieje progresja akordowa, którą można dostrzec i wyprowadzić, patrząc na to, jak nuty w różnych liniach melodycznych układają się pionowo. Kontrapunkt to złożona i zaawansowana technika kompozycyjna.

W takcie 4/4 najsilniejsze uderzenia to 1 i 3

Jeśli dla pokazanego taktu chcesz jeden akord na takcie, to w pokazanym fragmencie masz F # na uderzenie 1 i C # na 3. Zazwyczaj, jeśli nuta toniczna jest na słabym uderzeniu, nie jest częścią kadencji, dlatego nie należy używać akordu tonicznego D-dur.

Najlepszym kandydatem jest fis-moll (F #, A, C #)

Powiedziawszy to, podany przykład jest wyrwany z kontekstu, ponieważ jest bardzo krótki. Ale pamiętaj, które nuty zajmują najsilniejsze uderzenia w takcie, a także które takty są najsilniejsze w frazie muzycznej. Zazwyczaj słupki są alternatywnie mocne-słabe. To powinno pomóc w wyborze akordów.

Wyjęty z kontekstu frazy muzycznej, nie ma jednoznacznie najbardziej poprawnej analizy. Wszystko harmoniczne jest związane z tym, co jest tonizowane w danym kontekście i czasami może to być subiektywne. Jeśli otrzymałeś zarówno kompletną frazę muzyczną, którą należy rozpatrywać w oderwaniu, jak i znany rytm harmoniczny (które fragmenty nut są brane pod uwagę jednocześnie przy decydowaniu, czym jest akord), to czasami można przedstawić bardzo mocny argument za pewną interpretacją i może nawet istnieć „najbardziej poprawna analiza”, ale tautologie tego rodzaju są dość rzadkie. Zwykle jest to zbiór mniej lub bardziej wiarygodnych analiz.

Zakładając na początek harmonię funkcjonalną, jeśli rytm harmoniczny nie jest super wyraźny - tak jak w przypadku bardzo homofonicznego brzmienia, np. masz tylko melodię - wciąż istnieje coś, co nazywa się „dorozumianą harmonią”. Jednym z absolutnie najbardziej kanonicznych przykładów domniemanej harmonii uznawanej przez wszystkich są dwuczęściowe wynalazki Bacha. Każdy to zna i studiuje, nawet nie-pianiści. Często nie więcej niż dwie nuty są odtwarzane na raz, ale nadal można przeprowadzić analizę harmoniczną z wysokim stopniem pewności, ponieważ harmonię implikuje to, co jest bardzo silnie nadane przez zarysowanie akordów i skal oraz poprzez frazowanie.

Ponieważ muzyka jest czasowa (twoje uszy zbierają informacje w czasie), możliwe jest wprowadzenie niejasności, a później rozwiązanie tej dwuznaczności, dając uszom pełniejsze informacje o tym, które funkcje są obecnie wyrażane. Twoje uszy wzbudzają zainteresowanie muzyką, próbując rozwiązać tę zagadkę, gdy zbierają więcej informacji o kontekście. Podany przez Ciebie fragment jest zbyt krótki, aby wyciągnąć jakiekolwiek wnioski. Gdybyśmy wiedzieli coś o kluczu, czy to na początku, czy na końcu frazy, i coś o związku z innymi głosami, moglibyśmy go znacznie zawęzić, ale możliwości byłyby nadal ogromne.

Wreszcie to, co Wheat Williams powiedział w innej odpowiedzi o istnieniu nieskończonych harmonizacji, jest prawdą w teorii, ale zakłada, że ​​jest w stanie dokonywać podziałów w nieskończoność. On również trafia w to, że w praktyce tak się nigdy nie dzieje, więc technicznie możliwych harmonizacji jest nieskończenie wiele, a także w praktyce istnieją dalsze ograniczenia stylistyczne w odniesieniu do struktury i prowadzenia głosu niezależnie od gatunku, ponieważ każdy lokalny niewielki muzyczna decyzja zależy od otoczenia.

Akord na pierwszą nutę: DF # -A (Tonik)

Akord na drugą nutę: AC # -E (Dominujący)

Akord na trzecią nutę: AC # -EG (7. dominująca)

Akord dla czwartej nuty: DF # -AD (tonik)