Od: Podstawy do rysowania notacji muzycznej

Projekt teoretyczny 2: przygotowywanie partytur

Aby narysować pauzę, narysuj prawą stronę litery „R”, pomijając pion, lub zacznij od cyfry „2”, ale pociągnij poziomą linię w dół po prawej stronie. Umieść haczyk na dole i gotowe. Reszta ćwiartkowa to litera „R” odpowiednia do umieszczenia obok litery z pionową prawą stroną. Pochodzi prosto z Biblii Gutenberga. Haczyk na dole jest tylko ozdobą.

„Klasyczna” ćwiartka jest odwróconą lustrzanym odbiciem ósmą pauzą. Nie używaj tego.

Niektórzy rysują wersję reszty „S”, która została wprowadzona na początku XIX wieku, aby zastąpić „klasyczną” pauzę. Reszta „S” jest jak S lub „Z” do tyłu z wklęsłym górnym i dolnym zamiast wypukłym lub prostym. Innym sposobem narysowania tego jest narysowanie linii w dół i zakręcenie w lewo, prosto w prawo, a następnie zakręcenie w lewo iw dół. To najłatwiejszy sposób na rozpoczęcie i polecam go Wam. Jeśli obrócisz go zgodnie z ruchem wskazówek zegara, masz odpoczynek „S”. Lub skopiuj ósmą podwójną i wstecz. Lub odetnij połowę obu krzywych pauzy Gutenberga.

W pauzie ćwiartkowej można znaleźć wiele różnic. Problem z resztą Gutenberga polega na tym, że zajmuje zbyt dużo miejsca w pionie i dlatego zbyt często koliduje z innymi pauzami lub nutami. Jeśli chodzi o muzykę pisaną ręcznie, reszta Gutenberga i reszta klasyczna są moim zdaniem najgorsze.

Nauczono mnie używać małej litery z z małą literą c pod nią, z dolną częścią z dotykającą górnej części litery c.

Rysuję ćwierćnutę dwoma pociągnięciami pióra. Na poniższym zdjęciu użyłem wąskiego długopisu. Jeśli użyjesz nieco grubszego pisaka, 2-3 i 4-5 linii dotkną się, tworząc wrażenie, że postać została narysowana kursywą. Zmiana szerokości jest cenną wskazówką wizualną i sprawia, że ​​bardziej przypomina drukowaną pauzę ćwierćnutową. Jest to łatwe do napisania i wygląda lepiej niż ćwierćnuta narysowana jednym pociągnięciem pióra. Ponadto jego wygląd jest bardziej znajomy i łatwiejszy do odczytania niż odwrotna reszta ósemkowa sugerowana gdzie indziej.

Zawsze uczono mnie, jak pisać ukośną 2, a następnie c poniżej niej.

W Wielkiej Brytanii narysowalibyśmy po prostu małą literę z na środku pięciolinii i jest to uważane za czytelne. Tego też uczymy dzieci.