Po pierwsze, jestem ciekawy, co takiego jest w teorii muzyki, która wydaje ci się zagmatwana i dlaczego uważasz, że nie ma to sensu. Ponadto, czy bierzesz lekcje i czy twój nauczyciel nalega, abyś uczył się teorii? Może mógłbyś skomentować te rzeczy.

Krótko mówiąc, nikt nie MUSI uczyć się teorii muzyki, aby nauczyć się grać na instrumencie. Są dosłownie miliony ludzi, którzy uczą się grać na instrumencie bez studiowania teorii, która stoi za tym, jak i dlaczego działa muzyka.

Biorąc to pod uwagę, nauka i znajomość teorii muzyki może uczynić Twoje muzyczne doświadczenie znacznie przyjemniejszym. . Będziesz mógł nie tylko zagrać piosenkę, ale także zrozumieć, co robisz. Znajomość teorii może być również bardzo pomocna, jeśli pewnego dnia chcesz móc improwizować lub komponować własną muzykę.

Najważniejsze jest to, że wszystko, co masz nadzieję osiągnąć grając na pianinie, stopniowo poprawia się dzięki nauce piosenki, jak powiedziałeś, możesz na razie odłożyć naukę teorii na drugi plan. Jeśli lubisz grać na muzyce i chcesz się doskonalić i zdobywać więcej umiejętności, myślę, że twoja opinia się zmieni i w końcu będziesz chciał zacząć uczyć się teorii.

To trochę jak „Czy muszę nauczyć się alfabetu, aby mówić po angielsku?”. Odpowiedź brzmi: nie, z „ale”.

Można mechanicznie nauczyć się grać na pianinie bez teorii, ale jest to bardzo ograniczone.

Teoria daje ci język do rozumienia muzyki , aby porozmawiać o graniu z innymi, czytać muzykę i rozmawiać o niej z innymi.

W Internecie jest milion świetnych darmowych podstaw teorii muzyki, dlaczego nie spędzić trochę czasu słuchając i oglądając trochę? Znajdź taki, w którym styl prezentacji ci się podoba i po prostu śledź go przez chwilę?

Edycja: Dziwne, odkąd napisałem tę odpowiedź, youtuber opublikował ten film o muzykach próbujących współpracować bez używania wspólny język muzyki.

Nauka kawałek po kawałku będzie działać, ale będziesz robić to dużo szybciej ze zrozumieniem. Przy podejściu „jeden kawałek na raz” będziesz rozważał wszystko w tym fragmencie w oderwaniu.

Dzięki wiedzy teoretycznej zobaczysz wzorce pojawiające się w nowych fragmentach, które pomogą ci szybciej się uczyć. Nie tylko to, ale będziesz w stanie zrozumieć, co się dzieje. I z pewnością sprawia to, że proces uczenia się jest lepszy.

Nie możesz się powstrzymać od nauczenia się jakiejś teorii po drodze, gdy poprawisz grę i poznasz więcej elementów, ale jeśli już uzbrojony w informacje, cały proces będzie przyjemniejszy i bardziej produktywny.

Wspominasz o akordach i ich formułach. Tak, wydają się skomplikowane, ale w końcu i tak je zagrasz. O ile przyjemniej jest poznać utwór w tonacji B ♭ i spodziewaj się, że znajdziesz w nim jakieś akordy E ♭, nie powinno być niespodzianką!

Możesz w końcu zdecydować się na wypad do innych instrumentów - ta sama teoria pozwoli Ci też działać znacznie szybciej.

Możesz nauczyć się czytać nuty na tyle dobrze, aby wiedzieć, które klawisze uderzać, kiedy, jak mocno itp. Jednak nauczenie się podstawowej teorii może ułatwić czytanie nut. Bez żadnej teorii zobaczysz jedną dowolną wiązkę nut, a po niej następną i jeszcze jedną. Znając podstawową teorię, będziesz w stanie rozpoznać wiele typowych wzorców: ta paczka nut to akord C-dur, a następna to akord G7; ta sekwencja nut to arpeggio C-dur itp.

To byłoby jak czytanie zdania w języku, który znasz, np. Angielski w porównaniu z tym, którego nie znasz, np. Fiński. W języku angielskim prawdopodobnie nie przeczytasz świadomie każdej litery, ale rozpoznasz całe słowa. W przypadku języka fińskiego musiałbyś czytać każdą literę indywidualnie.

Domyślam się, że nie znasz fińskiego, na przykład możesz zastąpić inny język. Wybrałem fiński, ponieważ używa on alfabetu łacińskiego, ale nie jest on powiązany z angielskim i dlatego kilka słów byłoby rozpoznawalnych. Mam więc nadzieję, że jest to dobra analogia do czytania muzyki, kiedy rozumiesz tylko nuty, a nie sposób, w jaki są one zwykle używane razem.

Nie, ale jeśli chcesz zostać wszechstronnym pianistą, to znając teorię muzyki, od podstaw muzyki po harmonię, możesz czerpać przyjemność z tworzenia muzyki i lepiej zrozumieć strukturę muzyki i jej przepływ od początku do końca. Akordy to słowa w muzyce. Studiowanie teorii muzyki powinno ułatwić ci zrozumienie wzorców w muzyce, którą chcesz wykonywać.

Posunę się nieco pod prąd innych odpowiedzi. Moim zdaniem to zależy od tego, co chcesz osiągnąć na dłuższą metę.

Spotkałem wielu znakomitych czytelników wzroku i teoretyków, którzy są absolutnie beznadziejni w improwizacji. To tak, jakby zagubili się bez strony przed sobą - prawie tak, jakby nie słyszeli wydawanych przez siebie dźwięków.

Niektórzy gitarzyści niewolniczo uczą się schematów podstrunnicy do swoich bluesowych lub rockowych solówek. Potem zastanawiają się, dlaczego wszystko brzmi tak samo.

A więc odpowiedź zależy od tego, co chcesz osiągnąć. Chcesz grać jazz? Być graczem sesyjnym? Grać razem z popowymi balladami? Chcesz być pianistą / instrumentalistą koncertowym?

Powodem, dla którego pytam, jest to, że pewna podstawowa teoria jest niezbędna we wszystkich tych przypadkach, ale rodzaj i ilość teorii, której musisz się nauczyć, są bardzo różne. p> Uwaga

Niektórzy wyjątkowi ludzie mogą zarówno swobodnie improwizować, jak i mieć dogłębną wiedzę teoretyczną, ale są to ludzie rzadcy (i zwykle sławni). Na przykład Bach czy Mozart i wielu współczesnych muzyków klasycznych. Z drugiej strony są utalentowani ludzie, którzy nie mają żadnej teorii, a mimo to mogą raz usłyszeć utwór i powtórzyć go nuta po nucie.

Jak rozumiesz teorię ? jaki rodzaj koncepcji masz na myśli? Możesz nauczyć się setek piosenek, a jeśli będziesz szybszy po dziesiątej piosence, zbudujesz ukrytą teorię piosenek i teorię uczenia się .

Teoria to nic innego jak abstrakcja i odzwierciedlenie tego, co robimy: melodie są zbudowane ze skal i triad, więc łatwo rozpoznasz, że w piosence są skale i triady i zmienisz to znajomość innych nowych piosenek. Nauczysz się przy okazji interwałów i rozpoznasz je ze słuchu i wzroku.

Dowiesz się od początku, że są akordy towarzyszące piosence i odkryjesz, że istnieją zasady akordy są ze sobą powiązane i umieszczane w kontekście. Istnieją kadencje, typowe progresje akordów i kadencje piątego upadku. Wszystko to jest tak abstrakcyjne, jak esencja wszelkiego rodzaju piosenek, których wciąż się nauczysz. Teoria to nic innego jak wgląd w to, co robisz i przenoszenie tego wglądu do nowych sytuacji, w tym przypadku do nowych piosenek. Oprócz wglądu poznawczego, który uzyskujesz dzięki teorii, nie możesz zapominać o korzyściach, jakie wygrywasz dla palców, ustawień palców, pamięci motorycznej ćwicząc gamy i akordy, okrąg kwint, arpeggia itp.

Więc to sprawia, że ​​wiele teorii studiowania sensu jest równoległe do nauki piosenek. Dobry nauczyciel zawsze wyjaśnia ci na twoim poziomie, co możesz dostosować i mieć przy sobie, aby ćwiczyć w nowej sytuacji.

Wiem, jak działają wszystkie notatki i podpowiedzi.

To też jest teoria! Wiele osób potrafi grać na pianinie i nie wie, jak działają wszystkie nuty i pady. Mogliby powiedzieć, że nie potrzebuję znać nazwisk, wszystko to mnie tylko dezorientuje. Wiesz, jaką przewagę daje umiejętność czytania notatek. Teraz teoria toczy się dalej: znajomość interwałów, akordów, klawiszy to nic innego jak teoria muzyki na wyższym poziomie i dużo łatwiej przeczytasz (i improwizujesz lub grasz ze słuchu) wszystkie piosenki i co tylko zechcesz. > Edycja:

Nie ma nic bardziej praktycznego niż dobra teoria ”- napisał Lewin.

Ten link jest dla wszystkich praktyków i teoretyków, ale szczególnie dla studentów, którzy uważają, że teoria jest głupia

Mówisz, że wiesz, jak działają nuty i pady (prawdopodobnie na muzyce pisanej), i brzmi to tak, jakbyś utknął w zrozumieniu akordów. Ale są inni muzycy, którzy są dokładnie odwrotni - bardzo dobrze myślą o akordach, ale nie potrafią czytać standardowej notacji. (W rzeczywistości gitarzyści często tacy są!)

Nawet jeśli weźmiemy pod uwagę ludzi, którzy wiedzą dużo o muzyce - profesjonalistów i absolwentów muzyki - pamiętaj, że nikt nie wie wszystkiego o teorii muzyki, a bardzo niewiele osób w ogóle zna nie teorii muzyki (nawet ty znasz notację standardową, więc znasz trochę teorii!)

Pytanie, które powinieneś zadać nie tyle czy mógłbyś skorzystać na poznawaniu większej ilości teorii, ale dokładniej, jaka teoria może ci pomóc i kiedy warto poświęcić czas na jej naukę. Oczywiście, aby odpowiedzieć na to pytanie, musisz zanurzyć się w wodzie i trochę zrozumieć teorię `` krajobrazu ''.

To, czego nie musisz robić, to przyjąć sposób myślenia, w którym czujesz, że aby się rozwijać, musisz nauczyć się książek i książek wartych teorii muzyki. Po prostu zawsze miej otwarty umysł na naukę następnej rzeczy, kiedy i kiedy może ci ona pomóc.

W szczególności myślenie w kategoriach akordów może być bardzo przydatne, ponieważ:

• wypracowanie akordów ze słuchu daje ci drogę do nauki utworów, do których nie ma napisanej muzyki
• możliwość mówienia akordami daje ci nowy sposób komunikowania się z innymi muzykami
• myślenie w kategoriach akordów może dać ci ramy do improwizacji
• zrozumienie ruchu harmonicznego utworu, który grasz, pozwala przemyśleć jego strukturę, co może poprawić sposób interpretacji utworu

... ale jeśli żadna z tych rzeczy nie wydaje Ci się teraz bardzo istotna, to też w porządku!

To, co uważam za mylące, to wszystkie akordy i formuły do ​​ich konstruowania.

Musisz znać formuły konstruowania akordów w następujących sytuacjach:

• jeśli potrzebujesz skonstruować akord, podając jego typ lub nazwę lub inne „specyfikacje”
• jeśli potrzebujesz zidentyfikować typ akordu słysząc go lub widząc

Jeśli nie przeszkadza ci granie tylko zapisanych nut i naciskanie klawiszy, nie potrzebujesz do tego dużo teorii. Naciskaj odpowiednie przyciski w podanej kolejności. Nie musisz rozumieć, co robisz, ponieważ Twoim zadaniem nie jest kwestionowanie rozkazów. Ale wtedy stracisz całą zabawę, IMO.

Rozpoznawanie akordów jest bardzo ważne, jeśli chcesz zobaczyć bloki makro, z których zbudowana jest muzyka. Zobacz las z drzew, że tak powiem. Jeśli poradzisz sobie z większymi komponentami, możesz być znacznie bardziej kreatywny w muzyce, odtwarzać utwory ze słuchu i tworzyć własne kompozycje i aranżacje. Pomaga też w zapamiętywaniu.

To nie jest fizyka jądrowa: jest pryma, a akord jest albo molowy, albo durowy. Nawet na tym bardzo prostym poziomie radzisz sobie już z większością muzyki pop. To trudne tylko w teorii. Praktyka jest dużo łatwiejsza.

Nie musisz się tego wszystkiego uczyć, jeśli chcesz tylko grać na pianinie. Ale nadal jest to bardzo pomocne, ponieważ jeśli wiesz, na przykład, jak zbudowana jest kadencja, łatwiej będzie ci nauczyć się nowych nut. Poprawi twoją grę, gdy wiesz, jak różne partie są podkreślone przez użycie unikalnych zmian harmonicznych lub określonych akordów. Innymi słowy, będziesz mieć więcej tych uśmiechniętych chwil „ahhhh”, a to sprawia, że ​​gra jest bardziej satysfakcjonująca, przynajmniej dla mnie.

Jeśli to odbierze ci radość z nauki gry na fortepianie, zostaw to jest!

Krótka odpowiedź brzmi: nie. Nie musisz uczyć się teorii muzyki, aby opanować dowolny instrument. Opanowanie instrumentu, imo, polega bardziej na doskonaleniu ruchów ciała i fizycznego połączenia z instrumentem. Chodzi o fizykę i fizjologię ciebie i instrumentu. Nauka opanowania ataku i wszystkich dostępnych technik tworzenia różnorodnych efektów.

Powiedziawszy to, teoria muzyki naturalnie pojawia się w każdym treningu na instrumencie. Po pierwsze, podstawowe lekcje teorii muzyki dotyczą umiejętności muzycznych. Tak więc, jeśli czytasz a vista, to z definicji studiujesz najprostsze elementy teorii. Istnieje wiele podręczników teoretycznych dla początkujących, które w zasadzie omawiają wielką pięciolinię, sygnatury czasowe i kluczowe, czytanie nut i rytmy. Identyfikacja innych oznaczeń jest częścią teorii muzyki dla początkujących. Poza tym wchodzimy w takie rzeczy, jak budowanie akordów, interwałów, kręgu kwint itd. To tutaj, imo, teoria staje się nieco bardziej intelektualna i głęboka. To nie tylko kwestia umiejętności czytania i pisania, ale zrozumienia, w jaki sposób powiązane są różne idee, np. kompatybilne klucze, relacja harmoniczna między I, IV i V w dowolnym kluczu. Teoria modulacji, substytucje akordów, teoria harmonii itp.

Jedną z zalet uczenia się tych rzeczy jest to, że zaczniesz rozumieć podstawowe wzorce używane w kompozycji. Pomaga to stać się lepszym kompozytorem i aranżerem, a gdy przychodzi do nauki nowego utworu, widzenie tych wzorów może być bardzo przydatne.

To, czy jest to pomocne, jest subiektywne. Jeśli potrafisz czytać, masz dobrą technikę i bardziej interesuje Cię wykonanie klasyczne niż improwizacja, to teoria może nie dostarczyć niczego pożytecznego. Z drugiej strony im więcej wiesz, tym więcej możesz zrobić. Taka jest moja filozofia. Jeśli masz problemy ze zrozumieniem teorii przekazanej przez prywatnego nauczyciela, być może po prostu nie została ona dobrze wyjaśniona. Jeśli jesteś samoukiem, jest to duże wyzwanie. Teoria często nie jest prezentowana w sposób systematyczny. Zwłaszcza jeśli szukasz filmów na youtube itp. Możesz dostać trochę niepowiązanych pomysłów, które nie wydają się być ze sobą powiązane lub z tym, co już wiesz. Poszukaj podręcznika niskiego poziomu i przeczytaj go.

Jako małe dziecko nauczyłeś się mówić, naśladując swoich rodziców. Gdybyś nigdy nie nauczył się czytać, mógłbyś dorastać w pełni funkcjonując i być w stanie poruszać się przez życie, ale byłbyś do pewnego stopnia upośledzony. Ale prawdopodobnie nauczyłeś się alfabetu, jak wypowiadać słowa, jak czytać, jak mówić w językach obcych, jak szukać informacji, jak nauczyć się uczyć i jak poszerzać swoje słownictwo, doświadczyłeś niezależności i radości z podróży i kwalifikują się do lepszej pracy.

Nauczyłeś się „teorii” słownictwa i tylko to może zmienić twoje życie. Weź słowo „pasja”, nie znaczy ono kochać, ale znaczy cierpieć. Wiesz to, ponieważ uczyłeś łaciny w HS. Na przykład Jezus umierający na krzyżu nazywa się „Męką Chrystusa”. Nie kochał umierania na krzyżu, to było jego cierpienie. Tak jak siedząc przy łóżku umierającej osoby, okazujesz jej współczucie lub współczucie, a pasja = cierpienie. Współczucie oznacza cierpienie.

Większość słów pochodzi z łaciny, na przykład ab = odejść i przewód = prowadzić. Złóż je razem, a wymyślisz słowo uprowadzenie, które jest tym, co robisz palcami, kiedy je rozsuwasz. Odprowadzają one od siebie nawzajem w przeciwieństwie do przywodzenia, które oznacza prowadzenie ku. Akwedukt - woda z dala. Kanał powietrzny = powietrze z dala. Na tym polega siła słownictwa. Możesz odgadnąć każde słowo, które słyszałeś, a które wcześniej nie było Ci znane.

Teoria muzyki to słownictwo związane z muzyką. Alfabet. Widzisz, że wiedza, jak czytać i rozumieć słowa, może przynieść korzyści (dobre + do zrobienia) wszystkim, co robisz dobrze w życiu, teoria muzyki może zrobić to samo dla twojego życia muzycznego.

Osoba, która potrafi mówić, ale nie czytany jest uważany za niepiśmiennego. Muzyk, który potrafi grać, ale nie zna teorii muzyki, jest muzyczny. . . .

Jeśli teoria muzyki nie ma dla ciebie sensu, prawdopodobnie masz nauczyciela, który też jej nie rozumie. Każdy, kto rozumie teorię, jest bardzo podekscytowany i uwielbia dzielić się tym, jak to wszystko jest połączone w sieć.

To tak, jakby brać algebrę, geometrię i fizykę w HS. Mogą nie mieć sensu i możesz myśleć, że nie będziesz korzystać z tych dyscyplin w prawdziwym życiu, a to dlatego, że twój nauczyciel prawdopodobnie nie nauczył cię stosowania teorii. Jeśli jednak kiedykolwiek kupisz dom i dokonasz jego naprawy, odkryjesz (dis = przeciwnie, pokrycie = zakopać), że algebra, geometria i fizyka są bardzo przydatne. W rzeczywistości, jeśli zostaniesz pianistą, odkryjesz, że algebra, geometria i fizyka są naprawdę przydatne, ponieważ gra polega na fizyce i ergonomii, a nie na palcach. Gra na fortepianie to nie tylko dopasowywanie kropek na stronie do klawisza. I nie chodzi tylko o wyrzucanie zapamiętanej teorii. Chodzi o to, aby dotrzeć do korzeni i rozerwać je na kawałki. Będziesz mógł słuchać muzyki w każdym stylu, wieku lub gatunku i usłyszeć, jak krzyżuje się ona na przestrzeni wieków. Usłyszysz muzykę, a nie tylko zwykłą muzykę, ale także ekspozycję, entasis, epizody, tematy, permutacje, rozszerzenia, stretto, tryby, nakładanie. . . To nie jest tylko „muzyka”. To wszystko jest połączone w jednym wersecie lub, uni +.

Nie wiesz, czego nie wiesz. Ale kiedy już wiesz, zmienia świat. Ale ostrzegam, nie będziesz zadowolony z pracy z muzykami, którzy nie wiedzą tego, co wiesz, ponieważ ograniczą twój pełny potencjał. To, czego nie wiedzą, powstrzyma cię. Czasami ignorancja jest błogością. Przeciętność jest fajna, gdy jesteś otoczony przeciętnością.

Nie chcesz czegoś więcej? Na przykład wszechświat?

Cóż, z pewnością nauczyłbyś się podstaw teorii muzyki, takich jak nuty, interwały, przypadki itp. Nauka teorii muzyki nie jest tak naprawdę ważna, jeśli nie planujesz zajmować się muzyką bardzo poważnie. Podstawowa wiedza służyłaby temu, aby móc bawić się i robić wrażenie. Więc to twój wybór, czy chcesz zanurzyć się w głębokiej otchłani teorii muzyki, czy nie.

Teoretycznie nie. Jednak nauczenie się tego jest bardzo przydatne, ponieważ gdy przechodzisz do trudniejszych fragmentów, przydatna będzie znajomość metrum i tym podobnych. Kiedy robiłem teorię na poziomie 5, było to uciążliwe i płakałem nad tym, ale teraz dokładnie rozumiem każdy kawałek muzyki i jak należy ją odtwarzać. To się opłaca. Ale jeśli nie chcesz tego robić, będziesz mógł uczyć się muzyki, po prostu nie będzie to takie łatwe. Jak powiedziałem, kiedy zaczniesz grać cięższe utwory, dużo łatwiej będzie ci zrozumieć muzykę, nie tylko nuty, jeśli nauczysz się teorii. Warto wiedzieć, ale nie jest to konieczne.