Ogólnie uważam, że ćwiczenie ze skalami to dobry sposób na nauczenie się takiej techniki, czy to crescendo poprzez fragment, granie z różną dynamiką, granie z różnymi rytmami itp.

Na przykład zagraj głośno oktawę gamy prawą ręką. Następnie zagraj oktawę skali lewą ręką, ale delikatnie. Następnie ćwicz grę obiema rękami razem w wolnym tempie. Ponieważ jesteś w stanie to zrobić bez zbytniego zastanawiania się nad tym, zwiększ tempo. Ważne jest, aby nauczyć się tego robić bez koncentrowania się na dynamice, z jaką grasz każdym palcem.

Kiedy już to zrobisz, wyodrębnij metodę do fragmentu, którym się bawisz. Teoretycznie łatwiej będzie ci przejść bezpośrednio do ćwiczeń obiema rękami razem w wolnym tempie i narastająco.

Jest to również metoda, której używam do nauki gry różnych rytmów z każdą ręką.

Przede wszystkim powinieneś czuć się komfortowo z obiema rękami oddzielnie i razem. Następnie graj naprawdę, bardzo wolno. Spójrz na rękę, która powinna być głośniejsza i skup na niej całą swoją mentalną uwagę. Graj tak głośno, jak to możliwe, a drugą ręką tak cicho, jak to możliwe. Jeśli nie masz w tym żadnego doświadczenia, po prostu poczuj to, grając jedną nutę / akord na raz. Kiedy możesz zagrać jedną nutę w każdej ręce na przeciwnych krańcach dynamicznego spektrum, będziesz na dobrej drodze! Jest to trudne dla każdego, ale jeśli będziesz pilnie ćwiczyć, po pewnym czasie stanie się to twoją drugą naturą.

Proponuję zwolnić, abyś miał wystarczająco dużo czasu, aby skupić się na tym, co robią twoje ręce. Poćwicz grę utworu (jest to na tyle proste, że prawdopodobnie nie potrzebujesz kolejnego ćwiczenia), z rażąco przesadzonymi różnicami dynamicznymi (spróbuj fortissimo prawej ręki i pianissimo lewej ręki). Kiedy już to zrozumiesz, opuść prawą rękę do bardziej muzykalnego poziomu głośności (czyli tylko trochę głośniej niż lewa ręka).

Powodzenia!

Odkryłem, że najłatwiejszym sposobem na uzyskanie niezależności rąk pod względem dynamiki jest zrobienie tego: zakładając, że znasz nuty, graj tylko na klawiszach, bez naciskania klawisza ręką, która musi grać delikatnie (jak akompaniament) i graj regularnie drugą ręką. Jeśli nie możesz tego zrobić razem, po prostu zagraj najpierw oddzielnie. Nazywam to „udawaniem” z ręką, która musi grać łagodniej. Po pewnym czasie takiej praktyki pozwól rozdaniom grać normalnie, a zobaczysz, jak to przyjdzie naturalnie.

Miałem kompletną niezdolność do rozgrywania innej dynamiki z każdym rozdaniem. Cokolwiek próbowała zrobić jedna ręka, druga poszła za nim. Musiałem sprowadzić to do samych podstaw, aby się tego nauczyć.

To, co zrobiłem, to zagranie jednej nuty w każdym rozdaniu w harmonii (np. C i G). Po prostu powtarzałem te dwie nuty, zmieniając dynamikę. Następnie lewą ręką grałem cicho, próbując zmieniać głośność w prawej. Następnie przywróć moją prawą rękę z powrotem do miękkiej gry i zacznij zmieniać grę lewą ręką, trzymając prawą rękę delikatnie. Ćwicząc to, zacząłem czuć osobno kontrolowanie dynamiki w rękach.

Kiedy zaczynałem to ćwiczenie, miałem tendencję do podnoszenia palca i uderzania nim w pianino, gdy próbowałem grać głośno. Przy odrobinie praktyki byłem w stanie kontrolować dynamikę, naciskając mocno lub delikatnie, bez opuszczania klawisza przez palec.

Ćwicząc to zaledwie przez ~ 30 minut, miałem wystarczająco dużo kontroli, aby zacząć ćwiczyć z piosenkami (np. delikatnie grać na strunach lewą ręką, a głośno grać melodię prawą ręką).

Mam nadzieję, że to ćwiczenie pomoże innym.

Do wielu znakomitych sugestii już podanych dodam coś z nieco innego punktu widzenia. Bardzo ważne jest, aby pracować po obu stronach problemu. Jeśli możesz sobie dokładnie wyobrazić, jak chcesz, aby muzyka brzmiała, możesz sprawić, by brzmiała w ten sposób. Połączenie między twoimi pomysłami a twoimi rękami jest bardzo intymne i bez końca starałem się „zbierać notatki” bez skupiania się na muzyce. Jak już wielokrotnie mówiłem (a to dla mnie bardzo ciężka lekcja), nuty pochodzą z muzyki, muzyka nie pochodzi z nut.

Dlatego bardzo ciężko pracuj, aby uniknąć myśli typu „Nauczę się grać prawą ręką głośniej niż lewą, a potem nauczę się grać swój utwór”. (Nie oznacza to unikania ćwiczeń; przejdę do tego za minutę). Wizualizuj, co chcesz w utworze, połóż ręce na pianinie i zacznij grać, mając na celu urzeczywistnienie swojej wizji. Kiedy wydarzy się coś, co jest niezgodne z twoją wizją, zatrzymaj się i zrób to jeszcze raz. Jeśli to nie nastąpi po kilku próbach, wróć do tego później ze świeżym umysłem. Jeśli to nadal się nie dzieje, czas przyjrzeć się przyczynom czysto technicznym i przez chwilę skupić się bardziej na ćwiczeniach. Wykonując ćwiczenia, wizualizuj dokładnie to, co chcesz usłyszeć, i skup się na urzeczywistnieniu tej wizji. Zawsze to rób.

Możesz spróbować zagrać coś, co jest na tyle łatwe, że nie musisz myśleć o nutach (jak łatwy utwór, którego nauczyłeś się, gdy zaczynałeś), grać to powoli lub w razie potrzeby z metronomem i skoncentrować się na ich tworzeniu ręka głośniejsza niż druga. Kiedy już zaczniesz rozumieć pomysł, możesz popracować nad przeniesieniem go do pracy, której się uczysz.

W tym utworze jest kilka trudności, ale skoncentrujmy się na tym, co uważam za najważniejsze dla celów twojego pytania.

• Lewa ręka ma alternatywnie jeden i dwa klawisze nacisnąć. Pierwszym wyzwaniem jest zrobienie równej objętości po lewej stronie. Na szczęście izolowana nuta jest prawie zawsze umieszczona wewnątrz interwału dwóch nut akordu.

  Pierwsze ćwiczenie byłoby, dla każdej kombinacji (akord 2-dźwiękowy, nuta), aby najpierw zagrać akord, przytrzymaj klawisze wciśnięte, a następnie kilkakrotnie, delikatnie i regularnie naciskaj wewnętrzną nutę. Zmień atak powtarzanej nuty, czyniąc ją głośniejszą lub cichszą do woli, staccato lub tak prostą, jak to możliwe, powiedzmy, dwadzieścia razy z rzędu. Robiąc to, wizualizuj w myślach swoją rękę (nie oglądaj jej bezpośrednio) i jak używasz siły i mięśni palców grających akord, aby kontrolować, balansować i łagodzić atak izolowanej nuty środkowej . Następnie przełącz: naciśnij izolowaną nutę i uderzaj wielokrotnie następny akord, z tymi samymi pomysłami (zmiany siły i szybkości palców, użycie mięśni i stawów wciśniętego palca do kontrolowania i złagodzenia ataku akordu). Rozpocznij te dwa ćwiczenia bardzo powoli, ale nie za lekko, staraj się rozluźnić górną część ciała, łokieć i nadgarstki niezbyt wysoko, palce niezbyt wygięte i nie zapominaj o krótkich przerwach na odpoczynek, a nie przemęczenie palców i nadgarstka.

Teraz połącz to ćwiczenie na lewej ręce z powolnym regularnym układem szesnastkowym na prawej ręce (dwie nuty na prawej ręce na jedną nutę lewej) . Następnie dodaj warianty siły, prędkości opadania palca i wysokości inspirowane utworem.

Następnego dnia przestudiuj fragment utworu. Poćwicz przez kilka taktów lewą rękę samodzielnie w cyklu, a następnie dodaj małe fragmenty z prawej strony. Spróbuj unieść palce prawej ręki trochę wyżej, wciśnij je trochę szybciej i trzymaj na klawiszach trochę dłużej, jakbyś nalegał na nutę.

Ogólnie ręce są trzymane na tej samej wysokości co inne. Jeśli opuścisz dłoń jednej ręki, tylko nieznacznie, ta ręka nie powinna grać tak głośno, nawet jeśli twoje palce już spoczywają na klawiszach przed ich uderzeniem, nadal możesz lekko opuścić dłoń.

Aby grać głośniej nuty, tak jak sugerowali inni, spróbuj zdjąć palce z klawiszy, aby w ogóle ich nie dotykać.

Nie będziesz potrzebować żadnych świadomych technik mając wystarczająco dużo praktyki.