Jestem zawodowym pianistą, autorem i pedagogiem.

Mogę powiedzieć, że najpierw powinieneś zmienić swoje nawyki związane z nauką muzyki. Czym oni są? Nie znam odpowiedzi. Ponieważ nie znam cię osobiście. Mogę jednak udzielić kilku typowych wskazówek.

1. Pracuj wolno, bardzo wolno. Jeśli uczysz się powoli, zapominasz powoli.
2. Powtórz. Powtarzaj te same rzeczy, dopóki nie wzmocnisz ich. Codziennie.
3. Pracuj nad czymkolwiek związanym z muzyką, o której myślisz. Nie potrzebujesz instrumentu. Po prostu powtórz linie i spróbuj wyobrazić sobie nuty abstrakcyjnie. Zyskasz wyobraźnię.
4. Słuchaj muzyki artystycznej i wykonawców. Tak, trudno zrozumieć pierwsze tygodnie / miesiące / lata. Ale trzymaj się tego.
5. Odkryj wielkich artystów muzycznych, takich jak Glenn Gould, Horowitz, Chick Corea, John Scofield, Dave Holland, Jaco Pastorius, Kenny Garret, Adam Rogers itp.
6. Spróbuj przeanalizować siebie. Jak reagujesz na co? Dowiedz się, jak reaguje Twoje ciało.
7. Ostrożnie obchodź się z instrumentem. Graj umysłem zamiast mięśniami.
8. Zmuszaj się do codziennego uczenia się czegoś nowego. Nawet trochę. Ale ucz się.
9. Nigdy się nie poddawaj. Kiedy jesteś zdezorientowany, oznacza to, że zaczynasz się uczyć.
10. Dyscyplina + miłość = Świetny muzyk

Jedną rzeczą, której nie widzę w innych odpowiedziach, jest sporządzenie listy przebojów dla piosenki.

Ma to dwojaki cel:

• tworzy artefakt (wykres), który może pomóc w orientacji podczas gry (tj. wiedzieć, co będzie dalej);

• i ćwiczy inne części mózgu na tym samym materiale. Więcej mózgu == więcej pamięci.

Sam wykres nie musi być wyszukany. W zależności od utworu może to być niewiele więcej niż słowa ozdobione symbolami akordów.

Bardziej rozbudowany wykres akordów zawierałby linie słupków i ćwierćnuty, aby uzyskać dokładniejszy czas.

Bardziej rozbudowany i możesz mieć notację tabulatora lub pięciolinii dla kilku bardziej wyszukanych riffów lub melodii. Albo zapisana sekcja solowa.

Poza tym nie jest to już „wykres”, ale „arkusz”. Całe ćwiczenie też jest przydatne.

Czy naprawdę mówisz o „pamięci mięśniowej”, biorąc pod uwagę, że masz problem z zapamiętywaniem tego, co będzie dalej (tj. w co grać)?

Wydaje mi się, że (przepraszam) Twoim problemem może być pamięć dźwiękowa? tj. móc odtworzyć sobie piosenkę w myślach?

Jeśli tak, spróbuj zrobić tylko to, aby być lepszym. Spróbuj prześledzić piosenkę w swoim umyśle, bez instrumentu, i sprawdź, czy pamiętasz wszystkie części. Nie pozwól sobie „uciec” z szarymi obszarami. Kiedy myślisz, że masz rację, odtwórz oryginalną melodię. Wskaże wszystkie części, w których się pomyliłeś. Właściwie to czasami jest tak surowe (np. Zapomniałem o zwrotce lub jakiejś małej pogawędce), wydaje mi się, że oryginalny utwór jest zły, haha. Oczywiście nie jest.

Powtórzenie tego oczywiście pomaga.

Domyślam się, że przeczytałeś kilka notatek (z zakładki), a następnie spróbujesz zagrać je po kolei. Potem kilka następnych itd. Jeśli to ulubiony sposób, wypróbuj inny.

Ustal tonację i preferowane nuty z tej melodii - (dur, min.pent, blues, mixolydian itp.) I pracuj z samego toru. Szybsze części prawdopodobnie będą wymagały wsparcia, które otrzymujesz od tabulatorów / kropek, ale w końcu zobaczysz wzory tych samych notatek pojawiające się w wielu melodiach.

W tej chwili jesteś zależny od autora zakładek aby poinformować Cię, co się dzieje. Zastanawiam się, ilu zgodzi się ze stwierdzeniem „dużo zakładek jest niedokładnych / nie jest pokazanych w najlepszym miejscu”. Tak, to prawda, że ​​zakładka może ci powiedzieć, czy jest to wygięcie, czy slajd, ale szczerze mówiąc, często tak mało różnica, i tak nikt nie powie!

Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś - nie możesz stwierdzić z pytania - zacznij używać własnych uszu i rób własne transkrypcje. Dzięki temu będziesz lepszym graczem, zamiast polegać na pomysłach innych osób.

To, co naprawdę mi pomogło, to coś nieco abstrakcyjnego. Nauczyłem się moich pentatonicznych skal, niż po prostu zacząłem grać do wszystkiego w radiu… Myślę jednak, że dojście do tego punktu zajmie trochę czasu. Zwłaszcza jeśli nie wiesz, że jesteś łuskami lub jak je zrootować za pomocą skali chromatycznej, czego najwyraźniej nikt oprócz mnie nie robi lol. Ale efektem było dobrze nastrojone ucho, dogłębna umiejętność ulepszania gitary prowadzącej w mgnieniu oka ... i naturalnie gibkie, dobrze wytrenowane palce.

Możesz rozwinąć pamięć ejdetyczną, jeśli chodzi o muzykę. Aby to zrobić, musisz mieć całkowitą swobodę w czytaniu muzyki. Zasadniczo wizualizujesz utwór muzyczny okiem umysłu. Praktycznie widząc muzykę przed oczami, ale haczyk polega na tym, że musisz być całkowicie świadomy tego, co stara się osiągnąć muzyka. Jest to w zasadzie czytanie a vista z naciskiem na zapamiętanie tego, co czytasz

Możesz więc na przykład spojrzeć na kilka taktów w partyturze i powiedzieć sobie. 4/4 Sygnatura czasowa OK C Major. Melodia jest utrzymana w głosie sopranowym i wznosi się i opada w formie fali, podczas gdy bas zachowuje bardziej konserwatywny ton. Widzimy, że muzyka zachowuje jeden akord na takt, ale ma motyw zmiany inwersji, aby promować poczucie ruchu.

Muzyka zaczyna się na dominującym akordzie septymowym na Anacrusis. Jest w drugiej inwersji.

Po Dominant mamy pełny takt toniki, a pierwszy akord mamy tonikę w prymie na minimę. Siódma z akordów rozchodzi się w głosie altowym, podczas gdy nuta wiodąca w basie ustąpi. Następnie zostajemy z tonikiem, ale przechodzimy do pierwszej inwersji dla ćwierćnuty, a następnie ponownie kończymy na toniku prymy.

Drugi takt to Super Tonic z siódmym dodanym w dwóch różnych inwersjach. Rytm minimalny jest utrzymany w basie. tym razem w root. Przechodzimy do pierwszej inwersji, a następnie do ćwierćnuty i ponownie kończymy na Super Tonic w korzeniu. Tym razem mamy septymę rozstrzygającą głosem sopranowym.

W trzecim takcie mamy progresję akordów mijających I-V6 / 4 -I6 Z pierwszym akordem powtarzającym nasz rytm minim / Crothet / Crothet.

Dla czwartego bar mamy minimalną wartość Super Tonic z dodaną siódmą. Siódmy (C) w głosie tenora zamienia się w akord V7, który z kolei wyznacza naszą idealną kadencję w edn czwartego taktu.

Teraz możesz dokładnie zobaczyć, co kompozytor próbuje osiągnąć. Możesz teraz powoli uczyć się utworu takt po takcie, a kiedy go grasz, możesz wizualizować wszystkie sposoby, w jakie kompozytor stara się przekazać przesłanie muzyki.

W końcu po wielu latach ćwiczeń możesz wizualizuj wszystkie różne nuty i akordy tak dobrze, że możesz spojrzeć na partyturę tylko raz i grać ją w kółko. Problem polega jednak na tym, że zanim zapamiętasz wszystkie dzieła Williama Szekspira, musisz najpierw umieć je przeczytać.

Jeśli nie znasz ich teorii, możesz narysować analogię z osobą, która ma książkę napisaną w języku, którego nie rozumie. Jasne, że widzisz litery i może nawet będzie w stanie wypowiedzieć słowa, ale nie rozumie, co stara się powiedzieć książka.

I tak jak praktycznie niemożliwe jest zapamiętanie dużych dzieł literackich, jeśli nie znasz języka, z którym będziesz miał trudności, aby zapisać muzykę w pamięci, jeśli nie czytasz języka muzyki, tj. strong> UWAGI!

Zgodzę się z Bugra Balci, ale proponuję jedną modyfikację. Zamiast śpiewać to sobie w głowie, zaśpiewaj głośno, wzmocnisz pamięć 3 razy:

1. Myśląc o tym
2. Śpiewając to
3. Słysząc, jak ją śpiewasz

Nawet jeśli nie możesz osiągnąć wysokości tonu, ustaw właściwy rytm. Nie musisz uczyć się czytać nuty, ale powinieneś starać się zrozumieć rzeczy ze słuchu, bez tabulatury. Możesz to zrobić . Zacznij od piosenek granych na gitarze, ponieważ łatwiej jest usłyszeć wysokość na własnym instrumencie. Unikaj plików mp3 o niskiej szybkości transmisji bitów itp. TAB ma różne wady, ale główną jest to, że TAB, który znajdujesz online, jest często po prostu błędny.

Wyizoluj mały fragment. Graj w kółko. Graj z zamkniętymi oczami i poczuj instrument.

Widzę wiele odpowiedzi, które zachęcają cię do nauki nut, co jest z pewnością dobrym pomysłem i może ułatwić naukę, ale nie jest konieczne i może nawet nie być pomocne w twoim przypadku. Wydaje mi się, że to, o co prosisz, ma więcej wspólnego z twoim skojarzeniem dźwięków z kształtami, które tworzysz na podstrunnicy. Jeśli słuchasz tego, co chcesz zagrać wiele razy i zapamiętujesz to wszystko, to powoli uczysz się utworu na podstawie tego, jak brzmi każda nuta, którą grasz, a nie jaki kształt musisz nadać na gryfie, szybciej to uzyskasz. Nuty są długie i żmudne i mogą być bardzo trudne do nauczenia. Zamiast zapamiętywać, jak to wygląda, zapamiętaj, jak to brzmi. Muzyka to dźwięk. Nie chodzi o efekty wizualne, a jeśli zapamiętasz gitarę w odniesieniu do tego, co robią bębny w tym samym czasie, będziesz miał dobry timing. Artyści tacy jak Slash nie znają nut i są świetni w tym, co robią. Myśl o dźwięku zamiast o obrazie lub odczuciu. Ludzie właściwie pamiętają piosenki lepiej niż wiele innych rzeczy ...

1. Powtórz frazę o rozmiarze, który możesz zarówno zapamiętać, jak i poprawnie w rozsądnym tempie co najmniej 10 razy , przy minimalnych błędach. (Jeśli za każdym razem popełniasz błędy, rozmiar ćwiczonego wyrażenia należy podzielić na mniejsze części).
2. Zrób sobie przerwę. Przećwicz coś innego, być może inny kawałek, którego próbujesz się nauczyć (niektóre, jak to nie działa tak dobrze, jeśli wiesz, że nadal pracujesz nad tym samym utworem, ale ćwiczenie czegoś innego jest w porządku). Poświęć wystarczająco dużo czasu, aby pomyśleć o czymś innym.
3. Wróć do kroku 1 i przećwicz ten sam materiał, który ćwiczyłeś tam za pierwszym razem.
4. powtórz tę procedurę 3 lub 4 razy w ciągu jednego dnia i przećwicz tę samą sekcję w ten sam sposób następnego dnia. Poćwicz tę samą frazę w ten sposób przez 3 dni z rzędu , a prawdopodobnie zapamiętasz je na zawsze.

Możesz użyć tej samej techniki na wielu frazach i fragmentach tego samego dnia, aby zwiększyć swoją produktywność. Gdy nuda nadejdzie, spróbuj pomyśleć o różnych aspektach tego, co robisz, które chcesz naprawić: położenie palców, frazowanie, rytm (czasami możesz użyć metronomu z tą techniką ćwiczeń), konsekwentne wybieranie. Kiedyś myślałem też o nazwach nut, ale nie jest to konieczne.

Czasami nucenie do tego, co pomaga Ci gra, ale uważaj. Niektórzy wykonawcy zapominają o tym, aby nie nucić podczas prawdziwych występów, więc nie zawsze jest to świetna opcja. Jednak w jakiś sposób poprawia pamięć.

uwaga : Przerwa (krok 2) jest bardzo ważna! bez niej ćwiczenie czegoś 30 razy da podobny rezultat jak ćwiczenie 10 razy.

Ponadto, gdy odniesiesz sukces w tej technice, będziesz musiał połączyć zapamiętane frazy za pomocą ta sama technika.

W tej odpowiedzi używam słowa fraza w niestandardowy sposób, aby być po prostu fragmentem muzyki. Rzeczywiste zwroty są właściwie najlepsze, ale czasami trudno je zapamiętać za jednym zamachem. Następnie dzielisz wyrażenie na mniejsze. Innym razem musisz zawrzeć coś więcej niż tylko frazę, aby połączyć je w miarę uczenia się więcej utworu.

Unikaj na początku pokusy zagrania całego utworu. Na początku zapamiętywania utworu tracisz czas na granie całego utworu, gdy nie pamiętasz 10-cyfrowego numeru telefonu. Oszczędzaj granie większej części utworu, gdy masz go więcej na pamięć. (Nie chodzi o to, że nigdy nie możesz zagrać całej rzeczy, po prostu nie spodziewaj się, że w porównaniu z tą techniką znacznie poprawi to twoją pamięć długoterminową.)

Krótka wskazówka: czasami mogę się oszukać różnych fragmentów utworu jako innego utworu, a tym samym zwielokrotniając mój potencjał do pokrycia terenu w ciągu jednego dnia.

boczna wskazówka 2: Często ćwiczę najpierw ostatnie zdanie i pracuję od końca do początek. Dzieje się tak, ponieważ wielu popełni błąd, ćwicząc zawsze od początku utworu i zacznie od nowa, gdy popełnią błąd w graniu muzyki. Błędem jest to, że ćwiczą bardziej początek niż koniec, co gwarantuje, że ostatnią rzeczą, którą zagrają, ostatnią rzeczą, którą publiczność usłyszy, a przez to najlepiej zapamięta, jest ta część, którą ćwiczyłeś najmniej.

Poznaj swoją podstawową teorię. Spotkałem wielu „muzyków”, którzy nie znają prostych związków harmonicznych (IV), nie mówiąc już o umiejętności czytania nut.

Jeśli naprawdę chcesz przenieść swoją muzykalność na wyższy poziom, spędź czas i energii do nauki podstawowej teorii, która będzie obejmowała naukę czytania i pisania muzyki (wbrew temu, co mówią ludzie, jest to bardzo łatwe i wymaga po prostu praktyki, aby czytać muzykę, czego wiele zdobędziesz, ucząc się podstawowej teorii muzyki) .