Fakt, że jesteś w a-moll bez G # (lub F # i G #) oznacza, że ​​jesteś w naturalnym moll . To, co definiuje skalę jako małą lub dużą, to trzecia część skali, a nie przypadkowe. Jeśli masz A jako pierwiastek swojej skali, a trzecią jest C, to skala jest mniejsza.

Istnieją 3 różne typy skal molowych:

• A harmonic-moll (ma G #)
• A melodic-moll (ma F # i G # rosnące i wszystkie naturalne opadające; w Jazz oba wersje rosnące i malejące mają F # i G #)
• A naturalna moll (bez znaków przypadkowych).

Wybrałeś ostatnią. Może nie ma żadnych przypadkowości, ale jest to skala niewielka. Na fortepianie naturalna skala molowa A obejmuje tylko białe klawisze (wszystkie).

Naturalna skala molowa jest podobna do trybu eolicznego. To tak, jakbyś grał w skali C-dur, ale zaczynając od A zamiast C.

Kroki dla naturalnej skali molowej to W, H, W, W, H, W, W (gdzie W = całość, a H = połowa).

Więcej informacji na temat naturalnej skali molowej można znaleźć w Wikipedii.

Możesz również przeczytać o różnicach między skalami molowymi tutaj:

• Różnice między naturalnymi, harmonicznymi i melodycznymi molami

Bardzo typowe jest, że tonacja a-moll ma ton prowadzący G #, co pomaga nadać akordowi V (E) napięcie i zapewnia wyraźną rozdzielczość toniki (A). Jednak nawet jeśli używane jest tylko G-natural, jeśli słuchacz nadal czuje, że A jest tonikiem, tj. Utwór obraca się wokół A, to stanowiłoby to bezpieczny argument, że utwór jest rzeczywiście w a-moll.

Ponadto, jeśli obraca się wokół A, to nie ma argumentu, że jest w C. Aby utwór był w określonej tonacji, musi wykazywać poczucie, że pierwsza tonacja (tonika ), jest miejscem zamieszkania lub centrum utworu. Przykłady tego, w jaki sposób utwór obraca się wokół toniki, to ostatni akord utworu będący akordem tonicznym, częste pauzy na akordzie tonicznym na końcu fraz (tj. Kadencji) itp.

Prawdopodobnie można powiedzieć, że Twój utwór jest modalny , a nie tonalny , ponieważ nie używasz tonu wiodącego (G #) do prowadzenia głosu i napięcia w kierunku toniki. Ale nawet jeśli jest oznaczony jako modalny, nadal należy podkreślić w swoich notatkach, że obraca się wokół A (jeśli tak jest naprawdę).

Dobrym przykładem piosenki, która to robi, jest „Smokin 'Gun "Roberta Craya. Nie używa akordu durowego V w swojej sekwencji, ale najwyraźniej piosenka nadal jest w tonacji molowej (Em).

Kiedy piszesz analizę, wspomnij o swojej wiedzy na temat skal melodycznych i harmonicznych oraz o swojej decyzji, aby zamiast tego użyć naturalnej skali molowej. Przedyskutuj, czy brak silnie dominującej> struktury tonicznej, w tym nuty wiodącej G #, pozwala na to, by była w „tonacji”. I upewnij się, że utwór JEST melodyjnie wyśrodkowany na A. To powinno przykryć wszelką możliwą krytykę. Jeśli potem zostaniesz oznaczony, że nie jesteś wyłącznie w a-moll, znajdź lepszą szkołę!

Jeśli Twój utwór skupia się na nutach „A” i „E”, a nie na „C” i „G”, to masz naturalną moll. Innymi słowy, „A” i „E” oznaczają „bazę domową”: piosenka ma tendencję do rozwiązywania tych nut, celowania w nie, lądowania na nich i pozostawania tam itp.

Muzyka współczesna wykorzystuje naturalną formę molową w zasadzie jako samodzielną skalę, ale w tradycyjnej harmonii przynajmniej naturalna forma molowa jest używana tylko wtedy, gdy melodyjne molowe opadają po wzniesieniu się w górę. (Wyostrzone stopnie w skali szóstej i siódmej stają się wtedy naturalne podczas schodzenia w dół).

Możesz sprawdzić, czy to nietradycyjne użycie naturalnej formy pomocniczej jest czymś, co twoja uczelnia uzna za dobre. Jestem pewien, że Berklee miałby inne poglądy na temat tego, jak to jest poprawne, niż to, co może mieć miejsce w Julliard.