Bardzo wielu nauczycieli gry na gitarze, książek i witryn wydaje się uważać, że każdy akord gitary musi być grany w pozycji prymy. Trzeba przyznać, że jest to najsolidniejszy dźwięk akordu w porównaniu z odwróceniem pierwszego i drugiego (i trzeciego).

Otwarty kształt G i otwarte akordy kształtu E automatycznie dają prymę, a A kształt i kształt litery C dają korzeń, jeśli gra się z piątej struny. Obaj mogą (i często używają) szóstej struny z niewielkim uszczerbkiem.

Ponieważ w przypadku otwartego kształtu D, nuta D (pierwiastek) znajduje się najniżej na czwartej strunie, oto co pokazano - czterostrunowa wersja root. Można również grać na otwartej strunie A - 2. inwersja, oraz na 6. strunie - 2. progu - 1. inwersji. Z których oba mogą brzmieć dobrze w niektórych miejscach. Inną opcją jest przestrojenie dolnej struny do D, dając piękny, głębiej brzmiący akord 6-strunowy.

Pamiętaj także, jako nowicjusz, że istnieje 12 opcji za palcowanie tego akordu D! 2 lub 3 będą przydatne, w zależności od tego, skąd pochodzisz i dokąd się wybierasz. Nie zawsze akceptuj, że pokazane palcowanie jest „prawidłowe”.

Podobnie jak Twój wujek Bob uważam, że Justin jest jedną z lepszych witryn, na które warto zwrócić uwagę.

Często początkujących akordów uczy się z prymą basu jako pierwszym wprowadzeniem. Jednak inwersje i alternatywne brzmienia są całkowicie dopuszczalne. Ponieważ nisko otwarta struna A jest piątą częścią akordu D maj, umieszczanie jej w tym miejscu nie jest obraźliwe. To samo dotyczy najniższego, otwartego E, struny i akordu C maj. E jest trzecim elementem C i dobrze jest uwzględnić niskie E w basie akordu C, co skutkuje pierwszą inwersją. Ma młodą szóstkę jako najniższy interwał i może brzmieć mniej spółgłoską niż rdzeń akordu, ale znowu jest to akord C maj. Z tego samego powodu możesz zagrać otwarte E w basie akordu A maj.

W rzeczywistości niektóre książki zawierają wszystkie możliwe otwarte struny, które są częścią akordu. Osobiście uważam, że ważne jest, aby zapewnić uczniowi wszystkie te opcje, ale aby ułatwić początkującym, zacznę od form prymy (nuta odpowiadająca nazwie akordu w basie), a następnie dodam do tych form z czasem. Z innej perspektywy podejście Mel Bay do grania na listach akordów zespołu (które nie jest obecnie szeroko stosowane) ma na celu uzyskanie najniższej nuty granej na niskiej strunie E we wszystkich formach. D maj można zagrać w następujący sposób (2, 0, 0, 2, 3, 2) lub (2, 0, 0, 2, 3, x) itd., Gdzie liczby = progi, 0 = struna otwarta i x = tłumiona strunowy. Drugi akord ma geometrię bardzo podobną do akordu F # dom7. Jest to przydatne przy przejściach od D maj do B min (względna molowa) z F # wspólnym tonem.

Jeśli chodzi o to, dlaczego używane są pewne formy akordów, to niekoniecznie dlatego, że preferowane są inwersje rdzeni, w rzeczywistości tak nie jest, jest to napędzane przez to, jakie formy będą płynnie wchodzić (i wychodzić) między siebie. Zasady „płynnego ruchu” wywodzą się z teorii harmonii. Metoda Mel Bay tworzy progresje z wieloma bliskimi lub małymi ruchami interwałowymi (nawet jeśli granie akordów może być niewygodne). Inną metodą gitarową, która kładzie nacisk na płynne ruchy akordów, jest metoda gitarowa W. Levitta w 3 tomach.

Jak już wspomniałem powyżej, jako początkujący musisz od czegoś zacząć, więc dlaczego nie nauczyć się standardowych form C-A-G-E-D w pozycji głównej. Praca Levitta jest dość genialna, ponieważ najpierw uczy prostych melodii akordowych (3-częściowa harmonia), a następnie uczy form akordów w schematach blokowych. To wprowadza ucznia w dobrą harmonię, zanim zostanie zamknięty w ograniczonym zestawie kształtów.

Na zakończenie powiedziałbym, że prosta odpowiedź na twoje pytanie jest taka, że ​​NIE jest standardem prezentowanie akordów z prymą na basie. Zakładasz i odpowiadasz na podstawie konkretnego przykładu, który masz przed sobą.

Rzeczywiście. Grasz tak, żeby mieć D na basie. Możesz oczywiście zagrać strunę A (a nawet użyć kciuka, aby wywołać F # na strunie E), jeśli pasuje ona do aranżacji, ale wtedy akord zostałby uznany za inwersję. Ale mniej więcej standardem jest granie otwartego akordu D na czterech strunach i otwartych akordów A i C na pięciu strunach, zwłaszcza na kursach dla początkujących.

DAC

(Chociaż wtyczka jTab używana na tej stronie pokazuje D na pięciu ciągach. No cóż, nie jest to trudna reguła i zależy to od okoliczności.)

Czy to dlatego, że uważa się, że jest to ważne, aby najniżej grany ciąg był nutą „tytułową”?

Jak powiedziały inne odpowiedzi, ogólnie akord „D” nie 't muszą być grane w pozycji prymy (z D jako najniższą nutą). Jednak często pozycja prymy będzie taka, jaka jest pożądana:

• Generalnie ma najsilniejszy, najbardziej spółgłoskowy dźwięk
• Akord pozycji prymy będzie szczególnie często brzmiał bardziej spółgłoskowo po zagraniu przesterowanie, które jest ważne w kontekście gitary rockowej.
• Ruch linii basu jest często ważny w muzyce rockowej i pop - granie różnych inwersji może być mniej wierne linii basu oryginalnego utworu.

Oczywiście jest wiele okazji, w których A na basie będzie tym, czego chcemy (np. jeśli jest to bardziej wierne pożądanej linii basu). W takich przypadkach czasami akord zostanie oznaczony jako D / A, przy użyciu ukośnika.

Nie ma powodu, dla którego nie można naśladować sekwencyjnej sekwencji akordów 6/4 i kończyć akordem D w drugiej inwersji, tj. otwartym A w basie i kończyć go akordem A.

Może to być nieco wyższy poziom dla kursu wprowadzającego, ale w istocie jest to rozsądna teoria. Im dalej akord odsuwa się od podstawy, tym bardziej staje się niestabilny i „słabszy”. Biorąc pod uwagę, że ogólne brzdąkanie nie używa sekwencji akordów z drugą inwersją, a raczej z reguły nie używa ich często, chcą najsilniejszej inwersji akordu, która zwykle jest pozycją prymy.

Większość nauczycieli / pisarzy próbuje uczyć „gitary solo”, a „akord D” na gitarze solo wymaga przez większość czasu D na basie. „A” jest zdecydowanie członkiem akordu D , ale aby go zagrać, brzmiałoby to na gitarze (i ogólnie jest zapisywane lub wymawiane jako) „D / A” lub „D Major, 2nd inversion”. Taki akord ma również duże znaczenie muzyczne, ale nie jest tym samym, co „D” technicznie czy dźwiękowo.

Na gitarze solo często grasz na linii basu i akompaniujesz mniej więcej jednocześnie w harmonii. W melodii country na dwa takty prawdopodobnie zagrałbyś następującą rzecz, aby naśladować basistę:

  DD / AAA / EDD / ADD / A Mówi się, że opuszczasz DD / ADD z tej doliny / AAA / EAA / EWe będzie tęsknić za twoimi jasnymi oczami i słodkim uśmiechem *  

Oczywiście cały ten argument wychodzi przez okno, jeśli jest dostępny basista, który zagra dla ciebie niższe "D" (a właściwie cała linia basu). W rzeczywistości, jeśli masz basistę grającego „D”, możesz zagrać tylko A i F # i nadal uzyskać brzmienie D Major.

Ale powód, dla którego jest to pokazane w twojej książce ( s) z D na basie jest, jak powiedziałem, ponieważ jest to poprawne dla akordu tonicznego, głównego akordu na gitarze solowej, czego większość utworów muzycznych oczekuje, gdy wymagane jest „D”, chyba że akord jest specjalnie zaznaczony lub powinien być nad innym tonem akordowym.

• „Red River Valley”, pierwotnie „Bright Mohawk Valley”, American Folk Tune, autor nieznany

Możesz zagrać otwartą strunę A podczas odtwarzania niektórych piosenek z akordem D, aby uzyskać pełniejszy dźwięk, lub w piosenkach country, takich jak Good Hearted Woman autorstwa Waylona Jenningsa i Williego Nelsona. Możesz podążać za linią basu piosenki, którą otwierasz strunę D, a następnie akord; niż struna A otwarta, a następnie akord. To jest wzór brzucha prymy-D, 5-A w muzyce country (DEF # -GABC #) ... Często uczymy, że przechodzisz od prymy najlepszy dźwięk akordu, w przypadku akordu C jest inaczej. Otwarta struna E teoretycznie powinna działać, ponieważ istnieje E, która jest tercją dużą w skali C-dur (CDEFGAB), ale kiedy zagrasz wszystkie struny otwartą struną E-szóstą, akord C brzmi dysonansowo lub na zewnątrz melodii. Mam nadzieję, że to pomoże… God Bless! Rob

Szybka odpowiedź: tylko dla „jasności”. Najniższy korzeń jest „standardem” w grze na gitarze.

Długa odpowiedź: Jak zauważyło wielu innych gitarzystów, istnieje wiele sposobów grania tego samego akordu. W tym konkretnym scenariuszu, z którym mamy do czynienia, A jest nutą na tym akordzie D, więc można go zagrać i nie spowoduje to żadnych problemów. Ale pamiętaj, że przez większość czasu ludzie czują, że najniższy dźwięk jest prymą. Dlatego (przez większość czasu) basiści grają wokół prymy i wzmacniają ją poprzez utwór. Mając to na uwadze, ten sam akord może mieć wiele nazw. Na przykład akord A D F # może być F # m (z rozszerzoną kwintą) (pryma F #, tercja a-moll i piąty rozszerzony D). Zatem w zależności od „inwersji” (lub sposobu ułożenia nut) możesz uzyskać akord oparty na F # lub D. To samo może dotyczyć dowolnej innej nuty na akordzie (lub nawet brakujących nut, ale to inna sprawa). W tym przykładzie nie ma akordu A, który skierowałby twoje ucho do A-land, ponieważ D to 4 z A, a F # na szóstce durowej, więc ten akord nie jest „silny” w sensie funkcjonalnym. Jak powiedziałem wcześniej, bas gra i tutaj ważną rolę. Jeśli zagrasz ten akord, a bas zagra F #, to skierowałoby twoje ucho do F # jako prymy. Jeśli, na przykład, bas gra D, które doprowadziłoby go do D.

Więc granie A w tym konkretnym miejscu nie wydaje mi się, że może zrobić dużą różnicę (D jest znacznie bardziej „potężne” niż akord rozszerzony, ze względu na jego stabilność), ale zauważ, jak zmiana kolejności, w jakiej grasz nuty akordu (przez kolejność, to znaczy w najwyższej najniższej skali), może skłonić słuchacza do przekonania, że ​​jest to jeden ton inne. Nikt nie ma właściwej odpowiedzi, w którym tonie grałby akord A D F # bez dalszego kontekstu, co oznacza, że ​​te same akordy mogą służyć różnym celom w zależności od kompozycji.

Ale, jak już powiedziałem, generalnie myślimy, że najniższą nutą jest pryma, a zatem akord, który słyszymy, jest w tonacji prymy. Oczywiście w grę wchodzi wiele innych czynników (wewnętrzne napięcia, progresja akordów, idiomatyzm ...), ale z reguły wystarczy. Dlatego prawdopodobnie wyciszyli nutę A.

Możliwe, że ma to również inne powody (grasz już A na swojej trzeciej strunie i nie chcesz grać dwóch nut w odległości oktawy, jeśli tak jest nie prymy z tych samych powodów, które już wyjaśniłem), może prostota może być jedną z nich (lubię grać otwarty akord G palcem serdecznym na 3. progu 2. struny, chociaż wiele osób zostawiłoby ten pierścień otwarty), nie mylić ludzi ...

Mam nadzieję, że to pomoże!