Jest to bardzo częsty problem dla każdego, kto uczy się drugiego instrumentu po osiągnięciu wysokiego poziomu biegłości na pierwszym. Powrót do podstaw jest pokorny, a muzyka, którą musisz grać, może być nudna. Osoby samouczące się na drugim instrumencie często mają nierealistyczne oczekiwania co do swoich postępów i są sfrustrowane, dlatego próbują przeskoczyć za daleko w swoich możliwościach.

Z tych powodów jest to paradoksalnie nawet więcej ważne jest, aby pracować z dobrym nauczycielem podczas uruchamiania drugiego instrumentu niż pierwszego. Nauczyciel będzie mógł polecić utwory odpowiednie dla Twojego poziomu (wraz z innymi rzeczami, które wykonuje, oczywiście). I chociaż jest wielu wspaniałych nauczycieli bez formalnych referencji edukacyjnych, w twoim przypadku nauczyciel ze stopniem Edycji Muzycznej jest bardziej skłonny do lepszego zrozumienia tych wyzwań, ponieważ specjaliści Music Ed muszą uczyć się wielu instrumentów w ramach swoich programów.

Aby zwalczyć pułapkę nierealistycznych oczekiwań, poświęć trochę czasu na przemyślenie swojej podróży na swoim pierwszym instrumencie i czasu, jaki zajęło osiągnięcie poszczególnych kamieni milowych. Pamiętamy niedawną przeszłość bardziej szczegółowo niż odległą przeszłość, więc zwykle pamiętamy tylko nasze ostatnie zmagania i zapominamy, jak to było być początkującym. Zacząłem grać na pianinie, a ponieważ gram od około 26 lat, łatwo mi zapomnieć, że zajęło mi około 5 lat, zanim z łatwością zaczęłam grać obiema rękami jednocześnie.

Spodziewaj się, że drugi instrument zajmie podobną ilość czasu, a wtedy możesz być mile zaskoczony, jeśli go przekroczysz, zamiast wymagać tego od siebie.

Walczę z tym problemem teraz, ucząc się mojego drugiego instrumentu. Myślę, że to problem, który można porównać do nauki drugiego języka. Wiemy, jak mówić i wyrażać swoje myśli, dlaczego miałbym znowu mówić jak trzylatek. Zdania niepełne, tylko w czasie teraźniejszym, ograniczone słownictwo itp ...

Ale zastanów się, co wiesz! Wiesz, jak tworzyć zdania. Wiesz, jak nazywa się rzeczy w jednym języku. Masz większe doświadczenie życiowe niż podczas nauki pierwszego języka. To bardzo pomoże ci w nauce drugiego języka. Sztuczka polega na ominięciu bardzo upokarzającego garbu po prostu niemożności mówienia (zabawy).

Cała ta teoria muzyki, znajomość rytmu, umiejętność czytania (jeśli umiesz czytać), nauka słuchu itp., wszystko to w jakiś sposób przełoży się na twój nowy instrument.

Są rzeczy, których nauczysz się nowego instrumentu, ale uwierz mi, że jeśli będziesz się go trzymać i przebrnąć przez nudne rzeczy, nauczysz się szybciej niż na pierwszym. Weź nudne piosenki z wiosłowania, wiosłuj, wiosłuj, i spróbuj wykorzystać swoją muzykalność, aby przekształcić je w muzykę. Wykorzystaj swoje mocne strony z innych instrumentów, aby ulepszyć swoją naukę. Potraktuj to również jako okazję do poprawy słabych punktów starego instrumentu. Grałeś na skrzypcach. Może nigdy tak naprawdę nie studiowałeś, jak budowane są akordy. Weź podstawowe akordy tych prostych piosenek i podziel je na części, aby zrozumieć, co się dzieje. Graj akordy w arpeggio. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić dzięki swojej wiedzy i umiejętnościom, a których prawdziwy początkujący nie mógł jeszcze zrobić.

Nauka dowolnego rodzaju gry na pianinie, nie mówiąc już o jazzie, będzie ciężką trudnością, nawet jeśli jesteś doskonały na skrzypcach. Jednym z głównych nowych problemów jest to, że wiele nut może - i jest - granych jednocześnie, w przeciwieństwie do zwykłych dwóch max. na skrzypcach. Dodanie dwóch pięciolinii - klucz basowy jest prawdopodobnie dla Ciebie zupełnie nowy, i musisz czytać obie jednocześnie ...

Nie ma nic złego w melodiach dziecięcych. To jest to, co musisz i musisz zrobić. Ale żeby złagodzić nudę, baw się muzyką. Jazzowa wersja Daisy, lub Row, Row, Row your Boat nie będzie pierwszą taką odtworzeniem.

Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić z prostą piosenką, gdy już ją zagra. Zmień tonację, zmień czas, zamień głoski. Przyda się tu wiele teorii, które poznałeś grając na skrzypcach. Graj w adagio, presto, Accelando, crescendo, staccato i na wiele innych sposobów, które kończą się na „o”!

Kiedy będziesz wystarczająco dobry, zmień tonację, zmień harmonie. Znajdź coś, co grasz na skrzypcach i poćwicz, lub znajdź do tego prosty akompaniament, który działa na fortepianie. Nagraj to i baw się ze sobą. Takie rzeczy powinny być atrakcyjne dla produktu końcowego. I tak, będzie to powolny proces.

Spróbuję tutaj czegoś: wydaje się, że brakuje ci wyzwania!

Jest to więc czysto hipotetyczne, ale może się zdarzyć, że „pomniejszasz”, grając na pianinie tylko dlatego, że jesteś znudzony tym, co grasz! A kto by nie w tym momencie?

Może potrzebujesz wyzwania.

Jeśli to prawda, oto kilka sugestii, aby rzucić sobie wyzwanie:

• Zaplanuj małą demonstrację . Nic wielkiego, zestaw od 10 do 15 minut tylko dla przyjaciół lub rodziny, dla każdego, z kim czujesz się komfortowo. Powtórz to doświadczenie dla dłuższego zestawu lub większej publiczności, gdy tylko poczujesz się gotowy. I jeszcze raz ...
• Skoncentruj się na technice . Chłopie, powiedziałbym: to jest dobre! Technika fortepianowa jest niesamowita. Jeśli skupisz się na technice, zamiast skupiać się na uproszczonych melodiach, możesz znaleźć coś zabawnego i interesującego, co będzie Cię podtrzymywać. To super wyzwanie mentalne, ponieważ technika fortepianowa znacznie różni się od gry na skrzypcach **. Wybierz akordy, skale, arpeggio ...
• Zmień styl muzyczny . Jeśli jesteś przyzwyczajony do grania jazzu, wybierz muzykę klasyczną. Jeśli jesteś przyzwyczajony do gry klasycznej, wybierz Improv. To sprawi, że twój umysł będzie działał, a także twoje ręce. MUSI być jakaś muzyka, której zawsze chciałeś spróbować, ale nigdy nie miałeś okazji. Być może nadszedł czas.
• Rozwiń swój własny styl . Znasz muzykę, prawda? Więc myślę, że masz tego dużo w głowie. Spróbuj więc małego polizać prawą ręką. Następnie spróbuj basu lewą ręką. Zbierz dwóch (uważaj na wyzwanie). Hej człowieku, grasz własną muzykę! To interesujące!

** Zgaduję, że tutaj. Gram na gitarze, nie na skrzypcach. Jednak mam dobre doświadczenia z pianinem, więc myślę, że nie ma dużej różnicy.

Czy uczysz się technicznych rzeczy, takich jak skale i akordy, a także piosenki? Ponieważ znasz teorię, zalecałbym ćwiczenie tych rzeczy jako najlepszego sposobu (szybszego) doskonalenia umiejętności gry na pianinie. Nie ma nic lepszego niż skale i akordy, które pomagają w nauce manewrowania wokół fortepianu. Może to również pomóc w skupieniu się, ponieważ ćwicząc te rzeczy, będziesz musiał skupić się na formie i wzorcach palcowania. Możesz także układać sobie puzzle, na przykład przechodzenie w górę o jedną skalę lub arpeggio i schodzenie w dół o inną lub jak przechodzić od jednego akordu blokowego do drugiego, poruszając jak najmniejszą liczbą palców. Istnieje również wiele, wiele różnych skal i akordów, których możesz się nauczyć i ćwiczyć.

Nie wiem, jakiej metody używasz, jeśli w ogóle, ale większość podręczników dla początkujących nie pomaga w nauce gry na pianinie jazzowym. Poleciłbym zdobyć fałszywą książkę. Zacznij od prostych piosenek z prostymi sekwencjami akordów, naucz się grać melodię z akompaniamentem lub śpiewaj razem z akordami. Możesz zacząć od prostego grania akordów blokowych w ćwierćnutach i prymie basu. Kiedy poczujesz się bardziej komfortowo z graniem akordów, możesz przejść do bardziej standardów jazzowych i zdobyć prawdziwą książkę. Jeśli chodzi o granie gam, nie tylko naucz się palcowania, ale po prostu wymyśl różne rzeczy. Baw się tymi skalami, aby improwizować i tworzyć własne melodie. Nie martw się o jednoczesne granie akordami. To nadejdzie. Na razie po prostu spróbuj poznać cały instrument.

Byłem klarnecistą w szkole podstawowej i na studiach i grałem w kilku znakomitych zespołach i próbowałem (i nadal się uczę) gry na fortepianie.

Główna różnica, którą zauważam w przypadku fortepianu, to to, że na początku gry na fortepianie nie masz takiego samego doświadczenia z zespołem, jak na instrumencie dętym, blaszanym lub smyczkowym. Mając kilku bardzo dobrych nauczycieli przez cały czas nauki gry na fortepianie, jest kilka rzeczy, które wydają się być bardzo mało nacisk na fortepian w porównaniu z, powiedzmy, występowaniem w zespole:

• Nauka spędzania czasu z innymi (chyba że akompaniujesz, ale zazwyczaj nie zrobiłbym tego, dopóki nie jesteś przyzwoicie zaawansowany).
• Nauka szybkiego czytania utworów muzycznych . W zespole nie jest niczym niezwykłym, aby dostać utwór muzyczny i mieć tylko kilka prób, aby go zdjąć. Ogromna większość profesorów i nauczycieli fortepianu, z którymi miałem do czynienia, koncentrowała się przez większość czasu na spędzaniu niekiedy miesięcy na nauce jednego utworu. Musiałem się uczyć i nadal uczę się samodzielnie czytać.

Gdybym mógł udzielić porady muzykowi, który ma już duże doświadczenie w grze na innym instrumencie i próbuje nauczyć się gry na fortepianie, byłoby (zakładając, że nie ma znaczących braków w teorii i że nie ma problemu z odczytaniem dwóch kluczy) skupienie się na czytaniu wzroku bez patrzenia na klawisze . Skupienie się na czytaniu wzroku przyspieszy naukę i pomoże Ci skojarzyć to, co widzisz na stronie, z tym, co muszą zrobić Twoje palce.

Polecam nieco stopniowe podejście do nauki czytania. Wybierz utwory w następującej kolejności i nie kontynuuj, dopóki nie opanujesz każdego poziomu:

1. Tylko jedna ręka
2. Melodia na jednej ręce, głównie długotrwałe nuty w druga ręka
3. Podobne rytmy w obu dłoniach, z ustaloną pozycją pięciu palców
4. Podobne rytmy w obu rękach, pozwalające na pewne skoki
5. Podobne rytmy w obu rękach, 4-głosowe chorały

Celuj w 98% lub więcej dokładności i idź tak wolno, jak potrzebujesz. Nie zwiększaj tempa, chyba że wiesz, że możesz to zrobić.

Obecnie jestem na 5. etapie, jeśli chodzi o trening czytania ze wzroku, więc nie mam rady, jak to zrobić wyjdź poza to. Zastanawiam się nad skupieniem się na grze poziomej, więc może spróbuję przejrzeć Dwuczęściowe Wynalazki Bacha.

Pamiętaj, że nauka gry na fortepianie to znacznie więcej niż nauka gry na drugim instrumencie dla skrzypka:

Teoria:

Czytanie klucza basowego, akordów , analiza akordów, progresja akordów ... to są wszystkie rzeczy lub aspekty, o których musisz mniej myśleć na instrumencie solo (oczywiście, jeśli to zrobiłeś, będzie to wielka korzyść). Ale teraz lepiej zrozumiesz całą muzykę i przejrzysz ją ...

Praktyka:

Praca obu rąk jest zupełnie inna. różnicowanie i indywidualizacje palców, izolacje grające akordy jedną ręką lub arpeggia i gamy drugą ręką, polirytm, różna dynamika (np. głosy fugi), melodia i akompaniament. (Nie lekceważę prowadzenia smyczka skrzypiec!)

Motywacja:

Będziesz miał okazję zagrać więcej i całkiem inaczej literatura jako pianista, a jako skrzypek masz większe szanse na grę w orkiestrze.

Staraj się aranżować i harmonizować piosenki i własne utwory, grać progresje akordów i improwizować.

Superlearning:

I na koniec pamiętaj, że trenujesz znacznie więcej, grając na nowym instrumencie, reorganizując swój mózg na nowy, defragmentując swój „twardy dysk”, budując nowe synapsy, łącząc w Internecie starą wiedzę i budując nowe przodki. Będzie to korzystne dla każdej innej nauki nowych rzeczy.

Pamiętaj, że nauka gry na fortepianie to znacznie więcej niż nauka gry na drugim instrumencie dla skrzypka:

Teoria:

Czytanie klucza basowego, akordów , analiza akordów, progresja akordów itp. ... to są wszystkie rzeczy lub aspekty, o których musisz mniej myśleć na instrumencie solo (oczywiście, jeśli to zrobiłeś, będzie to wielka korzyść). Ale teraz lepiej zrozumiesz całą muzykę i przyjrzysz się jej ...

Praktyka:”

Wspólna praca obu rąk, integracja pedałów jest Zupełnie inaczej. Uwzględnij różnicowanie i indywidualizację palców, izolacje grające akordy jedną ręką lub arpeggia i gamy drugą ręką, polirytm, gra w różnych trybach (np. Bela Bartok), inna dynamika, piano i forte (np. głosy a fuga), melodia r i akompaniament l.h. (Nie lekceważę prowadzenia smyczka skrzypiec!)

Motywacja:

Będziesz miał okazję zagrać w zespole lub w niewielkim składzie (także z akompaniamentem śpiewaków, solistów i współpowtarzacza), aby grać jako pianista coraz więcej i całkiem inną literaturę, a jako skrzypek masz większe szanse zagrać w orkiestrze.

Staraj się aranżować i harmonizować piosenki i własne utwory, grać progresje akordów i improwizować.

Superlearning:

I na koniec pamiętaj, że dużo więcej trenujesz, grając na nowym instrumencie, reorganizując swój mózg na nowy, defragmentując swój „twardy dysk”, budując nowe synapsy i łącząc starą wiedzę z Internetem oraz tworząc nowe przodki. Będzie to korzystne dla każdej innej nauki nowych rzeczy.