Tradycyjne zalety chwytów:

• Bardzo często w Marching Percussion
• Wygląda `` fajniej '' (subiektywnie)
• Łatwa gra na przechylonym bębnie , trudniej grać na równym bębnie.
• Łatwiej jest grać bardzo delikatnie, gdy pociągasz drążek w dół zamiast go popychać.

Tradycyjne wady chwytu:

• Mocniejszy aby zarówno prawa, jak i lewa ręka brzmiały tak samo.
• Nieco trudniejsze do nauczenia się, ponieważ wymaga mniej typowych mięśni, a ruch jest niewygodny na początku.
• Trudniej poruszać się i grać na różnych bębnach.

Wady i zalety Matched Grip są w zasadzie przeciwieństwem tradycyjnych.

Jestem zwolennikiem nauka dopasowana jako pierwsza, a tradycyjna później, jeśli potrzebujesz / chcesz. Regularnie gram obiema rękami, a moja lewa ręka jest równie dobra w każdym uchwycie, chociaż utrzymanie tego w ten sposób wymaga dodatkowego wysiłku.

Tradycyjny uchwyt jest najczęściej używany w marszowej perkusji, ponieważ jest świetny do granie na przechylonym bębnie (właściwie dlatego został wymyślony). Wielu perkusistów jazzowych używa muzyki tradycyjnej, ale zauważyłem, że większość z nich przełącza się na dopasowanie, gdy faktycznie muszą poruszać się po zestawie.

Ostatecznie wszystko sprowadza się do tego, co działa u Ciebie. : D

Jestem dyrektorem zespołu z dyplomem z gry na perkusji, przez długi czas grałem i uczyłem Drum and Bugle corp. Jestem ekspertem od podstaw gry na perkusji. Najpierw nauczyłem się tradycyjnego chwytu, a później przestawiłem się na chwyt dopasowany. Teraz używam obu uchwytów, ponieważ każdy z nich ma swoje zalety.

Tradycyjny uchwyt: łatwiej jest wykonać podwójne lub wielokrotne odbicie lewym w tym uchwycie, ponieważ ciężar dłoni znajduje się głównie pod trzymać, a to umożliwia łatwą reakcję. Dotyczy to tylko osoby praworęcznej. Ponadto łatwiej jest przejść na drugą stronę, grając na wielu bębnach lub talerzach, ponieważ jedna ręka trzyma się spod drążka, a druga jest nad górną, co oznacza, że ​​interferencja jest mniejsza, gdy ręce krzyżują się nawzajem. Ponadto należy pamiętać, że kiedy powstał zestaw perkusyjny to był to tradycyjny chwyt i zestaw perkusyjny jest do niego przystosowany. Dlatego niektórzy perkusiści grają teraz na Hi Hacie lewą ręką (chwyt pokryty), dzięki czemu mogą uniknąć przekraczania pałeczek i uzyskać większą moc w werblu. Nie jest to problem z tradycyjnym uchwytem. Kolejną zaletą tradycyjnego chwytu jest to, że pozwala on na pochylenie werbla w kierunku zamontowanych tomów i skraca odległość, umożliwiając szybsze zmiany.

Wadą tradycyjnego chwytu jest to, że trwa dłużej, więc oba ręce mają jednakową siłę i wytrzymałość. Przy tradycyjnym uchwycie lewa ręka ma mniejszy zasięg, więc jeśli masz rozbudowaną konfigurację, może to okazać się zaporowe.

Zalety dopasowanego uchwytu są oczywiste. Łatwiej jest rozwinąć siłę, siłę i wytrzymałość oraz łatwiej jest dotrzeć do dużego zestawu. Wadą jest to, że ze względu na znacznie więcej zaangażowanych mięśni, nauka subtelności lewej ręki na nutach gracji i wielu wzorach odbicia zajmuje więcej czasu. Trudniej jest też przejść przez grę na wielu powierzchniach.

Tradycyjny uchwyt został opracowany przez maszerujących perkusistów, aby pomieścić bęben zwisający z paska pod ostrym kątem. Tradycyjny chwyt był właściwie jedynym chwytem we wczesnych latach gry na perkusji „trap set” i pozostaje popularny w jazzie. Powiedziawszy to, Ian Froman jest artystą jazzowym i nauczycielem, który napisał o tym artykuł w Modern Drummer. Gra głównie z chwytem tradycyjnym, ale nauczyłby się chwytu dopasowanego, gdyby miał czas, i uczy chwytu dopasowanego. Zobacz także Billy Cobham, Simon Phillips, Carter Beauford, Lenny White i wsp., Którzy grają na otwartej ręce, tj. Grają lewą ręką na zestawie praworęcznym rytm jazdy - zalety są takie, że nie musisz skrzyżuj ręce, aby grać rytm jazdy na hihacie lub akcenty na tomach podczas jazdy. Ludzie zwykle grają na otwartej dłoni z dopasowanym uchwytem, ​​w przeciwieństwie do tradycyjnego uchwytu.

Nie mam nic przeciwko tradycyjnemu uchwytowi, ale jeśli dotarłeś do tej pory bez niego, to po co zmieniać coś, jeśli nie jest zepsute? Należy pamiętać, dlaczego pojawił się tradycyjny chwyt. Kiedy poznasz historię, zobaczysz, jak niewiele sensu może mieć nauka gry na perkusji.

Nie mówię, że to zła technika, ale czy jest wystarczająco dużo realnych korzyści dla Ciebie osobiście nauczyć się nowego chwytu? Jak myślisz, ile czasu zajmie, aby się z tym pogodzić i co jeszcze możesz osiągnąć w tym czasie. To pytanie, które naprawdę zadałbym sobie, zanim nauczyłem się zupełnie nowego chwytu / techniki.

To głównie kwestia uczuć. Tradycyjny chwyt daje inny rodzaj kontroli, z mojego doświadczenia wynika, że ​​pozwala na drobne niuanse dźwięku: można dowolnie regulować kąt, pod jakim pałka uderza w naciąg, a także siłę uderzenia po uderzeniu - jest to również możliwe przy chwycie dopasowanym, ale wydaje mi się mniej „zintegrowany” ze mną. Poza tym tradycyjny lepiej trzyma lewą rękę z dala od prawej; ale i tak nie powinno to stanowić problemu.

Wydaje mi się, że chciałbyś opanować podstawowe podstawy (szczególnie rolki) z jednym chwytem jako pierwszym, a następnie z drugim. Więc tak, myślę, że byłoby trudniej nauczyć się ich obu w „tym samym” czasie. To powiedziawszy, nauczyłem się obu chwytów dość wcześnie podczas mojej przygody z perkusją i cieszę się, że to zrobiłem. Z jakiegoś powodu byłem bardziej skłonny, gdy byłem młodszy, spędzać dużo czasu na technice i nauce nowego chwytu. Uczyłem się tradycyjnego i nauczyłem się dopasowywania, kiedy zacząłem grać na zestawie. Zawsze wracałem do tradycji, kiedy musiałem zrobić rolkę. To się zestarzało, więc nauczyłem się rzucać z dopasowanymi. Do dziś czuję się bardziej komfortowo z tradem. uchwyt. Teraz, kiedy gram, zawsze przesuwam się między dwoma uchwytami. Czasami fragmenty piosenki zmuszają mnie do wybrania tradycyjnego, czasem dopasowanego, więc lubię mieć wybór.

Jest wideo „Neil Peart: A Work in Progress”, w którym „odkrywa na nowo” swoją grę na perkusji, ucząc się tradycji. chwytanie i zabawa ruchem okrężnym. Nie uważam tego za zbyt przekonujące, ale możesz chcieć to obejrzeć, aby poznać jego perspektywę.

Są pewne techniki, które naprawdę można wykonać tylko w dopasowaniu (odręczne), inne rzeczy można zrobić tylko tradycyjnie (dużo pędzla, pewne techniki sterowania palcami).

Największą zaletą tradycyjnego chwytu jest to, że możesz zmieniać kąt ataku między pałeczką a dowolną powierzchnią, na której grasz (a tym samym zmieniając dźwięk) w sposób, który byłby całkowicie niepraktyczny w przypadku germańskich chwyt w stylu i prawie niemożliwy w uchwycie w stylu francuskim. Największą zaletą dopasowanego uchwytu jest dokładność, z jaką możesz odzwierciedlić to, co robi każda ręka, tak aby obie były spójne.

Możesz dosłownie napisać książkę o wszystkich zawiłych drobnych różnicach. Sprowadza się to jednak do tego, że tradycyjny chwyt daje zupełnie inne wyczucie niż dopasowany uchwyt. Żadna z tych metod nie jest „poprawnym” sposobem gry na perkusji i każda ma swoje miejsce. Kiedy dojdziesz do punktu, w którym będziesz biegły w obu stylach, zaczniesz widzieć, gdzie i kiedy używać każdego z nich.

Jedna rzecz, na którą patrzy każdy organizm, to ... "Czy inspiruje mnie to do gry w Traditional Grip?" Jestem tradycyjnym graczem grającym w grip i od jakiegoś czasu gram w Matched Grip (ponieważ każdy organizm mówi, że jest łatwiej / lepiej / zdrowiej i tak dalej). Jestem dość biegły z dopasowanym chwytem, ​​ale to mnie nie inspiruje. Wygląda na to, że kiedy gram solo, żaden pomysł się nie pojawi. uważam to za naprawdę dziwne. więc kiedy gram w tradycyjny chwyt + zestaw przygotowany do tradycyjnej gry, po prostu pojawiają się pomysły. Charlie Watts również gra w tradycyjny chwyt, ale jestem prawie pewien, że jego lewa ręka nie jest tak rozwinięta jak lewa ręka Vinniego Colaiuta i spójrz na jego karierę. Uważam, że nie powinniśmy zapominać o włączeniu do równania muzycznej części odgrywania pewnego uścisku. najlepsze dla was wszystkich

spójrz - oto prawdziwa okazja. Dopasowany uchwyt stosowany jest do: 1) kotłów; 2) pałki (ksylo, marimba, dzwonki, kuranty itp.); 3) werbel koncertowy; 4) sus cym; 5) koncertowy bęben basowy; 5) Woodblock ..... dosłownie WSZYSTKO w sekcji perkusyjnej. Problem z tradycyjnymi polega na tym, że opracowanie (NIE opanowanie) techniki do użytecznego uchwytu zajmuje LATAMI. Potrzeba dekad, by opanować techniczne i subtelne elementy tradycyjnego chwytu.

Dlatego nie widać zbyt wielu 13 i 14-latków zabijających go tradycyjnym uchwytem. Często widzisz przyczepność w DCI, ale pamiętaj, że ci wykonawcy ćwiczą to samo 4-8 godzin dziennie, jakby to była ich praca. Nie potrafię powiedzieć, ile razy widziałem dzieci z okropnym tradycyjnym uchwytem i śmiesznie słabą lewą ręką, które wciąż próbowały skutecznie grać. Służy to tylko do tego, aby sekcja była bardzo niechlujna.

Wiele linii perkusyjnych brzmi bardzo czysto, ale tylko dlatego, że ćwiczą te same rzeczy godzinami. Jeśli umieścisz tych samych wykonawców na werblu koncertowym na scenie w audytorium, błędy w technice staną się rażąco oczywiste, gdy spróbują grać na czymkolwiek fortepianie lub pianissimo. To. Trwa. Dekady do opanowania.

Robisz poważną krzywdę swojej sekcji i zespołowi, jeśli starasz się grać tradycyjnie w latach licealnych. Dlatego też nie widać wielu szkół średnich grających tradycyjnie przy użyciu 5, 6 lub 11 werbli marszowych: BARDZO trudno jest grać czysto bez GODZIN praktyki zespołowej. (Weźmy na przykład linię perkusji drużyny piłkarskiej z Chicago).

Trzymaj się dopasowanego uchwytu, aby uzyskać czysty dźwięk. Nie zmuszaj swoich dzieci do nauki czegoś, czego opanowanie zajęło profesjonalistom dziesiątki lat.

Może to zabrzmieć trochę dziwnie, ale z jakiegoś powodu tradycyjny uchwyt po prostu wydaje mi się lepszy; wydaje się, że działa lepiej w przypadku integracji półkuli mózgu. Oczywiście tradycyjny chwyt nie jest tak naprawdę „naturalny”; przypomina to trochę klepanie się po głowie i jednoczesne pocieranie brzucha. Jednak po nauczeniu się tego, chwyt zapałki wydaje się „nienaturalny”. Nauczyłem się tradycyjnego chwytu jako młody człowiek, zanim perkusiści zaczęli uderzać uchwytem zapałkowym, ponieważ tak większość nauczycieli uczyła początkujących. Zaakceptowałem to w dużej mierze dlatego, że perkusiści, których podziwiałem najbardziej - Philly Joe, Morello, Rich, Sperling - wszyscy go używali i faktycznie zwykli dyskredytować chwyt meczowy.

Nie ma dowodów na to, że tradycyjny uchwyt ma jakiekolwiek techniczne lub muzyczne zalety w porównaniu z uchwytem dopasowanym. Istnieją fakty, które wspierają dopasowany chwyt - można zastosować więcej mięśni; mniej się uczyć; tłumaczy się łatwiej między innymi na tympanony i instrumenty młotkowe.

JEDYNYM powodem grania tradycyjnym chwytem jest chęć gry na nim lub uhonorowanie wiekowej tradycji bębnienia. W przeciwnym razie unikaj tego. W młodym wieku uczono mnie tradycyjnego chwytu i chciałem, żeby ktoś nauczył mnie dopasowanego chwytu na werblu i perkusji.

Jeśli dyrektor twojego marszowego zespołu sprawia, że ​​werbel grają tradycyjnie, to są błędne. Jako perkusista radziłbym grać na quadach / tenorach, jeśli planujesz dalej grać na perkusji.

Over-riding pro, którego mam dla dopasowanego chwytu, odnosi się głównie do początkujących graczy, ponieważ łatwiej jest pozwolić słabszej ręce (tradycyjnie lewa ... gra słów nie jest przeznaczona) na echo prawej. Często mówię uczniom, którzy mają dobrą technikę prawej ręki, aby używali jej jako modelu dla lewej ręki.

Jeśli zamierzasz zagrać w orkiestrze marszowej, myślę, że jeśli próbujesz zdobyć rolę werbla, powinieneś spróbować nauczyć się tradingu. Ale ponieważ wszystko inne jest zagrane jako dopasowane, jeśli chcesz, aby tenor lub bas uczył się dopasowany.

Byłem w stanie podchwycić tradycję lepiej, niż większość ludzi mówi, że jest to możliwe. Grałem tak szybko, jak dopasowany w ciągu kilku tygodni, po zaledwie krótkiej codziennej praktyce.

Na ten temat pozwolę sobie na bezpośrednie i na temat. Gram od ponad 35 lat. Nie obchodzi mnie, czy grasz na werblu, czy na 10 komputerach. zestaw. Nazwij siebie perkusistą lub perkusistą. Cokolwiek! Uczysz się tradycyjnego i dopasowanego. To jest odpowiedź. Nie, jeśli. Ands. Ales. Nic, nie gramy na strunach. W nic nie dmuchamy. To jest dyscyplina. To wymaga praktyki! Uczysz się ich obu, ponieważ Twój zakres staje się wykładniczy. Ponieważ, jak wspomniano wcześniej, tradycja odblokuje kreatywność. Przyniesie ci finezję. A moc, którą możesz władać, zdmuchnie cię. Dlatego właśnie uczysz się tradycyjnego chwytu i żebyśmy byli jasni, jestem metalowym łbem przez głowę. Pokój!