Powtórz kreski kreskowe dla krótkich powtórzeń, DS dla dużych. Prawdopodobnie z jakimś tekstem wyjaśniającym. Lub po prostu wypisz 8 taktów dwa razy.

Tego rodzaju rzeczy (obrazek) też się znajdziesz, ale z jeszcze bardziej podkreślonymi „skrzydłami” na zewnętrznych, powtarzających się kreskach kreskowych. Łatwe do efektywnego pisania odręcznego, nie tak łatwe w programie do notacji.

W tym przypadku, zwłaszcza że sekcja A ma tylko osiem taktów, łatwo jest po prostu napisać sekcję A po raz drugi bez używania powtórzeń. (Przychodzi mi do głowy kilka przykładów z Brahmsa, Schumanna, Chopina i tym podobnych, w których kompozytor zdecydował się właśnie to zrobić.) To z kolei usuwa wszelkie niejasności co do tego, gdzie powtórzenie na końcu C idzie do . I pamiętaj: Złota Zasada Notacji polega na tym, aby wszystko było jasne dla wykonawców!

Wiem, że to odpowiedź na twoje pytanie z odrobiną braku odpowiedzi, ale pomyślałem, że było to wystarczająco ważne, aby wspomnieć, zwłaszcza że istnieje wyraźny precedens historyczny.

Napisz:

(znak segno) [: A:] BC (DS con rep.)

Nigdy nie użyłbym zagnieżdżonych powtórzeń. Lepiej korzystaj z tego rodzaju pomocy nawigacyjnych. Znak segno jest tradycyjny, innym sposobem jest napisanie dużego znaku z próby [A] na początku i napisanie Powtórz z [A] na końcu.

Wpadłem na niezły hack, aby działał z odtwarzaniem w Musescore.

Nie chciałem, aby cała część jamu się powtarzała, mimo że tak mówią partytury. Próbowałem ustawić liczbę powtórzeń na 1, ale potem nie kontynuowało taktu 75. Próbowałem również dodać DS i Segno, aby to ominąć, ale to też nie zadziałało.

Jednak zadziałało, gdy ja wprowadził dodatkowy słupek po 74 i umieścił DS przed dodatkowym dodanym słupkiem. Więc właśnie przedstawiłem D.S. i Segno i uczyniłem je niewidocznymi, jak widać. Uczyniłem także linię taktu niewidoczną po takcie 74.

Aby uzyskać dodatkowe powtórzenie na początku, musiałem wprowadzić dodatkowy takt, który wykonałem tylko w 1/64. Jest to na tyle krótkie, że ledwo można je zauważyć podczas odtwarzania. Jeśli chcesz, aby było jeszcze mniej zauważalne, możesz tymczasowo zwiększyć tam tempo. Powodem, dla którego dodałem jedną dodatkową 1/64 wcześniej, było to, aby oszukać Musescore, aby podział strony działał zgodnie z zamierzeniami.

Jeśli nie wiesz co do liczby miar, mogę wspomnieć, że użyłem „wyklucz z liczników miar „za te trzy dodatkowe paski.

Przejrzystość i czytelność są ważniejsze niż spryt i zwartość.

Jest wiele elementów, w których powtarzający się przepływ nie jest zapisywany przy użyciu specjalnych sztuczek. Przychodzi mi na myśl kilka przykładów:

• Boléro Maurice'a Ravela. Temat pojawia się 18 razy, ale za każdym razem nieco się zmienia.
• Nokturn A ♭-dur op. Fryderyka Chopina. 32 nr 2. Powtarzana jest bardzo długa sekcja, o pół tonu wyżej. Nie ma standardowego zapisu powtórzeń, który by to uwzględniał.
• Bryllupsdag på Troldhaugen Edvarda Griega, w formie A-B-A-Coda. Wszystko jest napisane, z wyjątkiem krótkiego powtórzenia w sekcji B, mimo że kompozytor mógł zdecydować się napisać to za pomocą D.C. al Coda .

Twoja sekcja A ma tylko 8 taktów, więc nie zawracaj sobie głowy żadną wymyślną notacją wskazującą, że należy zagrać dwukrotnie. Skopiowanie i wklejenie tych 8 taktów jest o wiele łatwiejsze dla wszystkich.

Po wyeliminowaniu powtórzeń zagnieżdżonych należy zapisać nieokreślone powtórzenie. Musisz tylko napisać przypis wskazujący, że powinien zostać powtórzony według uznania dyrygenta.