Tak, na wszystkich instrumentach dętych można grać niestrojenie. Bardzo rozstrojony.

Źródło: Pracuję z młodszymi zespołami koncertowymi.

Aby rozwinąć, częstotliwość wytwarzana przez dany instrument dęty jest funkcją palcowania, ale także zadęcia (pozycji ust), prędkość lotu i wiele innych czynników.

Nauka gry na instrumencie to główna część rozpoczęcia nauki gry na instrumencie dętym. Nie dzieje się tak w przypadku czegoś takiego jak fortepian (w ogóle bez strojenia) lub gitara (gdzie początkujący będzie grał odpowiednio z melodią).

Tak, instrumenty dęte mogą grać niezbyt dobrze, nawet jeśli instrument jest „odpowiednio nastrojony” (co nie jest tak dobrze zdefiniowane, jak się wydaje). W rzeczywistości to samo można powiedzieć o instrumentach strunowych.

W przypadku instrumentów dętych sposób uderzania w instrument może drastycznie wpłynąć na wysokość stroju. Jako flecista mogę zmieniać się o cały krok powyżej i poniżej nuty, którą palcuję, po prostu obracając instrument. Słyszałem, jak gracze na jednym stroiku (saksofon i klarnet) przesuwają się w górę o oktawę bez zmiany palcowania. W przypadku instrumentów dętych blaszanych można uzyskać wiele różnych wysokości z każdego palcowania ze względu na charakter instrumentu i interakcję z ustnikiem. Ogólnie rzecz biorąc, powiedziałbym, że granie na rozstrój jest domyślną sytuacją dla wszystkich instrumentów dętych, a granie w stroju wymaga dużo praktyki i bardzo dobrego ucha.

W przypadku struny progowej wielkość nacisku kładziesz rękę na fretting wpływa na boisko. To nie jest tak duże, jak celowe zgięcie, ale może dochodzić do ćwierć kroku lub więcej i zdecydowanie wystarczające, aby zabrzmieć źle nawet dla niewytrenowanych uszu. Ten problem staje się znacznie bardziej wyraźny w przypadku progów zapiekanych. Nie jest to jednak tak ważne, jak instrumenty dęte, ponieważ jest to uniwersalne rozwiązanie: lekko się denerwuj, a pozostaniesz w nastroju, w porównaniu z instrumentami dętymi, które muszą zadbać o wiele różnych rzeczy dla każdej nuty i sytuacji, w której się znajdują. / p>

Instrumenty, które nie mogą (bez wysiłku) grać na rozstro, to instrumenty strunowe bez palców (harfa, cymbały, lira), instrumenty perkusyjne (bębny, instrumenty klawiszowe, , celeste). Wszystkie te instrumenty to po prostu zestaw wstępnie dostrojonych obiektów, które wibruje się przez dłubanie, szarpanie lub uderzanie w celu wytworzenia dźwięku. Zakładając, że te obiekty są dostrojone i nie schodzisz z drogi, aby ich dotknąć lub zgiąć w niewłaściwy sposób, będą one grać w zgodzie. Jednak możesz zmusić je do rozerwania na różne sposoby, ale nie będzie to przypadek i może być trudniejsze niż granie w zgodzie.

Posiadam wiele instrumentów z rodziny blaszanych (mellofon, kornety, trąbka, eufonium). Regularnie celowo naginam („bluesify”) na nich notatki. Na tych o niższych tonach może to być łatwiejsze dla niektórych graczy. Brandon Ridenour robi tutaj słynną Rhapsody in Blue na trąbce sopranowej, bardzo imponująco:

W tym przypadku używa częściowego zamknięcia zaworu, ale uważam, że generalnie mogę osiągnąć cały ton, dostosowując zadęcie.

Właściwie, ze względu na fizyczne ograniczenia instrumentu, w przypadku wielu dźwięków instrument dęty blaszany będzie naturalnie grał „rozstrojony” chyba że gracz dostosuje swoje zadęcie, aby je poprawić. W trzech instrumentach z zaworami każdy z zaworów zwiększa długość instalacji hydraulicznej o 1/2, 1 całość lub 1-1 / 2 kroki, umożliwiając w ten sposób granie wszystkich dźwięków skali jako harmonicznych, ale jest to tylko ściśle poprawne przy naturalnym stroju instrumentu .

Kiedy grasz powiedzmy o oktawę wyżej, dodatkowa długość faktycznie dodana przez instalację wodną nie zmienia się, mimo że dodana długość wymagana do obniżenia nuty byłaby mniejsza. W przypadku wyższych dźwięków konieczne jest „podnoszenie się”, aby uniknąć płaskości, chociaż zwykle jest to nieprzytomne.

O, droga wyższa potęga, tak. Instrumenty dęte mogą grać źle. Tak bardzo rozstrojony.

Już zaczynając od skromnego fletu prostego, najpierw stajesz przed wyzwaniem dopasowania stroju koncertowego przez lekkie wyciągnięcie ustnika (co niweczy spójność podstawowego strojenia instrumentu), a następnie używanie zadęcia, artykulacji i dynamiki w sposób, w którym skupienie się tonu jest w centrum tego, gdzie powinien być.

Istnieje taka różnica między grającymi na flecie konserwatorskim a skromnymi początkującymi uczniami w szkole. drobne punkty kontroli wysokości tonu, w które nie można uwierzyć, dopóki nie usiądzie się na wielu koncertach na poziomie szkolnym, a także na koncertach, które ludzie faktycznie płacą za słuch.

Teraz prostolinijność i czystość tonu sprawiają, że dyktafon jeden z najokrutniejszych instrumentów do gry zespołowej pod względem kontroli wysokości tonu, ale te same uwagi odnoszą się w dużym stopniu do innych instrumentów dętych, mimo że środki kontroli wysokości różnią się indywidualnie.

W przypadku instrumentów blaszanych masz dodatkowy problem, że th Zawory są łączone, a wynikające z tego modyfikacje długości rezonatora są arytmetyczne, podczas gdy wymagane modyfikacje częstotliwości byłyby geometryczne. Dlatego każda skala wymaga indywidualnych korekt każdej nuty.

Pan Buzzkill sugeruje, o co tak naprawdę pyta - jakie inne instrumenty można ustawić tak, aby grały na dowolnej długości fali bez odchylania się od projektu podstawowego dla danego palcowania / ustawienia /itp.

Granie „poza melodią” oznacza, że ​​cały instrument ma dźwięk poza koncertem.

„Zginanie” to po prostu sposób na wymuszenie wytwarzania długości fali, która nie jest rezonansem martwego piku dla instrumentu.

Zatem dla określonej długości otworu i określonego zestawu otworów (tj. palcowania na dętych drewnianych) istnieje tylko jedna podstawowa długość fali rezonansowej. Puzon może regulować długość otworu z dowolną precyzją, dzięki czemu można grać dowolną podstawową długość fali. Większość instrumentów dętych blaszanych może nieznacznie regulować długość otworu za pomocą suwaków strojenia (najczęściej używa się ich na przykład do zmiany skali od naturalnej do temperowanej). O ile mi wiadomo, nie ma żadnego instrumentu dętego drewnianego, który miałby zaprojektowane otwory o zmiennej pozycji lub różnej wielkości. Wykonawcy mogą "częściowo zakryć" niektóre otwory na palce, aby zginać wysokość, poprzez wirtualną regulację rozmiaru otworu (przejdź do rezonatora Helmholtza po więcej na to).

Tak, poza wymienionymi przez innych punktami, temperaturą i wilgotnością panującą w pomieszczeniu, na przykład podczas grania indyjskiego bansuri artysta musi unikać nagłego wzrostu lub spadku temperatury i musi pozwolić przyrząd do dostosowania do temperatury pokojowej. Sprawdź tę witrynę, aby uzyskać wskazówki.

Większość instrumentów dętych ma palcowanie lub pozycje, które tworzą „ogólny” ton w każdym półtonie. Ale gracz może w rzeczywistości brzmieć innym półtonem lub wysokością między półtonami w oparciu o zadęcia i podparcie powietrzne, a nawet takie rzeczy, jak kształt ustnika lub lufy klarnetu lub gryfu saksofonu.

Młody zawodnik, który nie rozwinął silnego zadęcia lub odpowiedniego wsparcia z powietrza, będzie grał strasznie rozstrojony. Bardziej zaawansowany gracz może czasami celowo przesuwać boisko w górę lub w dół.

Nawet gracz z odpowiednim zadęcia i wsparciem powietrznym będzie musiał regulować nuty podczas gry, ponieważ każdy instrument ma dźwięki, które wydają się być rozstrojone, po prostu ze względu na konstrukcję instrumentu. Dobry gracz będzie wiedział, na czym polega instrument i które nuty są płaskie lub ostre, i odpowiednio się do nich dostosuje. Czasami naprzemienne palcowanie będzie bardziej dostrojone.

Niezwykłym typem instrumentu dętego jest skromny gwizdek parowy montowany w zabytkowych lokomotywach, statkach, a nawet w fabrykach. Pomimo stałej długości rezonansu, słuchanie któregokolwiek z nich krytycznym uchem ujawni ich zależność wysokości dźwięku od temperatury i ciśnienia uruchamiającej je pary, z których to drugie jest zwykle zmieniane przez przetwornik ( znany jako „quilling”).

To dość interesujące, że wspomniałbyś o puzonie, ale nie jest to zaskakujące.

Jedną rzeczą wartą uwagi w odniesieniu do tego instrumentu jest to, że pomimo powszechnych wrażeń przeciwnych istnieją dwie granice zdolności puzonu do dokładnego zagrania dźwięku *: to znaczy, że pierwsza pozycja jest pierwszej pozycji i nie może iść wyżej, a siódma pozycja jest ograniczona długością ramienia gracza.

Na przykład, „D” nad środkowym C to nuta z 1. pozycji w piątej części (aka ' overtone ''), który wydaje się brzmieć płasko. Jeśli chcesz zagrać to D w melodii, nie możesz tego zrobić na pierwszej pozycji bez "podciągania go"; alternatywnie, niektóre profesjonalne modele puzonów mają sprężynowy uchwyt na suwak, a gracz naciąga suwak mocniej niż zwykle na pierwszej pozycji „D”, ściskając sprężyny, ale po prostu umieszcza suwak przeciw sprężynom przy standardowym używaniu pierwszej pozycji, np. B-flat w czwartej części składowej (która jest zwykle dostrojona).

Z tego powodu zaawansowani puzoniści często grają D powyżej środkowego C na 4 pozycji, 5 częściowej (lub we wspomnianym wcześniej sprężynowym odbiorniku).

Dla porównania, wykres alikwotów / częściowych puzonu i ich tendencji w stroju znajduje się na http: // www. olemiss.edu/lowbrass/studio/overtonecharts/tenorandbasstromboneovertone.pdf

* „dokładnie graj daną tonację” --- w ramach danej serii częściowej / alikwotowej.