Te akordy nazywane są akordami drugorzędnymi i czyta się je (w tym przypadku) jako „IV z IV”.

Koncepcja jest taka, że ​​najlepiej zrozumieć akord w odniesieniu do innego akordu, który nie jest tonik. W tym przypadku jesteś w kluczu B ♭. „IV / IV” oznacza, że ​​jest to akord IV IV z B ♭ . Innymi słowy, to IV z E ♭, a IV / E ♭ to A ♭.

Jeśli chodzi o to, dlaczego nie brzmi to poza kluczem, to częściowo jest to opinia. Niektórzy pomyślą, że tak, inni pomyślą, że tak nie jest. Ale ten IV / IV (lub ♭ VII) jest wspólną cechą muzyki popularnej. Możemy to konceptualizować jako część trybu miksolidyjskiego lub zapożyczone z równoległego molowego, ale jest tak powszechne, że możesz nie myśleć o tym jako o chromatycznym.

I, jeśli mogę tak powiedzieć, typowo rzymski cyfry najlepiej pokazują, jak działa akord. Nie znając reszty utworu, nie widzę powodu, by określać ten akord jako IV / IV; równie łatwo można by go oznaczyć jako ♭ VII.

Jest to subdominujący akord Sub Dominant Key. Więc jeśli tonacja to Bb, to jest to sub-dominujący akord Eb-dur, czyli Ab / C / Eb. To jest modulacja.

IV / IV można by nazwać akordem „pożyczonym”. Nigdy nie następuje po nim IV, więc technicznie nie funkcjonuje jako drugorzędny subdominant. Pożycza banknoty z innej wagi. Generalnie nazywamy ten rodzaj akordu dominującego (poprzedzającego akord dominujący) w kadencji „zastępczym subdominantem”.