Nie sądzę, żeby miało to coś wspólnego z jego wiekiem. Wszyscy, z wyjątkiem uczonych, zaczynają długo rozpoznawać notatki na pięciolinii, w taki sam sposób, w jaki małe dzieci mogą potrzebować dużo czasu, aby rozpoznać litery w książce. Jedyną odpowiedzią jest poproszenie go o praktykę.

Na początek najlepiej zacząć od prostej praktyki. Coś takiego jak fiszki jest idealne i to, czego użył mój nauczyciel, kiedy zaczynałem grać na pianinie. Miej stałą talię, przez którą może przechodzić wielokrotnie (przetasuj ją między każdą próbą) i pozwól mu skupić się na dokładności. Poprzez proste powtarzanie przez kilka tygodni powinien opanować umiejętność rozpoznawania nut.

Następnie powinien zacząć ćwiczyć proste piosenki. Prawdopodobnie prostszy niż poziom, na którym obecnie gra. Ponownie, niech skupi się na dokładności, a prędkość przyjdzie wraz z powtórzeniami. Piosenki nie powinny być znajome i powinien próbować różnych utworów, aby uniknąć zapoznania się z melodią, ponieważ lubi grać ze słuchu. (Dla mnie musiałem uniknąć zapadnięcia w pamięć mięśni.)

Na początku trzeba dużo zapamiętać, aby nauczyć się notatek na dowolnej pięciolinii. Istnieje wiele małych sztuczek, aby zapamiętać, jakie linie i odstępy znajdują się na pięciolinii, ale można się wiele nauczyć na raz. Nauczyłem kilka młodszych dzieci, jak czytać klucz wiolinowy górny i basowy (choć nie nastolatków), a chociaż FACE i Every Good Boy Does Fine pomagają niektórym, to dezorientuje innych.

Upewnij się, że rozumie podstawy notatek na pięciolinii w ogóle, tak jak w przypadku 7-literowych nazwisk (A, B, C, D, E, F i G) i wchodzenia na pięciolinię przechodzi do nazwy następnej litery, a schodzi do nazwy poprzedniej litery.

Jedną z metod, którą uznałem za skuteczną, jest zapoznanie ich z jedną notatką na pięciolinii, a następnie, jeśli zapamiętają tę notatkę, mogą wymyśl każdą notatkę. W kluczu wiolinowym G w drugiej linii jest bardzo łatwe do zapamiętania, ponieważ klucz wiolinowy wygląda trochę jak G i jest to linia, w której klucz wiolinowy zwija się do wewnątrz. Jeśli pamięta tę notatkę i pamięta podstawy tego, jak poruszanie się w górę iw dół na pięciolinii wpływa na nazwę litery, może znaleźć każdą notatkę. Kiedy się zaznajomi i zapamięta G na pięciolinii, może przejść do zapamiętywania innej notatki na pięciolinii. W końcu z powtórzeniami i czasem nauczy się, czym jest każda linia i miejsce na pięciolinii.

Istnieje również kilka witryn internetowych, w których znajdują się ćwiczenia umożliwiające szkolenie rozpoznawania notatek personelu. MusicTheory.net ma bardzo dobre ćwiczenie i lekcje do niego dołączone, jeśli nadal jest zdezorientowany. Polecam mu to wskazać, aby uzyskać dodatkową praktykę w rozpoznawaniu notatek.

Zakładam, że ta osoba już rozumie pięciolinię i może, powoli i metodycznie, tłumaczyć między pozycją pięciolinii, nazwą nuty i jej pozycją na instrumencie (to znaczy, który klawisz grać , które niepokoją się trzymać itp. w zależności od instrumentu).

Zakładam to, ponieważ są to proste pojęcia.

Potrzebuje praktyki; i zachęcić go do ćwiczeń, motywacja.

Motywacja polega na uświadomieniu sobie przydatności możliwości szybkiego wykonywania tych tłumaczeń. Jest wielu muzyków, którzy nie potrafią czytać nut, ale prawie wszyscy muzycy muszą komunikować się za pomocą nazw nut, więc uczeń powinien zrozumieć, jak przydatne jest to, jeśli:

• Potrafi zagraj nutę, a następnie natychmiast powiedz swojemu koledze z zespołu „To B”.
• Kiedy jego kolega z zespołu powie „Zagraj B”, może zagrać od razu.

To jedna trzecia koła na ilustracji.

Ponieważ poprosił cię o pomoc, twój uczeń najwyraźniej chce móc pracować z pięciolinią, więc musi już zobaczyć korzyści, ale warto poświęcić trochę czasu, aby wbić do domu, co to oznacza:

• Widzi notatkę na pięciolinii i mówi „To jest B”
• Może powiedzieć „Chcę napisać B” i umieścić nutę w prawej linii pięciolinii.
• Może zobaczyć nutę na pięciolinii i zagrać ją na swoim instrumencie.
• Potrafi zagrać nutę na swoim instrumencie i umieścić nutę na prawej linii pięciolinii.

To dwie trzecie okręgu na ilustracji. Oczywiście możesz „oszukiwać”, ucząc się tylko dwóch trzecich koła. Na przykład, aby zagrać nutę odczytaną z pięciolinii, najpierw przetłumacz na nazwę nuty, a następnie znajdź pozycję instrumentu dla tej nazwy nuty - ale musi zrozumieć, że celem końcowym jest to, aby tego nie potrzebować.

Wszystko to ma na celu zmotywowanie go do ćwiczeń, ponieważ wie, do jakich umiejętności dąży i jak każde ćwiczenie praktyczne pomaga osiągnąć ten cel.

Mamy więc 6 umiejętności. Może zdecydować, że niektóre z nich nie są dla niego (jeszcze) istotne. Na przykład może chce czytać a vista, ale nie chce pisać muzyki; To spowodowałoby usunięcie dwóch umiejętności z listy (a właściwie dla wielu osób, po nauczeniu się czytania pięciolinii, pisanie jej to drobiazg).

Teraz ćwicz, ćwicz, ćwicz. Myślę, że czasami zapominamy, że słowo „ćwiczenia” używane w szkołach, podręcznikach i utworach muzycznych jest tym samym słowem, które jest używane w odniesieniu do ćwiczeń fizycznych. Ćwicząc na siłowni wzmacniasz mięśnie. Kiedy wykonujesz ćwiczenia matematyczne, wzmacniasz swoje umiejętności matematyczne. Kiedy wykonujesz ćwiczenia muzyczne, wzmacniasz swoje umiejętności muzyczne.

Jeśli Twojemu uczniowi nie brakuje motywacji, nie sądzę, że powinieneś aktywnie uczestniczyć w jego ćwiczeniach. Musi odczytywać muzykę - na początku powoli, w razie potrzeby ręcznie licząc linie do każdej nuty, ale z ćwiczeniem, szybciej iz bardziej złożonymi utworami. Musi wymawiać nazwy nut, gdy gra i czyta z pięciolinii. Jeśli chce pisać muzykę, powinien transkrybować utwory, które gra ze słuchu.

Im częściej to robi, tym płynniej się osiąga.

Nie powinno to być kwestią wieku. Sam uczyłem 8-latki czytania nut. Kup sobie dobrą książkę teoretyczną i zacznij liczyć notatki. Uczysz się tego, robiąc.

Wypisz liczby A B C D E F G. Powiedz uczniowi, że kiedy wchodzisz na sztab, liczysz do przodu, a kiedy schodzisz, odliczasz do tyłu. Na początku jest to trudne, ponieważ nie uczysz się liczyć alfabetu wstecz w szkole.

Zaczynasz liczyć od G w drugiej linii od dołu na kluczu wiolinowym i od drugiej linii F od góry klucz basowy. Następnie po prostu ćwicz dalej, aż poznasz ich na pamięć.

Używam kart flashowych z moimi uczniami. To jest coś, co musisz zrobić na pamięć, na przykład nauczyć się tabliczki mnożenia. Jednak kilka rzeczy może pomóc. TWARZ i każdy dobry chłopak dobrze (a potem wszystkie krowy jedzą trawę i dobrzy chłopcy robią dobrze zawsze dla klucza basowego) to przydatne mnemoniki. Ale zastanów się też, czy przyjrzeć się środkowemu C zarówno w kluczu górnym, jak i basowym. Następnie spójrz na C jedną oktawę powyżej i jedną oktawę poniżej, a zobaczysz, że są one swoim lustrzanym odbiciem. Następnie przejdź w górę iw dół o kolejną oktawę (dwie linie księgi powyżej klucza wiolinowego lub dwie poniżej klucza basowego), a zobaczysz to samo ponownie. Jeśli potrafisz zrozumieć, że między dolną linią klucza wiolinowego a górną linią klucza basowego jest jedna linia (środkowe c), pomaga to zobrazować cały zestaw obu pięciolinii.

A więc kombinacja tego rodzaj obrazowania i uczenia się na pamięć generalnie działa najlepiej z mojego doświadczenia. Ponadto często pomaga to rozwiązać za pomocą fortepianu, ponieważ każda nuta zawiera wskazówki wizualne (na przykład C jest zawsze na lewo od dwóch czarnych grup klawiszy).

Podoba mi się sugestia Doma, aby skupić się tylko na jednej nucie, do której dodam: naucz, gdzie ta nuta jest w kilku oktawach. Przyzwyczaj ich do myśli, że cokolwiek napiszesz w jednym miejscu na pięciolinii (czy to pojedyncza nuta, krótka figura czy prosta triada) może zostać przeniesione na wyższą oktawę, ale nadal mają te same nazwy nut. Nauka wizualnego rozpoznawania oktaw na pięciolinii jest ważna muzycznie, łatwa do wykonania, a także zmniejsza ilość pracy, którą muszą wykonać, ponieważ jedną literą zajmują wiele stanowisk personelu.

To tylko osobista anegdota, ponieważ nie mam doświadczenia w nauczaniu. Ale ostatnio zacząłem uczyć się od zera podstaw teorii muzyki jako dorosły, więc mogę mieć trochę wglądu.

Moment żarówek nadszedł, gdy zobaczyłem wielki personel. Środkowe C znajduje się między pięcioliniami. Następnie przechodzi alfabetycznie w górę do pięciolinii wysokich tonów, a alfabetycznie w dół do basu.

Próba zapamiętania FACE, Każdy dobry chłopak zasługuje na owoce, dobrzy chłopcy zasługują na owoce zawsze, a wszystkie inne mnemoniki były po prostu zagmatwane . Po prostu zacząłem ignorować fakt, że niektóre notatki były w „linijkach”, a inne w „lukach” i potraktowałem to jako postęp alfabetyczny.

Nadal nie mogę przeczytać tego szczególnie szybko, ale wyobraź sobie, że to kwestia praktyki. Przynajmniej nie muszę już zapamiętywać czterech różnych mnemoników, a która z nich odnosi się już do której pięciolinii - muszę tylko znać alfabet.

To tylko praktyka i wytrwałość. Jeśli nie jesteś w stanie wytrzymać przez 5 minut, wykonując ćwiczenia na pamięć i chcesz po prostu grać cały czas, niewiele można zrobić. I odwrotnie, nawet odrobina zdyscyplinowanej praktyki zrobi dużą różnicę.

Ponieważ student jest zaznajomiony z gitarą, od tego bym zaczął. Pierwsza struna: E (górna spacja), F i G. Daj mu mnóstwo ćwiczeń tylko z E i F, aż będzie całkowicie pewny siebie. Następnie przejdź do G. Drugi ciąg: B, C i D. To samo. Jako przewodnik, może sześć półgodzinnych sesji, dopóki nie może się pomylić, czytając nuty na pierwszych dwóch strunach, a następnie idź w dół po wszystkich strunach, wprowadzając je bardzo powoli, aż skojarzy notatkę pisemną z palcem oraz próg i może czytać i grać wszystkie nuty na pierwszej pozycji bez patrzenia na instrument lub poruszania ręką. Widziałem, jak uczeń dobrze zaczynał pierwsze dwie struny, a potem gubił się, ponieważ nowe nuty zostały wprowadzone zbyt szybko, więc zrób to bardzo powoli.