Nie ma (i nie powinno być) żadnej ogólnej zasady. Wypróbuj kilka palcowań dla każdego akordu i zobacz, co działa najlepiej w danej sytuacji / progresji akordów. Większość zaawansowanych gitarzystów używa kilku palcowań dla tego samego kształtu akordu, w zależności od sytuacji. Dobrze jest mieć wybór.

Dwie bardziej szczegółowe sugestie związane z Twoim pytaniem:

1. spróbuj zagrać również otwarty Akord zatykający pierwszy palec na ciągi d, g i b. Zauważ, że możesz wyciszyć high e string, nie musisz pozwolić mu zadzwonić, ponieważ już grasz nutę e na strunie d.

2. spróbuj zagrać przesunięte wersje otwarty akord A (wersje z barre) wykorzystując ten sam pomysł: pierwszy palec na strunie A (bez barre) i trzeci (lub czwarty) palec z wyjątkiem struny d, g i b. To znacznie ułatwia szybkie przełączanie się między różnymi akordami tego kształtu. Wersja na 4 palce pokazana w twoim pytaniu jest prawie niemożliwa do gry na wyższych pozycjach (limit oczywiście zależy od wielkości twoich palców).

To sprytny pomysł i do pewnego stopnia zadziała całkiem dobrze. Jedną z głównych kwestii jest to, skąd pochodzisz i dokąd się wybierasz. To właściwie jedna z głównych kwestii dotyczących palcowania akordów.

Jeśli grałeś hiszpańską sekwencję w Dm, możesz zacząć od kształtu Am na zablokowanym 5 progu, przejdź do C, kształt A zablokowany na 3 progu, do Bb na 1 progu, i trzymaj środek, ring i pinky na strunach 4,3 i 2 dla otwartego A.

Jednakże, jeśli twój otwarty A akord został wciśnięty między powiedzmy E i D, wtedy zadziałaby lepsze palcowanie. Nadal brałbym A w ten sposób po E. Głównie dlatego, że środkowy i serdeczny palec może poruszać się po strunie, a pinky przechodzi na drugą strunę, drugi próg.

Przechodząc do kształtu E, który ja zwykle grają środkiem, pierścieniem i indeksem. Robię to z kilku dobrych powodów. Jeśli za nim podąża B7, mój środek pozostaje tam, gdzie jest. Jeśli następuje A, patrz poprzedni akapit.

Kształt C również zostaje zablokowany, ale z powodu prawdopodobieństwa, że ​​poprzednie i następne akordy będą F lub G, z akordami typu otwartego (jak F może być otwarte ?!) wtedy użyłbym pinky na 5, ring na 6, środkowy na 4, indeks na 2. To nie jest przenoszone, ponieważ indeks jest już zajęty, więc konieczność umieszczenia indeksu jako palca barre oznacza, że ​​wszystko musi zostać zamienione.

Ten sam pomysł ma miejsce w przypadku otwartego kształtu G, który dobrze nadaje się do poruszania się w górę i blokowania.

EDYCJA: na marginesie, osoby z większymi palcami uważają, że A łatwiej jest używać środka, pierścienia i małego , ponieważ zajmują mniej miejsca niż pierwsza przedstawiona na zdjęciu wersja. łatwiej jest wtedy otworzyć E. Spróbuj.

Tak, powinieneś też nauczyć się tych samych akordów, używając pierwszego palca.

Jak mówisz, czasami może być potrzebne szybkie przełączanie się między akordem taktowym a otwartym o tym samym kształcie . W takich przypadkach pomocne jest zagranie otwartego akordu bez użycia pierwszego palca.

Ale są też przypadki, w których zechcesz zagrać dwa akordy blisko siebie, a użycie pierwszego palca ułatwi szybko zmienić. Będziesz więc chciał wiedzieć, jak wybić ten sam akord pierwszym palcem.

Więc powinieneś nauczyć się tego w obie strony.

W przypadku niektórych akordów bardzo wygodne może być posiadanie palca wskazującego.

Nauczyłem się grać na otwartym akordzie G pierwszym, drugim i trzecim palcem:

i akord G7 tymi samymi palcami:

Jeśli chcesz przełączyć się z jednego akordu na drugi, musisz szybko przekręcić rękę i poruszyć 3 palcami.

Ale jeśli grasz otwarty akord G w ten sposób:

Wszystko, co musisz zrobić, to podnieść swój mały palec, aby przełączyć się z G na G7.

Oto ruch na wideo (nie moje).

Obie formy akordów A są dozwolone. Dobrze, że widzisz wzór między akordami barre i otwartymi akordami smyczkowymi.

Niektórzy gitarzyści wolą grać otwarte akordy strunowe, palcując akordami taktowymi z palcem wskazującym za nakrętką. Ale to nie jest żadna reguła, tylko preferencja. Może Cię zainteresować fakt, że wielu gitarzystów gra akord otwartej struny A z palcem wskazującym na strunach drugiego progu (D, G, B, E), szarpiąc lub wybierając tylko cztery środkowe struny. Wyrywanie z poprzeczką struny high e stworzyłoby akord A6, a pozostałe palce mogą tworzyć A7, A maj7 itp.

W przypadku bardziej zaawansowanych gitarzystów wybór palcowania będzie zależał od kontekstu, np. jakie akordy pojawiają się przed lub po danym akordzie. Tak więc obie metody palcowania są ważne i warte ćwiczenia.

Próbuję wymyślić akord barre, który NIE JEST „tak jak akordy nie-taktowe, ale przesunięty”!

„Ułatwiłoby to przełączanie się z akordów takich jak A-dur na H-dur, E-dur do F-dur, C-dur do C #-dur i tak dalej ...? ”

Tak. Ale są też inne akordy, których by to NIE ułatwiło. Wybierz swoje kształty zgodnie z kontekstem - zgodnie z tym, co nastąpi przed i po.