Klawiatura z tylko białymi klawiszami. Skąd wiesz, które właściwie jest C?

Ale do odpowiedzi. Tak, jeśli piosenka jest czysto diatoniczna (używając tylko dźwięków ze swojej skali, bez dodatkowego # lub b. Można ją zagrać w dowolnej tonacji poza 12. Również melodie molowe będą działać podobnie. > Problem polega na tym, że niektóre utwory używają dodatkowych nut, które nie pochodzą ze skali. Na przykład, powiedzmy, D-dur może modulować do A, a robiąc to, użyć nuty G #. Nie diatoniczna. Próbując transponować to do C, szukałbyś F #, którego nie znajdziesz wśród białych klawiszy.

W przypadku większości utworów nie, nawet jeśli jest to utwór C-dur. Niektóre akordy, takie jak akordy siódme, zawierają znaki literowe (wymagające czarnych klawiszy).

Przykładem utworu w C-dur z czarnymi klawiszami jest Symfonia nr 1 w C-dur Beethovena: zaczyna się od C7 chord, CEGB ♭ .

Używając tylko białych klawiszy, a mianowicie instrumentu czysto diatonicznego, jesteś ograniczony wyłącznie do grania utworów modalnych. W przypadku trybu Major jest to tylko przeszkoda z obecną modulacją lub nutami pośrednimi. Działa to również w przypadku trybów kościelnych (z których jednym jest ścisły tryb główny). W przypadku aktualnych zastosowań trybu Minor (w czystej postaci również trybu Church), rzadko będziesz dobrze dopasowywać rzeczy, ponieważ zazwyczaj są tam przynajmniej ślady Harmonic Minor, pozostawiając tonację z białym kluczem.

Piosenki ludowe są zazwyczaj dobrym materiałem na modalne. Greensleeves działa dość dobrze w Dorianie (białe klawisze zaczynające się dopiero od D), mimo że niektóre frazy zdecydowanie zmieniają charakter, ale próba wybrania dobrego trybu dla „Henry'ego Martina” jest trudniejsza, niż mogłoby się wydawać.

Ogólnie , najprawdopodobniej będziesz miał problemy, jeśli cały Twój zespół będzie związany z białymi klawiszami: prawdopodobnie będziesz musiał bezkompromisowo „datować” utwory, nadając im smak inny niż ten, za pomocą którego zostały napisane. Przynajmniej raz wyjdziesz poza „tryb główny”.

Teoretycznie nie. Nawet jeśli piosenka jest w C-dur, może mieć sporadyczne zmiany. Często piosenka C-dur zawiera Bb (pomyśl o akordzie C7); to zwykle pochodzi z modulacji, choć może być krótka, ale czasami tak się dzieje. Wiele piosenek zmienia się od dur do moll. Jest to harmoniczne urządzenie budujące uwagę lub napięcie.

Jednak twoja klawiatura z białymi klawiszami jest instrumentem diatonicznym, podobnie jak harmonijka ustna czy dudy. Oznacza to, że jest wiele piosenek, które możesz odtwarzać i możesz grać więcej, transponując je - ale czasami znajdziesz taki, który nie pasuje.

Tak, oczywiście. W Równym temperamencie wszystkie główne skale są matematycznie równoważne, jeśli chodzi o wzajemne powiązania ich nut (współczynniki częstotliwości).

Poza równym temperamentem może tak nie być.

Ten film przedstawia przykłady różnych temperamentów z czasów Bacha.

Możesz zagrać dowolną piosenkę, która używa TYLKO dźwięków gamy durowej. Ale tylko bardzo proste melodie są tak ściśle ograniczone. „In C” pozwala na coś więcej niż tylko białe notatki!

Jeśli masz dostępne tylko nuty C-dur, nie możesz już zagrać każdej piosenki w C-dur, ponieważ „C-dur” nie oznacza „używania tylko nut C-dur”.

Z tego powodu posiadanie tylko dźwięków w skali C-dur nie pozwala na odtworzenie transponowanej wersji każdego utworu w tonacji durowej. Odgrywa jednak transponowaną wersję każdej piosenki, która jest zgodna z nutami gamy durowej.