Odpowiedź bezpośrednia: nie, to nie jest dobre nauczanie

Różnica między gitarą elektryczną a akustyczną jest bardzo niewielka. Na każdym z nich gra na wszystkich 6 strunach. Wiele akordów barrowych ma 6 strun.

Pytanie powinno naprawdę brzmieć "... nie powinno grać wszystkich 6 strun jednocześnie, używając przesteru"

Kiedy używasz przesterowania, dodajesz harmoniczne które generalnie działają mętniąc dźwięk, a jeśli wybierzesz niewłaściwe nuty, możesz skończyć z okropnymi, niezgodnymi dźwiękami.

To powiedziawszy, wiele zespołów używa przesterowania doskonale z akordami barre, a nawet akordami otwartymi, używając zniekształcenie, aby dodać tekstury akustyczne.

Jedyna zasada brzmi: „Jeśli brzmi dobrze, to jest dobrze”.

Pierwszą rzeczą, którą należy wiedzieć, jest to, aby nigdy nie zakładać, że istnieje pewna zasada, której powinieneś lub nie powinieneś stosować, oczywiście niektóre sposoby są lepsze od innych, ale możesz robić i eksperymentować wszystko, co chcesz, w muzyce dochodzi tylko do ucho jest najważniejsze.

Jeśli słyszałeś już wcześniej piosenki AC / DC, na przykład "Highway To Hell", grane są otwarte akordy, chodzi o to, jakiego rodzaju zniekształcenia i jakie akordy jesteś grając, niektóre akordy brzmią po prostu okropnie zniekształcone w pewnym momencie.

Inną rzeczą są akordy z poprzeczką, w których grasz wszystkie 6 strun, ale nie w otwartych pozycjach, są one bardziej powszechne podczas grania akordu ze zniekształconym dźwiękiem.

W końcu klucz jest jak duże jest zniekształcenie, spróbuj wycofać przester i możesz uzyskać dobre rezultaty ... uzyskaj bardziej "metalowe" zniekształcenie i powodzenia w robieniu najgorszego szumu na otwartych akordach.

Cóż, nie uważam tego za kluczową różnicę między elektrycznością a akustyką, ponieważ nie przepadam też za uderzaniem wszystkich sześciu na akustyce. A kiedy gram na gitarze akustycznej, nie muszę nawet dzielić tekstury dźwiękowej między gitarę prowadzącą i rytmiczną.

Z drugiej strony: jak zamierzasz rozpocząć „A Hard Day's Night” bez grania wszystkich sześć?

To prawda, że ​​użycie przesterowania sprawia, że ​​pełne akordy są jeszcze gorszym pomysłem (głównie z powodu zniekształceń krzyżowych, ale także z powodu zawijania całego spektrum częstotliwości). Ale rzeczy stają się bardziej interesujące dla bardziej rozdzielnych nut i brzmień akordów, a gitara elektryczna nie musi wracać do pełnych akordów, aby zostać usłyszaną.

Często zdarza mi się grać na wszystkich sześciu strunach elektrycznych. Nawet więcej niż powinienem.

Któregoś dnia słuchałem tutoriala Nile'a Rodgersa, a on mówił o słuchaniu, jak zespoły covery grają dobre czasy, uderzając dużo strun, a on mówi: „Nie! em> to! Grałem to tak, jak to! ”. Trudno powiedzieć różnicę, ponieważ mówi i słychać dźwięk wybierania w mikrofonie, ale przekaz jest jasny.

W niektórych stylach możesz grać czysto i chcieć uderzaj we wszystkie struny, ale naprawdę nie powinieneś. Nawet jeśli masz rozluźnioną rękę, chcesz mieć zdyscyplinowany ruch.

Czy powinno to być NIGDY ? Może nie. Czy powinieneś wcześnie uświadomić uczniom, że wycofujesz się, kontrolując liczbę strun, które grasz i swoje miejsce w całości? Oczywiście.

Akordy 6-strunowe mogą działać na gitarze elektrycznej. Zwiększenie zniekształceń znacznie zwiększa szansę, że nie zabrzmi dobrze, ale wciąż są sytuacje, w których może nadać odpowiedni smak. I to nawet nie biorąc pod uwagę alternatywnych strojów.

Ale myślę, że twój przyjaciel mógł próbować wskazać coś ważnego, czego zajęło mi trochę czasu. Gra na dowolnym instrumencie polega na równowadze, powściągliwości i niuansach. Bez względu na to, jak ciężki jest ton, nadal powinieneś używać kontrolowanych, precyzyjnych ruchów, a każda nuta powinna mieć swój cel.

Innymi słowy, nie graj tylko na strunach, ponieważ możesz kształtować akord. Graj w nie, ponieważ daje to rezultat, który chcesz osiągnąć. Możesz grać wiele piosenek z 5-6 nutowymi akordami barre (i to jest w porządku na początku), ale prawdopodobnie przegapisz wiele szczegółów, które można osiągnąć tylko za pomocą mniejszych akordów i pojedynczych nut.

Zasada ta wynika z faktu, że gitary elektryczne w ustawieniu zespołu współdzielą częstotliwości (szczególnie średnie) z wieloma innymi instrumentami. Jest tam z pianinem, klawiszami, wokalem, nawet kilkoma waltorniami i oczywiście z innymi gitarami.

Dlatego też zachęcamy do gry na gitarze elektrycznej w inny sposób, tj. znajdowania wariacji podczas grania akordów. W ten sposób dodasz do brzmienia zespołu. Jeśli grasz akordy barre lub otwarte (znowu w zespole), zgubisz się w miksie; Twój dźwięk „pasowałby” do innych instrumentów i dlatego nie byłby słyszalny.

Ale z drugiej strony muzyka nie ma jednej definicji. Na przykład w jakiejś formie bluesa gitara jest główną siłą napędową. Możesz w zasadzie grać wiele rzeczy i nie martwić się, że zgubisz się w miksie. "Czy nie ma miejsca na granie na gitarze elektrycznej ze standardowymi otwartymi akordami gitary akustycznej?" coś w rodzaju blues / blues-rock.

Odpowiadając na twoje pytanie, tak, ogólnie rzecz biorąc, jest to dobre nauczanie. Ponieważ otwiera cię na kreatywność podczas grania. Ale nie powinno to być regułą dla każdego istniejącego otoczenia muzycznego.

Jeśli grasz z innymi muzykami, granie na wszystkich sześciu strunach jednocześnie będzie miało tendencję do tworzenia błotnistej mieszanki, w której trudno będzie odróżnić, kto co robi. W zależności od stylu muzycznego może to być pożądany rezultat lub nie.

Gitara elektryczna może być używana do grania w wielu stylach, które brzmiałyby głupio na akustyce lub dawały efekty, których gitara akustyczna po prostu nie mogłaby dorównać. Niektóre style i efekty działają znacznie lepiej, gdy gra się mniej nut niż podczas grania więcej. Jak wspominali inni, zniekształcenia działają dobrze tylko podczas odtwarzania pewnych kombinacji częstotliwości; triady durowe często brzmią źle, chyba że można obniżyć trzecią nutę w stosunku do innych dźwięków akordu (co może być trudne). Jest mało prawdopodobne, aby efekty Whammy-bar miały równomierny wpływ na wszystkie nuty; że nierówności mogą wzbudzać zainteresowanie, gdy są dwie lub trzy nuty, ale po prostu spowodują zamieszanie, jeśli jest ich pięć lub sześć.

Z drugiej strony, gitary elektryczne mogą być również używane w wielu stylach, co byłoby równie dobrze w domu na akustyce; jeśli gitara akustyczna zagrałaby akord z pięcioma lub sześcioma dźwiękami, nie ma powodu, dla którego gitara elektryczna nie miałaby tego robić. Większość gitar ma selektor przetworników, który umożliwia przełączanie między „wyraźniejszym” dźwiękiem (przy gryfie) a „grubszym” (przy mostku). Podczas gdy grubszy dźwięk przetwornika mostkowego może stać się mętny podczas brzdąkania większych akordów (lubię dźwięk skubania nut indywidualnie, pozwalając zabrzmieć wcześniejszym nutom), wyraźniejszy dźwięk przetwornika szyi po przejściu przez czysty wzmacniacz powinien brzmieć znacznie pełniej 5-6 akordów smyczkowych niż 3-4 struny.

Zgodnie z „praktyczną zasadą” (tj. rób to, chyba że odwrotne działanie działa lepiej. Ale rozpoczęcie tutaj pozwoli zaoszczędzić czas). TAK!

Zgadzam się z dr Mayhem, nie powinieneś grać na wszystkich 6 strunach ze zniekształceniem. Kiedy grasz czysto, brzmi świetnie. Ale przy zniekształceniu tracisz część częstotliwości i wiele dźwięków jest mętnych. Lepiej jest grać akordy mocy lub trzy akordy na gitarze elektrycznej. Po prostu dodają więcej do ogólnej mieszanki muzyki.

Jak każdy dobry degustator wina może ci powiedzieć, myślisz o podniebieniu, a nie o kubkach smakowych. Trzeba ćwiczyć ucho wewnętrzne, aby uzyskać finezję i dokładność dźwięku.

Pytanie nie brzmi, czy jest to zasada, której należy zawsze przestrzegać, ale raczej, czy jest to „dobra nauka” .

Z perspektywy nauczania TAK, jest to dobra praktyka do egzekwowania. Kiedy uczniowie po raz pierwszy uczą się gry na instrumencie, nadal uczą się dobrej formy i właściwej techniki i nie są jeszcze gotowi do myślenia „po wyjęciu z pudełka”. (Mówiąc ogólnie; zakłada się, że uczeń jest na początkowym poziomie muzycznym). Zazwyczaj jest znacznie bardziej efektywne, jeśli chodzi o naukę, aby rozpocząć pracę z mniejszymi środkami, a następnie stopniowo budować od tego momentu. Naucz się rozpoznawać dźwięki, które słyszysz, i wypracuj dobry nawyk grania tylko tych, które naprawdę zamierzasz.

Jeśli później, kiedy już wiesz, co robisz, zdecydujesz się użyć wszystkich 6 strun do wywołaj emocjonalny jęk na słuchaczu, a wtedy będzie to celowe i stworzysz prawdziwą artystyczną ekspresję.

Odpowiedź Raphaela jest ewidentnie fałszywa. Wynika to ze stosowania przesteru i / lub przesterowania na wzmacnianym instrumencie. Akordy potęgowe (a konkretnie interwał jednej kwarty), gdy są zniekształcone, tworzą silny implikowany „prawie główny” wydźwięk (zniekształcenie asymetryczne; zniekształcenie symetryczne tworzy dodatkowe, szorstkie podteksty, dlatego większość ludzi woli ten pierwszy). Ten sugerowany ton major nie jest w nastroju do samego instrumentu, więc brzmi źle w innych interwałach.

Gracze, którzy grają czysto, na przykład gracze jazzowi i niektóre bardzo lekko zniekształcone zespoły rockowe (kamienie przychodzą Pamiętam tutaj, kto, zepplin) lub gitarzyści grający efekty inne niż przester (Fripp, Satch, Vai itp.) często grają znacznie bardziej złożone sekcje rytmiczne niż trzy akordy smyczkowe lub akordy mocy.

Tonalny wzmocnienie jest powszechne w prawie każdym rodzaju muzyki, jaką kiedykolwiek napisano, od punk rocka, przez jazz, po muzykę orkiestrową. Wiele instrumentów często gra te same dokładne nuty w tym samym zakresie tonalnym, aby wzmocnić tę część tekstury. Wyróżnienie się z grupy ma z tym bardzo niewiele wspólnego. Jest to nawet powszechne we wczesnej muzyce fortepianowej i klawesynowej (Mozart K471), gdzie tonacja podstawowa jest powtarzana przez trzy oktawy, aby ją wzmocnić (i tak słyszysz oktawowy wydźwięk, więc te nuty nie są „wyraźne”).