Nie ma potrzeby. Bardzo wielu graczy - na prawie każdym instrumencie - radzi sobie lub zostaje doskonałymi graczami bez specjalnej wiedzy teoretycznej.

Uważam, że strona teoretyczna pojawi się później, po tym, jak będziesz w stanie grać czas. Powiedzmy, że spędziłeś rok na nauce teorii, a potem sięgnąłeś po instrument. Mógłbyś w to zagrać od razu? Wątpliwe ...

Mógłbyś przeczytać kilkanaście książek na temat pływania, ale czy w takim razie wskoczyłbyś w głęboki koniec? Najpierw praktyczne, a potem dowiedz się, dlaczego.

Jednak - jest wielu ludzi, którzy po prostu potrzebują wiedzieć, dlaczego i jak to działa. Jeśli to ty, to dobrze. ALE - graj na instrumencie obok nauki teorii, głównie dlatego, że strona praktyczna ożywi teorię. Będziesz mógł usłyszeć, co mówi teoria.

Biorąc to wszystko pod uwagę, na pewno nie mówię, że nie przejmuj się teorią, w końcu wyjaśnia, co dzieje się najlepiej, nie robi Właściwie nie powiem ci, co musisz zrobić. Ale czasami dobrze jest dowiedzieć się, dlaczego coś, co zrobiłeś, co brzmiało dobrze, zadziałało.

Wielu muzyków decyduje się na naukę gry na swoim instrumencie bez studiowania teorii muzyki. Porównuję to do nauki prowadzenia samochodu bez studiowania mechaniki samochodowej. naciskasz pedał przyspieszenia, aby jechać, naciskasz hamulec, aby się zatrzymać, obracasz koła, aby zmienić kierunek. Zabierze Cię tam, gdzie chcesz, ale nie zrozumiesz, jak to działa. To jest dobre dla wielu ludzi, ale niektórzy z nas są ciekawi, jak to działa. Jestem typem osoby, która w wieku dziewięciu lat czytała książki o mechanice samochodowej, aby zaspokoić moją ciekawość, jak to działa. Nauczyłem się jeździć dopiero siedem lat później. Nauczyłem się grać w inny sposób, położyłem cię tu palcem i brzdąkałem i mogłem grać muzykę, ale moja ciekawość skłoniła mnie do studiowania tego, jak działa muzyka i podobnie jak mechanika samochodowa, uważam to za bardzo interesujące i pouczające.

Jak powiedzieli inni, teoria nie jest konieczna do gry na instrumencie, w tym na uke.

Ale teoria wyjaśnia dlaczego i chociaż nie jest to od razu oczywiste, teoria jest niezwykle przydatna podczas nauki gry. Na przykład teoria mówi nam, które akordy i nuty grają dobrze razem - wiedząc o tym, gdy próbujesz wymyślić brzmienie akordów lub jakie nuty dołączyć, grając solo nad kimś komponującym, znacznie poprawi to doświadczenie.

Nie pozwól, aby nieznajomość teorii powstrzymała Cię przed zaznajomieniem się z instrumentem, budowaniem mięśni i wydobyciem dźwięku. Po prostu nie zaniedbuj tego, jeśli chcesz grać dalej.

Nie. Na początek po prostu naucz się kilku kształtów akordów i ciesz się grą piosenek, które znasz. W miarę jak będziesz lepiej posługiwać się instrumentem, naturalnie będziesz chciał dowiedzieć się trochę więcej - np. gdzie nuty pojawiają się na pięciolinii, dzięki czemu można grać linie melodyczne. W tym momencie zaczniesz uczyć się teorii muzyki z praktycznego zastosowania. To, jak daleko się posuniesz, zależy od Ciebie.

Kiedy nauczysz się trochę teorii, będzie to niezwykle przydatne, gdy zaczniesz następny instrument. Wiedza nigdy nie jest marnowana.

Istnieje wiele różnych obszarów teorii muzyki. Istnieją fragmenty, które reprezentują język i terminologię służącą do przekazywania pomysłów; są części, które dotyczą konkretnych wyborów muzycznych dokonywanych podczas grania muzyki w określonych stylach; są fragmenty, które próbują zagłębić się w to, „jak działa muzyka” i dlaczego doświadczamy jej tak, jak to robimy. Te różne obszary oczywiście nakładają się na siebie - po prostu wskazuję, że istnieją różne rodzaje wiedzy.

Nawet bez prób, prawie nieuchronnie nauczysz się trochę teorii muzyki, gdy się nauczysz jakiejkolwiek instrument - np prawdopodobnie nauczysz się przynajmniej nazw akordów, grając na ukulele. To, czego więcej musisz się nauczyć, zależy w dużej mierze od tego, co chcesz zrobić ze swoim instrumentem - czy chcesz grać z innymi, odtwarzać istniejące partytury muzyczne, zapisywać własne kompozycje itd.

Być może dobrym podejściem byłoby nauczenie się podstaw teorii muzyki, aby zorientować się, jaki język i zapis już istnieją, aby wyrazić muzyczne idee. W ten sposób jeśli ogranicza Cię brak wiedzy, to z grubsza wiesz, gdzie szukać, aby dowiedzieć się więcej; a jeśli nie, nie ma problemu.

Nigdy nie trzeba uczyć się teorii, aby nauczyć się grać na instrumencie , podobnie jak niewielu muzyków potrafiło (mając kalkulator) określić dokładną wysokość nuty, którą grali, w hercach. Nie musisz rozumieć rzeczy, ponieważ gra na instrumencie to niezależna umiejętność, która nie jest całkowicie związana z teorią.

JEDNAK:

Aby przedstawić inną perspektywę, ja osobiście nauczyłem się i nauczyłem grać na ukulele PRAWDZIWIE Z TEORII MUZYKI, KTÓRE ZNAM , nie wiedząc nic o graniu muzyki. (Nie, Tim, nie studiowałem teorii przez rok, a potem magicznie nauczyłem się grać od razu. Ale wiedziałem, co robię, kiedy zaczynałem, musiałem tylko nauczyć się techniki). Teoria muzyki może być abstrakcją, prawda, ale jest niezwykle potężna. Analogia, której lubię używać do opisywania teorii kontra grania, polega na tym, że jeśli nauczysz się grać bez żadnego zrozumienia teorii, musisz samodzielnie odkryć wszystkie koncepcje teorii muzyki.

strona z pytaniem, dlaczego, na przykład, A7 jest używany w C-dur. Teoria dobrze to wyjaśnia, ale ci, którzy prawdopodobnie nie znają teorii wystarczająco dobrze, utkną na tym pomyśle, zmuszając do wypracowania własnego sposobu zrozumienia tego, co teoretycy nazywają dominantami zastępczymi.

Kolejna anegdota: mój przyjaciel i ja są polarnymi przeciwieństwami, jeśli chodzi o muzykę. Wszyscy już wiecie, że nauczyłem się teorii i grałem na niej na ukulele, ale mój przyjaciel jest odwrotnie. Chciał nauczyć się gry na fortepianie z kaprysu, więc nauczył się grać piosenkę. Pewnego dnia przyszedłem do jego domu i zobaczyłem, jak ćwiczy. Nie czytał nut; obserwował kogoś, kto już wiedział, jak to zagrać, i po prostu wkładał palce tam, gdzie oni. Widać problemy z tym: każda piosenka, której się uczysz, będzie brutalnym zapamiętywaniem, a nie grupowaniem jej w pomysły (akordy? Zwroty? Kadencje? Cokolwiek?).

Wniosek jest taki, że chociaż teoria muzyki nie jest wymagana, będziesz chciał się przynajmniej trochę nauczyć. Każdemu, kto podejmuje się gry na ukulele, zasugerowałbym przynajmniej zrozumienie triad i prawdopodobnie trochę wiedzy na temat tego, jakie akordy są w jakiej tonacji. Jeśli tego nie zrobisz, będziesz miał trudności z nauką grania piosenek, ponieważ wszystko, co grasz, będzie inną rzeczą do nauczenia, podczas gdy dzięki teorii możesz skrócić zapamiętywanie.

Jesteś nigdy nie mądrzejszy, gdy czegoś nie wie.

Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że nie, nie musisz znać teorii muzyki, aby dobrze grać na ukulele.

Kiedy po raz pierwszy nauczyłem się grać na ukulele, skupiłem się na ucząc się różnych akordów i kilku podstawowych wzorów brzdąkania, i był w tym całkiem skuteczny. Nauczyłem się nowych piosenek i nieuchronnie napotkałem nowe akordy, które byłyby okazją do zwiększenia mojej wiedzy o akordach i palcach.

Ale kiedy nauczyłem się nowych akordów, w końcu odkryłem, że niektóre tabulatory mogą pokazać różne palcowania dla niektórych akordów. Na przykład akord B7 był czasami wymieniany jako 2,3,2,2 (to znaczy wciśnij w dół na 2. progu dla strun G, E i A, ale użyj trzeciego progu dla struny C), a czasami wymienione jako 4,3,2,0 (0 oznacza brak ciągnięcia ciągu A).

Który z nich był poprawny? Nie mogą oboje mieć racji, prawda? Chodzi mi o to, że palcowania grają różne nuty, więc jak one oba mogą być akordem B7?

Cóż, wypróbowałem je oba i chociaż nuty były wyraźnie różnymi tonami, oba palcowania brzmiały równie dobrze w piosenkach, które wykorzystywały B7. Więc co się działo?

(W rzeczywistości B7 nie jest jedynym akordem, który ma wiele palcowań. Em ma więcej niż jeden, podobnie jak Am7, podobnie jak znajomy akord C!)

Wtedy zacząłem interesować się teorią akordów. Dowiedziałem się, że akord C ma miejsce, gdy jest co najmniej jedna nuta C, co najmniej jedna nuta E i co najmniej jedna nuta G (i tylko te trzy nuty). Zatem podstawowe palcowanie akordów C (0,0,0,3) to w zasadzie dwie nuty C, jedna nuta G i jedna nuta E. (Naciskając trzeci próg w dół struny A, zasadniczo sprawiasz, że struna A generuje nutę C). Nie ma znaczenia, że ​​są dwa nuty C lub że są to różne wysokości. Liczy się tylko to, że jeśli masz co najmniej jeden z każdego C, E i G występuje w jakiejś formie (i jeśli nie ma innych nut), to otrzymasz prawidłowy akord C!

Potem zacząłem się uczyć, co sprawia, że ​​akord molowy jest akordem molowym, a co sprawia, że ​​akord siódmy (jak G7) jest akordem siódmym, i dlaczego palcowanie akordu siódmego jest często podobne do podstawowych akordów durowych (na przykład palcowanie G7 jest bardzo podobny do G, A7 jest podobny do A, D7 jest podobny do D, C7 jest podobny do C itd.).

Prawdę mówiąc, nie wiem, czy to, co właśnie wyjaśniłem Cię interesuje lub jeśli uważasz to za nudne. Dobra wiadomość jest taka, że ​​to, co właśnie powiedziałem, nie ma większego znaczenia, jeśli chcesz dobrze grać na ukulele. I jeśli trochę Cię to zainteresuje, ale jesteś zdezorientowany, zawsze możesz do niego wrócić później, gdy będziesz już lepiej opanować grę na ukulele. Wtedy nauka teorii muzyki powinna być jaśniejsza.

Nie zastanawiaj się nad tym, im więcej się uczysz (w tym teorii) i im więcej ćwiczysz (teoria stosowana), tym lepiej zagrasz.

Bez teorii będziesz grał w ciemności. Będziesz grać akordy i melodie, ale nie zrozumiesz, jak to wszystko do siebie pasuje. Utrudni to również zmianę instrumentów. Muzyka działa tak samo na wszystkich instrumentach. To jest takie fajne w teorii. A kiedy mówię o teorii, niekoniecznie mam na myśli to, jak czytać nuty. Mam na myśli tylko podstawowe rozumienie, czym jest gama dur / moll i jak odnosi się do melodii, jak wybierać akordy ze skali i jak odnosi się do harmonii itp. To są naprawdę proste pojęcia, które powinien znać każdy muzyk. Pomoże Ci to nie tylko w odtwarzaniu istniejących piosenek, ale także w samodzielnym improwizowaniu i kreatywności.

Oczywiście, możesz zająć się tym bez uczenia się teorii. Robiłem to również przez pierwsze 10 lat gry na gitarze / pianinie i mogę powiedzieć bez wątpienia, że ​​to mnie mocno ograniczyło. Dopiero po tym, jak zadałem pytania na tym forum i obejrzałem mnóstwo filmów na youtube, dowiedziałem się, jak działa muzyka i mogę Ci powiedzieć z doświadczenia, że ​​chciałbym wiedzieć ją od początku. Zacznij od dużej skali. Wszystko się z tego wywodzi.

To zależy:

Gram na pianinie, a do tego instrumentu musisz nauczyć się przynajmniej trochę teorii muzyki.

Nie lubiłem teorii muzyki, po prostu chciałem grać popularne piosenki i zaimponować moim przyjaciołom ... Ale stwierdziłem, że nie da się zagrać żadnej pisemnej piosenki bez odrobiny teorii muzyki.

Teoria muzyki obejmuje nuty, czas trwania nut i pauz ... A potem rozciąga się na bardziej złożone koncepcje.

Uważam, że jeśli chcesz grać już napisane piosenki na ukulele, to tak, musisz nauczyć się trochę teorii muzyki.

Ale możesz też po prostu grać samemu bez uczenia się teorii muzyki, oglądając zamiast tego samouczki. Nikt cię nie powstrzymuje i nikt nie mówi ci, co powinieneś zrobić, to twój wybór.

Mimo to radziłbym zmoczyć stopy jakąś teorią To cię nie skrzywdzi i myślę, że ty odkrywanie teorii muzyki nie jest tak złe i nudne, jak się wydaje

Powodzenia!