bardzo prosta odpowiedź ...

E-Bow

Mam taki od 30 lat, nie ma nic lepszego, ale to technika sama w sobie w &. ​​
Możesz zrobić standardową „niekończącą się nutę”, po prostu trzymając ją na strunie & wsuwając / wbijając & w dół podstrunnicy, ale przy odrobinie praktyki możesz nadać jej brzmienie skrzypce / wiolonczela spiccato, uderzając strunę e-smyczkiem, aby nadać nutę ataku - coś, czego nie można zrobić za pomocą samej gałki głośności / techniki pedału swell.

OK, ja mam podniesione kciuki, podzielę się moim zażenowaniem ... 15-sekundowy przykład z 30-letniego utworu, w którym próbował użyć łuku elektrycznego jako „wiolonczeli”. Serdecznie przepraszam za bębny, & za mój niesamowity brak techniki ;-)

Ważną częścią brzmienia skrzypiec jest delikatny atak na początku każdej nuty. Niektórzy gracze używają do tego pedału głośności lub swell: nuta jest grana w momencie, gdy pedał zwiększa głośność. Inni używają potencjometru głośności na gitarze. Straty i Teles są dość łatwe do zrobienia, ponieważ pokrętło znajduje się blisko miejsca, w którym wybiera się strunę. Ponownie, struna jest odtwarzana w momencie, gdy mały palec obraca pokrętło głośności od 0 do 10. Odrobina zniekształceń może sprawić, że będzie brzmiała bardziej jak skrzypce, ale należy to ostrożnie zastosować.

Niektóre efekty procesory mają ustawienie, które robi za ciebie puchnięcie, a szef jest jednym.

Jeśli potrafisz odgrywać role na rozwiniętej wysokiej strunie E, możesz użyć łuku skrzypcowego, tak jak zrobił to Jimmy Page. Pamiętaj tylko o kalafonii smyczka i używaj taniego, ponieważ struny gitary są twarde na włosiu końskim.

Inną alternatywą jest Electro Harmonix SuperEgo, który pozwoli Ci dostosować atak (Gliss), a także sustain („Speed”);

Jeszcze inną alternatywą jest Electro Harmonix POG2, który pozwala kontroluj atak, dostosuj oktawy i filtr dolnoprzepustowy. Używam tego, aby uzyskać ładne brzmienie wiolonczeli arco i basu arco. POG2 to jeden z najczystszych pedałów oktawowych, z jakim kiedykolwiek pracowałem. Bardzo mało błędów.

Z np. syntezator gitarowy Roland GR-55 i specjalny przetwornik GK-3 można uzyskać na wpół przekonujące dźwięki skrzypiec i wiolonczeli. Za pomocą midi można podłączyć np. DAW i prawdopodobnie uzyskasz znacznie lepsze wyniki dzięki bibliotekom dźwięków. Nie najtańsze rozwiązanie, ale prawdopodobnie najbliższe rzeczywistości. Można to jednak uznać za oszustwo ...

Nie zawracałbym sobie głowy. Smyczenie tworzy specjalny kształt fali, który jest zupełnie inny niż w gitarze, przypominając bardziej piłokształtny (ponieważ zasadniczo wynika to z wzoru kija i ślizgu na włosach smyczka: skrzypce są zbudowane tak, aby wysysać i przekazywać znacznie więcej energii dźwiękowej niż gitara, więc szarpane nuty nie mają znaczącego wybrzmienia). W rzeczywistości nie jest to łatwe do stworzenia z wejścia gitary bez śledzenia rzeczywistej wysokości dźwięku, ponieważ sprowadza się to do czegoś w rodzaju użycia przesterowania i późniejszego tłumienia parzystych harmonicznych. Jeśli masz coś niezawodnie śledzącego wysokość dźwięku, prawdopodobnie lepiej będzie po prostu zasilić syntezator skrzypcowy przez Midi.

Jednak to, co sprawia, że ​​skrzypce brzmią na żywo, to ekspresja, szczególnie w długich nutach. Oznacza to, że powinieneś znaleźć kilka pedałów, które dają subtelne sposoby na tworzenie długich nut na żywo. Powinieneś także grać typem gitary, który domyślnie daje długotrwałe nuty. Tak solidna, lekka, miękka gra.

Jeśli masz zamiar zrobić więcej kompozycji, sensowne jest użycie klawiatur. Obecnie sekcje stringów są zwykle wykonane dość przekonująco na większości klawiatur. Gra solo jest jednak trudna do wykonania ze względu na kąt ekspresji. Warto pracować z akordeonem bezdotykowym jako urządzeniem wejściowym, ponieważ ciśnienie miecha daje rodzaj intuicyjnej ciągłej ekspresji, jaką ma smyczkowanie.

Jeśli nie masz wcześniejszej ekspozycji na klawiaturę i chcesz wypróbować tę kombinację, polecam wybrać chromatyczną klawiaturę akordeonową z przyciskami (jeśli chodzi o wybór systemu przycisków: akordeony bezdotykowe zwykle pozwalają na przełączanie. Wszystkie systemy C / B / G-Griff są prawie równoważne ale rynki używanych instrumentów akustycznych w różnych krajach mają tendencję do silnego faworyzowania jednego rodzaju, więc warto wybrać system, który ułatwi Ci zakup instrumentu akustycznego, który preferujesz).

W prawej ręce dostaniesz znacznie większy zasięg i lepszy współczynnik rozmiaru. Również elementy sterujące są „naturalnie rozmieszczone”. Zasadniczo grasz na 20-strunowej gitarze tapowej z 4 progami i strojoną w małych tercjach. Żadna gama C-dur nie wyróżnia się.

Jeśli nie zamierzasz używać tego rodzaju konfiguracji wystarczająco często, aby nauczyć się innego typu instrumentu, możesz dogadać się z jakąś gitarą Midi (nigdy nie wypróbowałem żadnej z tych siebie). Nie sądzę, że osiągniesz z tym jakość koncertową, ale jeśli Twoim głównym celem jest „kompozytor”, inni i tak będą grać na instrumentach podczas koncertu.

Jednak myślę, że że jeśli chodzi o komponowanie, na dłuższą metę będzie ci lepiej z „odpowiednim” instrumentem klawiszowym. Na przykład brzmienie akordów różnych akordów na gitarze jest nietypowe dla większości innych typów instrumentów. Akordy klawiatury są bardziej „standardowe”.

Syntezatory gitarowe man.Roland tworzy niesamowite modele.

Ten facet używa tylko długopisu z całkiem niezłym efektem - przynajmniej tworząc „tremolo”

Użyłem pióra, aby naśladować dźwięk skrzypiec i wiolonczeli grających słynne gitarowe riffy. Nie użyto żadnych efektów midi, syntezatorów ani innych. Czy potrafisz odgadnąć wszystkie te piosenki? Nie zapomnij dać mi znać, co myślisz :)