Myślę, że wszechstronny gitarzysta powinien używać obu. Jeśli chodzi o negatywne skutki, moja odpowiedź brzmi: nie, pod warunkiem, że od czasu do czasu będziesz wracać i ćwiczyć inny styl. Na przykład, jeśli używasz kilofa przez długi czas, a następnie zdecydujesz się grać stylem palca przez dłuższy czas, nie wahaj się wracać do korzystania z kilofa od czasu do czasu.

Uważam, że wybór między pick a fingerstyle powinien być oparty na rodzaju / stylu muzyki, którą chcesz grać. Ale z drugiej strony, bez względu na wybrany styl, powinieneś użyć metody, która według Ciebie jest wygodniejsza i lepiej brzmiąca.

Główne różnice między strzyżeniem a stylem palca: to szerokie pytanie, ale mówiąc po prostu, fingerstyle pozwala na łatwiejszą grę w stylu arpeggiated.

Gra palcami umożliwia granie wielu dźwięków na odległych strunach w tym samym czasie iz łatwością granie krzyżowych rytmów.

Z drugiej strony, dużo łatwiej jest się nauczyć używaj plektronów, a szczególnie dużo łatwiej jest nauczyć się szybkiej gry na plektronach.

Nauka używania plektronów nie ma żadnych negatywnych skutków. Są to różne techniki, które wzajemnie się wykluczają.

Z własnego doświadczenia stwierdziłem, że niektóre utwory są łatwiejsze do grania z plektronem, zwłaszcza jeśli używają technik takich jak wybieranie zamiatania, podczas gdy inne bardzo trudna, jeśli nie niemożliwa do grania, chyba że grasz palcami lub kostkami - na przykład Recuerdos de la Alhambra wymaga tremolo wybrania najwyższej nuty podczas grania różnych dźwięków na basie, co, jeśli komuś uda się dokładnie zagrać kostką , Od razu stanę się fanem.

Niektóre z tych odpowiedzi dotyczą pierwotnego pytania przed wprowadzeniem wszystkich zmian.

Nauka gry na gitarze jest bardzo satysfakcjonująca, ale nagrody przychodzą powoli na początku i wymagają poświęcenia, wytrwałości i zaangażowania (oraz tolerancji na ból).

Jedna rzecz, która stała się dla mnie bardzo jasna po wielu latach gry na gitarze, to to, że bez względu na to, ile ćwiczę, zawsze mogę być lepszy. Zawsze mogę nauczyć się nowych technik. Jako gitarzysta, bez względu na to, jak dobrze opanujesz swój instrument, nigdy nie dojdziesz do punktu, w którym nie będziesz mógł się poprawić. Nie ma płaskowyżu - po prostu wspinasz się coraz wyżej. To jedna rzecz, którą w tym kocham, nigdy nie przestaję się rozwijać.

Na początku ciężko walczy się o ulepszenia. Ponieważ kiedy po raz pierwszy zaczynasz uczyć się gry na gitarze, nie możesz nawet zmusić palców do wygięcia w dziwnych pozycjach wymaganych do utworzenia akordu G, akordu C lub F. Tak więc granie w końcu pierwszego akordu jest dużym osiągnięciem.

A nauka tworzenia akordów to duża część nauki gry na gitarze. Właściwie pozwól mi pójść dalej i powiem, że to NAJWAŻNIEJSZA część! Niezależnie od tego, czy grasz zwykłym kilofem (inaczej kostką), czy kostką kciukiem i palcami , lub gołymi palcami , nie zajdziesz zbyt daleko, jeśli nie potrafisz ułożyć akordów ręką!

Kolejną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że często będziesz grać na gitarze jako „instrumencie rytmicznym”, zwłaszcza na początkowych etapach swojej podróży. Rozumiem przez to, że oprócz grania akordów i grania nut, które pasują do dowolnej granej piosenki, będziesz musiał utrzymywać rytm lub rytm utworu w spójnym i stałym rytmie - albo z brzdąkaniem, albo nutami, które podkreślać podczas zbierania (kilofem lub palcami).

Większość początkujących uważa, że ​​proste wzorce brzdąkania i wybierania są łatwiejsze do nauczenia, zanim przejdą do bardziej skomplikowanych schematów brzdąkania lub wybierania. Zauważyłem, że timing i rytm są jednym z trudniejszych aspektów dla wielu początkujących. Wypracowanie skoordynowanego poczucia rytmu wymaga praktyki .

A nauka gry na nowych akordach i nutach przy zachowaniu odpowiedniego rytmu to walka sama w sobie - czy to brzdąkanie, czy też kostkowanie palcami lub kostką .

Na początku jest tak wiele do nauczenia, na które nie ma wpływu Twój wybór gry palcami lub kostką. W miarę postępów w grze na gitarze będziesz chciał nauczyć się wielu różnych technik kostkowania. Żaden z nich nie wyklucza się wzajemnie, a najbardziej utalentowany gitarzysta stosuje wiele różnych metod, technik i stylów.

Istnieje wiele sposobów, aby wprawić te struny w wibracje. Możesz grać kilofem lekkim, średnim, ciężkim, kciukiem i gołymi palcami, kilofem i palcami lub długimi paznokciami ręki. Możesz brzdąkać kciukiem, tylną częścią paznokci lub opuszkami palców. Możesz szarpać struny opuszkami palców (pojedynczo lub do 5 na raz, jeśli masz 5 palców), możesz grać w stylu palcowym z dowolnymi powtarzającymi się wzorami, które zmieniają się między strunami basowymi i wysokotonowymi po złożone wzory. Możesz grać kombinacją zwykłego kostki (kostki) i opuszków palców, paznokci lub tylnej części paznokci z uderzeniem perkusyjnym, aby utrzymać rytm bębna.

Po opanowaniu tworzenia akordów, zmian akordów i podstawowego rytmu, możesz zacząć badać różne techniki gry na kostki / brzdąkania (prawa ręka - jeśli jesteś praworęczny). Może to być połączenie uderzania akordów kostką i nauki wybierania poszczególnych nut za pomocą kostki oraz nauki prostych (na początek) wzorów w stylu palców, którymi można grać za pomocą kciuka i palców lub długich paznokci.

Naucz się tworzyć podstawowe akordy i naucz się zmian akordów wymaganych do odtwarzania niektórych piosenek, które lubisz. Naucz się prostego schematu brzdąkania, takiego jak dół w dół w 4/4 raz. Następnie naucz się bardziej złożonych wzorów brzdąkania, zaczynając od dołu w górę w górę, a następnie w dół - w dół w górę - w dół - w dół w górę.

To nie jest recepta - po prostu chcę zaznaczyć, że jest wiele do nauczenia się, zanim zaczniesz się martwić o technikę gry na brzdąkaniu / dłubaniu. A jeśli nigdy nie dojdziesz do punktu, w którym możesz zagrać prostą piosenkę, nie zaczniesz nawet eksperymentować z kilofami z palcami.

Podsumowanie (TLDR) - odpowiedź na twoje pytanie brzmi: użyj dowolnej metody, która jest dla ciebie najwygodniejsza, aby grać na właściwych strunach z odpowiednim rytmem i timingiem, jednocześnie ucząc się podstaw tworzenia akordów, zmian akordów i prostych rytm. Po przejściu przez te proste podstawy możesz zacząć uczyć się różnych metod wybierania, brzdąkania lub szarpania strun. Obiecuję, że nauka w jeden sposób nie osłabi ani nie przeszkodzi ci w wprowadzaniu nowych technik do stylu gry w miarę postępów.

Ważne jest, aby zwrócić uwagę również na różnice w ataku, które są dostępne.

Chociaż jest to uogólnienie, że mistrzowie gracze łagodzą poprzez ostrożną technikę, użycie plektronu zwykle wprowadza atak z użyciem inny profil dźwięku niż atak, który słyszy się przy skubaniu palcem.

Oczywiście istnieje ciągłe spektrum od miękkości do szorstkości dostępne za pomocą obu technik, ale cechy ataku są dość łatwe do rozróżnienia.

Każdy klasyczny gracz jest dobrym przykładem ataków polegających na skubaniu palcami. Dodałbym Dereka Trucks i Marka Knopflera po stronie elektrycznej.

Jest wiele płaskich pickerów do wyboru, zarówno akustycznych, jak i elektrycznych, ale wierzę, że słuchanie niektórych sampli mnie zniesie i da ty pomysł.

Używając prostych przykładów, tak jak Michał nigdy nie widział 'Recuerdos de la Alhambra' wykonanego z plektronem, tak ja nigdy nie widziałem 'Tumeni notes' wykonywanych palcami. Scafell Pike z łyżeczką do zupy - ile czasu masz nad tym popracować? Pod warunkiem, że poświęcisz godziny, nie ma żadnych negatywnych skutków.

Radziłbym ci najpierw opanować jeden rodzaj techniki kostkowania, zanim przejdziesz do innego. Prawdziwe opanowanie techniki zbierania wymaga lat i setek godzin ćwiczeń, więc jeśli ciągle zmieniasz się między nimi, ryzykujesz, że zostaniesz mistrzem wszystkich transakcji i mistrzem żadnej.

Główna różnica polega na tym, że ilość nut, które możesz zagrać razem i odstępy między strunami, które możesz zagrać razem.