Pierwsze pytanie brzmiałoby: na jakim instrumencie grasz?

Jako basista stamtąd będzie pochodziła moja odpowiedź.

Mam kilka sposobów, aby zmienić to, co Improwizuję:

• Podkłady: ten duży pomógł mi najbardziej. Grając tak wiele różnych utworów, jak to tylko możliwe, zauważyłem radykalną poprawę. Jeśli masz oprogramowanie komputerowe, możesz je wykonać samodzielnie, ale kupiłem mnóstwo dobrych z internetu. Naprawdę możesz usłyszeć, jak rzeczy do siebie pasują i znaleźć nowe sposoby interakcji z resztą muzyków.
• Nowe style / tempa: nie trzymając się jednego stylu, znajdziesz większą różnorodność pomysłów.
• Przeglądanie piosenek / stylów innych muzyków: co sprawia, że ​​ich muzyka jest wyjątkowa i jak mogę to wykorzystać / przekształcić w moje własne nowe pomysły?
• Nowe techniki: odkryłem, że mogę skorzystać kilka nowych pomysłów na zmianę sposobu gry. Do mojego instrumentu dodawanie kawałków slap bassu, wyciszania dłoni, harmonicznych lub innych. Może to nie być wiarygodne w oparciu o twój instrument
• Zmuszanie się do używania różnych skal / trybów: odkąd nauczyłem się teorii trybów, znacznie lepiej rozumiem dopasowanie klawiszy. Również wiedza o tym, które nuty skali / trybu należy uderzyć / podkreślić, bardzo pomaga.

I najważniejszy:

• Grając w grupie - będziesz ciągle dostawać nowe rzeczy. Niezależnie od tego, czy jest to grupa ludzi grających na tym samym instrumencie, którzy mają różne podejścia, czy pracujący w zespole, znajdziesz jednak nowe pomysły, które możesz wypróbować i dodać do swojej gry.

I Zdecydowanie powiedziałbym, że ostatni pomysł jest dobry, ponieważ długie szybkie odcinki są dobre, ale stają się nieaktualne. Gram na normalnej gitarze, ale głównie po to, by utrwalić teorię, a nie prawdziwą praktykę.

Zwykle jest to kwestia siedzenia przy instrumencie i grania jak najwięcej. Jeśli to możliwe, wypróbuj nowe gatunki. Posługując się przykładem, gram głównie rock / indie rock ze swoim zespołem, ale ostatnio bardzo wczułam się w jazz i dostałem mnóstwo nowych pomysłów. Mam też oko na odrobinę bluesa, żeby Beomce był bardziej wszechstronny jako muzyk.

Jednak przede wszystkim zależy to na tym, na jakim instrumencie grasz.

Myślę, że jedną rzeczą, o której nie wspomniano, jest pomysł na to, jak ćwiczysz takie rzeczy, jak gamy lub koncepcje melodyczne. Jeśli biegasz gamy przez cały dzień, możesz przebijać się przez skalę lub zmiany w sposób liniowy i brzmieć imponująco, ale nie ma zbyt wiele melodyjnej treści. Podobnie ludzie wymyślają riffy lub figury, które ładnie wpadają im w ręce lub głos, i dziesięć, aby to ćwiczyć, co sprawia, że ​​zdarza się to jeszcze częściej. Jako basista nieustannie staram się unikać tych samych wzorów / linii, ponieważ mogą one z łatwością towarzyszyć wielu różnym utworom z taką samą lub podobną progresją akordów. Oto kilka sposobów na przełamanie przyzwyczajeń i znalezienie nowych pomysłów:

1. Ćwiczenie gam z wzorami rytmicznymi: Zwykle ludzie zaczynają ze stałym pulsem i zwiększają tempo podczas ćwiczenia skal, co jest świetna praktyka w zakresie techniki, ale może prowadzić do pomysłów monorytmicznych. Spróbuj przełamać rytmy na jak najwięcej sposobów, zaczynając od małych. Spróbuj zagrać ćwierćnutę, a następnie dwie ósemki, po jednej nucie na rytm. Następnie spróbuj dwóch ósmych i jednej czwartej. Następnie możesz rozwinąć to do punktu, w którym twoje wzorce rytmiczne mają długość całej miary, potem dwóch lub tak długo, jak chcesz.

2. Ćwiczenie skal z interwałami: Jest wiele sposobów aby to zrobić ... Spróbuj w tercjach (w C: C, E, D, F, E, G, F, A, G, B, A, C, B, D, C iz powrotem w dół C, A, B , G, A, F, G, E, F, D, E, C, D, B, C) Możesz także spróbować wznieść się i zejść (w C: C, E, F, D, E, G, A, F ...) Lub odwrotnie (E, C, D, F, G, E ...). Można to zrobić ze wszystkimi interwałami we wszystkich skalach.

3. Połączenie 1 i 2: Spróbuj grać wzorce rytmiczne z podejściem interwałowym.

Kiedy będziesz pracować nad tymi wzorami, w końcu przekonasz się, że stają się one bardziej melodyjne i muzykalne, a mniej matematyczne lub związane z regułami. Kiedy już przećwiczysz te nowe schematy, łatwiej wpadną ci w ręce, podobnie jak liniowe uruchamianie skali, i możesz łączyć różne wzory, aby tworzyć pomysły melodyczne, mniej skupiając się na tym, jak je odtwarzać. Ponadto praktyka zaszczepi więcej teorii. Ćwiczenie interwałów pomoże ci dowiedzieć się, jak brzmi jedna trzecia, a także inne interwały.

Istnieje nieskończenie wiele sposobów ćwiczenia, które doprowadzą do nowych pomysłów z łatwiejszym dostępem. Oto kilka więcej z mniejszą ilością szczegółów.

1. Permutacje nut: weź zestaw nut i zagraj je w każdej permutacji (3 nuty: 1, 2, 3 - 1, 3, 2 - 2,1,3 - 2,3,1 - 3,1,2 - 3,2,1 - 6 wszystkich permutacji)

2. Podejście melodyczne: ćwicz pisanie / granie dłuższych melodii. Niektórzy z moich ulubionych muzyków imponują mi swoimi pomysłami melodycznymi tak samo lub bardziej niż umiejętnościami wirtuozowskimi (przychodzi mi na myśl Jon Scofield).

3. Melodic Development: Każdy kawałek melodii, lub całość, może być użyta do napędzania improwizacji (słuchanie tematu i sekcji rozwoju klasycznych utworów też jest świetne).

Wszystkie te ćwiczenia mogą być świetne i zawsze jest na to więcej sposobów, ale wszystkie inne odpowiedzi są równie ważne. Musisz słuchać więcej muzyki. Musisz nauczyć się grać więcej muzyki. Musisz grać z innymi ludźmi. Uczenie się od mistrzów i ćwiczenie swojego tyłka nie tylko pomoże ci wymyślić bardziej unikalne i imponujące linie, ale pomoże ci znaleźć własny głos na instrumencie, który jest zawsze najpotężniejszym narzędziem.

Mam własne podejście do tego problemu, które dobrze mi służyło przez lata. Podstawowa formuła brzmi: wybierz swój frazes i zablokuj go.

w grze słychać równowagę, ponieważ powtarzanie w muzyce jest jedną z rzeczy, które obiektywnie mogą sprawić, że będzie brzmiała świetnie. Umysł ludzki lubi, kiedy może wychwycić wzór, a działaniem równoważącym jest sprawienie, by twoje zwroty były sobie dobrze znane, jednocześnie stale je rozwijając. Powodem, dla którego mówię, jest to, abyś był ostrożny, aby nie wybierać losowo swojej gry.

1. Zapisz każdą nadmiernie używaną technikę, którą wykonujesz.

Może to być wszystko, od pozycji skali, na której polegasz, klucz, w którym zawsze grasz, skalę, której zawsze używasz, zawsze kończące się frazy na perticular stopnia / nutę, jak Root. Zawsze zginaj, zawsze używając ustalonego wzoru lub rytmu. Masz pomysł

2. Wybierz jeden BAN IT ze swojej gry na określony czas.

Komponuję i miałem zły zwyczaj komponowania zawsze w C-dur, ponieważ nie ma żadnych ostrych / płaskich elementów, o które trzeba się martwić, więc zbanowałem go na miesiąc iw rezultacie. Kiedy to było zrobione, odkryłem, że G i F stają się naprawdę łatwe, więc je też wyciąłem, aż poczułem się komfortowo w większej liczbie klawiszy.

Jeśli to zbyt proste i polegasz tylko na innej kuli, zablokuj ją. Chodzi o to, aby przyzwyczaić się do nowych sztuczek, aby stare nie były same.

3. Wybierz lub opracuj sytuacje, w których trzeba było użyć oryginalnej techniki. I znajdź alternatywne sposoby rozwiązania problemu.

Załóżmy, że nadużywana przez Ciebie technika to mała skala pentatoniczna. Tutaj bierzesz progresję akordów molowych, która nadaje się do pentatoniki molowej i zaczynasz używać innych skal. Może Dorian, Harmonic Minor, Natural Minor itp.

4. Po wygaśnięciu zakazu starej techniki wróć do sytuacji z kroku 3

Po pierwsze, po prostu rozegraj sytuację, zobacz, do jakiej techniki dążysz, i zwróć uwagę, że masz teraz do wyboru co najmniej 2 różne podejścia do tego, nad czym grasz. spróbuj skupić się na starej technice, a następnie na nowej, a następnie wykonaj pracę z przełączaniem lub łączeniem. Przekonasz się, że ponieważ MUSISZ znaleźć inny sposób na zabawę, teraz naturalnie nie musisz polegać na oryginalnej kuli.

Mam nadzieję, że to pomoże, zdaję sobie sprawę, jak bałagan był tam mój język!

To zdarza się każdemu, ale kluczem jest słuchanie i granie do tak wielu różnych rodzajów muzyki, jak tylko możesz.

Brzmi to oczywiste, ale możesz czerpać korzyści z typowych riffów lub wzorów, które mają inni ludzie. Angus Young ma kilka bardzo popularnych zagrywek. Tak samo jak Joe Satriani czy Slash itp. Zapoznaj się z ich zagrywkami, a znajdziesz nowe w swojej pamięci mięśniowej.

Po prostu graj i słuchaj. Tak bardzo, jak tylko możesz.

Chociaż czasami utknąłem w rutynie, a odpowiedź brzmi banalnie ...

Graj, co czujesz lub co słyszysz w głowie. Rozpoczęcie grania tego, co słyszę w mojej głowie, zajęło mi lata, ale kilka razy, kiedy udało mi się to zrobić, były momentami WOW.

Słuchaj swoich błędów

Kiedy twoje palce nie robią dokładnie tego, co zamierzałeś, jest to błąd; ale niekoniecznie jest to błędne . Czasami brzmi dobrze.

Szczególnie w przypadku improwizacji na żywo musisz być w stanie kontynuować pomimo wszelkich błędów lub pominiętych nut. Ale powrót na tor może oznaczać powrót na tor . Jeśli zrobisz to dobrze, nikt nie wie, że popełniłeś błąd, a błąd może zostać ponownie ochrzczony jako wariacja .

Improwizacja jest kamieniem węgielnym mojej gry na harfie, ale jeśli będę zmęczony lub rozkojarzony, zacznę sięgać po zagrywki. To tak, jakby skończyły mi się pomysły. Na szczęście miałem kolegów z zespołu, którzy sprawiali, że byłem odpowiedzialny.

W moim starym zespole Americana, zbieracz mandoliny i ja mocno się popychaliśmy. Mówiliśmy sobie, jeśli grasz w te słabe rzeczy, będę cię naśladować. Rzucę w ciebie to lizanie. Więc kiedy usłyszę jeden z jego podstawowych zagrywek, zaczekam, aż przejdę następny trop, spojrzę na niego i z powrotem zagram to zagranie. Albo jeśli naprawdę czuję się żabia, odegram to na niego od tyłu.

Oczywiście wokalista zacząłby się załamywać, kiedy to robiliśmy. Ach, chemia zespołu.

Eksperymentuj sam z różnymi wzorami melodycznymi i rytmicznymi. Rób to w wolnym tempie, aby nie ulec pokusie, aby pozwolić pamięci mięśniowej przejąć kontrolę. Gdy znajdziesz ciekawe wzory, wypróbuj je z większą prędkością. Po pewnym czasie zwiększysz swój „repertuar riffów” i będziesz mógł łatwiej improwizować wokół szerszego spektrum muzycznych wzorów.

Dowiedz się, jak zharmonizować utwory.

Może zechcesz rzucić okiem na ten darmowy kurs Coursera dotyczący improwizacji jazzowej. Znajdziesz w nim mnóstwo przydatnych informacji o związkach między melodią, akordami, skalami itp., z naciskiem na to, jak aby używać ich razem do improwizacji / solowania.

Improwizacja oznacza popadanie w te same wzorce. Jeśli chcesz być oryginalny, spróbuj komponować. Nawet wtedy możesz zawieść. Ludziom nie udaje się zachować świeżości i oryginalności podczas komponowania nut: kiedy mają cały czas na świecie, aby dostosować każdą nutę i poprawić tyle, ile chcą, zanim ujawnią światu ostateczny produkt!

Improwizacja składa się z małych wariacji na temat gotowych fraz, kropka. Jeśli zbytnio zboczysz z „koleiny”, zepsujesz ją; Twój eksperyment na żywo nie połączy się z muzyką.

Co możesz zrobić od czasu do czasu, to ożywić swój repertuar fraz, wprowadzając nowe. Wprowadzasz nowe, komponując je, a nie w czasie rzeczywistym, a nie podczas wykonywania. Złóż go w całość, zajmując tyle czasu, ile potrzebujesz. Kiedy natrafisz na jakiś interesujący wzór, przećwicz go. Gdy już to zrobisz, przetransponuj go na skalę (powiedzmy diatonicznie lub jakikolwiek inny system, który ma zastosowanie) i zacznij z nim improwizować: w jakiś sposób umieść to między zwykłymi frazami: improwizuj, przecinając istniejący materiał „autopilota” i nowy właśnie wymyśliłeś.

Trzymaj się tego przez kilka tygodni, miesięcy. Nie wprowadzaj zbyt wielu nowych rzeczy, zbyt często.

Jednym ze sposobów odkrywania nowych rzeczy jest zagłębianie się w palcowania, od których osoby praktykujące Twój instrument mają tendencję do trzymania się z daleka (z powodu trudności). Na przykład, jeśli jesteś gitarzystą, prawdopodobnie wiesz, że większość gitarzystów (jazzowych, popowych, rockowych) improwizuje w różnych diatonicznych lub pentatonicznych „pudełkach”, które pasują mniej więcej do czterech progów na szyi. Te pudełka w dużej mierze zawierają niektóre ze stereotypów, które często słyszymy. Możesz uciec z pudełka, rozszerzając się w trudne rozciągliwe palce, takie jak rozciągliwa pentatonika. Lub wzorce skali, które są ukośne, obejmujące slajdy między pozycjami. Inną rzeczą, którą robi wielu graczy, jest stopniowe przechodzenie od jednej struny do drugiej. Unikaj tego, używając dużych interwałów i pomijając ciągi znaków.

To, co myślą naiwni nie-muzycy, pochodzi z mózgu muzyka, często po prostu pochodzi z palców. Powtarzalność powodowaną przez makaronowe palce można zaatakować z perspektywy makaronowych palców po prostu zmieniając wzorce makaronu, nawet bez względu na muzykę: Twoje oryginalne nowe rzeczy nie muszą pochodzić z mózgu bardziej niż stare i nikt jest mądrzejszy.

Na koniec, jednym ze sposobów na to, aby nowy materiał wkradł się do twojej gry, jest granie materiału innych ludzi: granie skomponowanej muzyki lub szopanie cudzej improwizacji.

Techniką, której nauczyła mnie moja mama w kompozycji, jest posługiwanie się mniej popularnym metrum (np. 5/4) i zapisywanie kilku utworów (fortepian) w tym metrum. Chodzi o to, aby zobaczyć, jak różne rytmy wpływają na frazowanie i harmonię. Zrobiłem to, a także spróbowałem takich rzeczy, jak wzięcie podstawowego wzorca rytmicznego, którego nadużywam i przesunięcie go względem podstawowego pulsu.