Mógłbyś tworzyć akordy z niebieskich nut, ale dlaczego miałbyś to robić?

Ogólnie skala (e) bluesa jest stosowana tylko w określonych okolicznościach: nic dziwnego, w bluesie muzyka. Moim zdaniem najlepszą odpowiedzią na tego rodzaju pytanie jest obserwacja muzyki bluesowej w celu określenia akordów bluesowych.

Z pewnością można by pisać muzykę bluesową z akordami takimi jak te, które wymieniłeś powyżej, ponieważ nikt nie przestaje , ale kiedy myślę o „akordach bluesowych”, myślę o trzech akordach i tylko trzech: I7, IV7 i V7.

Myślę, że bluesowe akordy nie są tak naprawdę bezpośrednio związane ze skalami bluesa lub ogólnie skalami pentatonicznymi; po prostu wydają się być I, IV i V z dominującymi siódmymi na nich (a czasami, dla urozmaicenia, ♯9). Prawdziwym pięknem bluesowej skali są jej możliwości melodyczne , a nie konstrukcja akordowa. Akordy bluesowe to ramy, wokół których melodycznie stosowana jest skala bluesowa ; Podczas gdy większość nut w akordach bluesowych ma przynajmniej pewne uzasadnienie w jakiejś skali bluesowej, prawdziwym powodem, dla którego te akordy istnieją, jest to, że niosą ze sobą „bluesowy klimat”, niezależnie od tego, czy jest to spowodowane wpływem społecznym, czy nie.

Weź główną skalę bluesową CDD♯-EGA. Akordy, które tradycyjnie pasują do tej skali to C7 (C E G B ♭), F7 (F A C E ♭) i G7 (G B D F). Nuta F pojawia się wiele razy, ale nigdy nie jest wspominana w odgrywanej skali major blues. Nuta B ♭ jest częścią akordu tonicznego i nigdy nie pojawia się w skali bluesowej. Można o tym myśleć inaczej, że do melodii można zastosować skalę bluesową granego akordu; podczas grania F7, (F-G-G♯-A-C-D) wszystko działa całkiem dobrze w melodii, zapewniając więcej uzasadnienia. Ale moim zdaniem uzasadnienie nie jest ważne, ponieważ akordy wcale nie pochodziły z bluesowej skali.

Skala bluesa to luźne skojarzenie nut, które użyte melodycznie wydają się być postrzegane jako „bluesowe”. Akordy bluesowe mają tendencję do używania podobnych grup nut, ale nie ma użytecznego bezpośredniego związku między skalą bluesową a akordami bluesowymi.

To samo dotyczy skal pentatonicznych. Przynajmniej w muzyce popularnej (bo inaczej jest w muzyce o bardziej etnicznym brzmieniu), pentatoniczne skale nie są jedynymi dopuszczalnymi nutami. Wiele piosenek popowych używa tylko skali pentatonicznej w melodii , ale akordy nie są ograniczone do tej skali. Zwykle jest to I-IV-V, a czasem vi, dość podobne do bluesa pod względem ram, wokół których zaimplementowana jest melodia. Cały sens skali pentatonicznej polega na usunięciu najbardziej napiętych nut (no cóż, to przynajmniej ważny efekt zastosowania skali), ale bez żadnego napięcia cała zachodnia harmonia się rozpada. Widzisz dwoistość?

To powiedziawszy, skale pentatoniczne tworzą fajne akordy. I oczywiście nie wszystkie piosenki bluesowe wykorzystują tylko trzy akordy i nie wszystkie piosenki pop używają tylko „czterech” akordów. Jednak skala melodii i skala akordu nie muszą być takie same, a często nie są w tych dwóch stylach / środowiskach harmonicznych.

TL; DR: Skale bluesowe nie wpływają na akordy bluesowe. To samo dotyczy Pentatonic, używanego w muzyce zachodniej.

Tak zwana skala bluesa nie jest czymś. Jazz, blues i rock and roll nie tworzą tak naprawdę melodii na taką skalę. Skala bluesa jest czymś w rodzaju podpórki, której nauczyciele używają, aby pomóc uczniom zacząć grać w bluesa, a różni nauczyciele nawet nie zgadzają się co do tego, jakie nuty znajdują się na skali. Forma, którą dajesz, C D D # E G A w C, nie jest nawet taką, jaką kiedykolwiek widziałem. Gdyby ktoś przyłożył mi pistolet do głowy i zażądał, abym nazwał nuty w skali bluesowej C, pewnie powiedziałbym coś w stylu C Eb F F # G Bb. Ale możesz wrzucić D lub A, albo nie używać F #, albo grać E zamiast lub oprócz Eb.

Wydaje się, że bierzesz pewną wersję skali bluesowej i budujesz akordy rozpoczynając od określonej nuty i grając co drugą nutę skali. To działa w tym sensie, że jeśli zaczniesz od skali diatonicznej i zrobisz to, otrzymasz zwykłe triady i akordy septymowe, ale tak naprawdę nie jest to, skąd pochodzi harmonia ani jak konstruowane są akordy. Na poziomie fizycznym / fizjologicznym triada durowa najwyraźniej pochodzi z serii alikwotów, ale generalnie akordy są po prostu kombinacjami nut występujących w muzyce. Pierwotnie pojawiły się, ponieważ ludzie pisali muzykę z 3 lub 4 głosami, a kombinacje nut powstały z powodu sposobu, w jaki różne linie melodyczne współdziałały.

Istnieje wiele sposobów dopasowania różnych wzorów skali do różnych akordy w bluesowym kontekście. Byłoby nudne i statyczne, gdyby jedynym sposobem na zrobienie tego było stworzenie akordu i melodii z tego samego zestawu 5 lub 6 nut. Kilka przykładów:

Możesz zagrać akord składający się z C E G Bb Eb (zwykle dźwięcznej z Eb na górze). Lub pianista może grać akord C7 (C E G Bb), podczas gdy linią melodyczną może być Es.

Jakakolwiek nuta może być zagrana jako chromatyczny ton przechodzący. Na przykład, nad akordem C7 możesz zagrać Bb B A i w zależności od tego, jak go wykonałeś i dopasowałeś do kontekstu muzycznego, może to brzmieć dobrze.

W 12-taktowym bluesie w C, jeśli improwizujesz melodycznie, to wydaje się to brzmieć nudno i statycznie, jeśli nigdy nie zauważysz zmian w harmonii ze zmianami w nutach, których używasz w melodii. Jeśli zagrasz Eb na akordzie F7, a następnie zagrasz E na akordzie C7, daje to słuchaczowi poczucie, że pomagasz opowiedzieć harmoniczną historię. Jeśli zagrasz E na akordzie F7, prawdopodobnie zabrzmi to po prostu źle.

Fragmenty skali można transponować. Na przykład, możesz rozpocząć 12-taktowy blues w C, grając zagrywkę na nutach G A Bb nad akordem C7. Następnie, gdy akord zmieni się na F7, możesz przetransponować to samo lizanie do C D Eb i podobnie, jeśli chcesz, dla pozostałych zmian akordu.