Nauka intonacji na skrzypcach jest trudna a) ponieważ nowy uczeń niekoniecznie ma intonację w uszach, więc trudno jest ocenić dokładność oraz b) ponieważ nawet jeśli uczeń ma stosunkowo przyzwoitą intonację, nie jest to proste zadanie uzyskaj precyzyjną kontrolę mięśni, aby wykonać dostrojoną nutę. Przedstawię kilka podstawowych sugestii, a następnie przedstawię je nieco bardziej szczegółowo.

Najlepszym sposobem jest udanie się do nauczyciela - nieocenione jest posiadanie zewnętrznej opinii i wskazówek na temat rzeczy, których możesz nie zauważyć robić. Po drugie, upewnij się, że instrument jest nastrojony - może się to wydawać oczywiste, ale jest to pułapka dla wielu nowych skrzypków (lub ogólnie muzyków). Po trzecie, możesz zdobyć taśmę na podstrunnicę, której możesz użyć do zaznaczenia odpowiednich pozycji palców. Możesz już to wszystko znać, ale pomyślałem, że je tam umieściłem ...

Oprócz bardziej oczywistych sugestii powyżej, powiedziałbym, że powinieneś otrzymać nagranie skal, które odtwarzają się powoli, wyraźnie, bez wibrato i do grania z tym. Dla każdej nuty staraj się dopasować ją tak, aby to, co grasz, i to, co jest odtwarzane na nagraniu, nie kolidowało - zrób tak trudno, jak to możliwe, odróżnić swój instrument od nagrania. Zwróć uwagę na to, co brzmi ostro, a co płasko. Jeśli nie wiesz, przesuń trochę palcem i zobacz, czy jest bardziej dostrojony, czy mniej dostrojony. Na przykład, jeśli przesunąłeś palec w górę i dostroiłeś się bardziej, oznacza to, że byłeś płaski. Kiedy robisz korektę, zwróć dużą uwagę na to, jak brzmiała niewłaściwa nuta, czy była ostra, czy płaska i jak lubisz ją grać - w końcu zrobisz to czując i wykonując bardzo szybkie podświadome poprawki. Zanim jednak stanie się to drugą naturą, musisz dokonać każdej drobnej korekty w sposób wyraźny - dla mnie zawsze pomaga rozbić moje działania na małe struktury atomowe, które mogę odtworzyć i ostatecznie połączyć płynnie.

Nie martw się też, że nauczysz się wszystkich skal. Rozpoczęcie od kilku sprawi, że nauka pójdzie szybciej i nauczy Cię usłyszeć, jak powinna brzmieć dobrze zagrana gama. Gdy nauczysz się, jak nuty powinny brzmieć względem siebie WZGLĘDEM, będzie znacznie łatwiej nauczyć się nowej skali.

Na koniec, aby pomóc Ci uzyskać intonację w uszach, spróbuj śpiewać razem z nagraniem. Pomaga to ogromnie rozwinąć ucho. Powinienem podkreślić, że nie ma znaczenia, czy brzmisz „dobrze”, czy nie, ale raczej, czy jesteś nastrojony, czy nie. Twój głos może być niesamowicie potężnym narzędziem w nauce gry na wszystkich etapach - jeśli potrafisz go zaśpiewać, możesz to zagrać!

Mam nadzieję, że pomogło - przepraszam za nieuniknione literówki, ale jest druga w nocy, a ja robić finały przez cały tydzień!

Możesz położyć kilka cienkich taśm na podstrunnicy, aby pokazać, gdzie włożyć palce.

Upewnij się, że na początku każdego dnia wykonujesz prostą rozgrzewkę, w której czujesz się bardzo komfortowo gdzie każdy palec „należy”. Na przykład zagraj kilka razy pierwszą połowę skali, nie martwiąc się o rytm, kłanianie się, wytwarzanie brzmienia itp., Po prostu koncentrując się na ustawieniu palca, czując ciężar swojego ramienia.

Mam nadzieję, że stroisz swój instrument za pomocą elektronicznego gadżetu przed rozpoczęciem ćwiczeń. Jeśli chociaż jedna struna jest rozstrojona, odrzuci to ucho i spowoduje zamieszanie, a wtedy mózg nie będzie wiedział, który koniec się skończył.

Sugestie Bena Kushigana świetnie nadają się do ćwiczenia intonacji. Mam również kilka sugestii, które pomogą Ci rozpoznać, kiedy grasz ogólnie.

Jedyną radą, która najbardziej poprawiła moją intonację, było to, aby nie patrzeć na moją lewą rękę. Zamiast tego spójrz w dal lub obserwuj łuk.

Graj przeciwko tonowi drona. Ustaw komputer tak, aby odtwarzał nagranie nuty bazowej dowolnego klawisza, w którym się znajdujesz (więc jeśli grasz w D, umieść D w tle). Możesz pobrać midi pojedynczej nuty i powtarzać, jest album, który możesz kupić, który jest niczym innym jak wiolonczelą grającą pojedynczą nutę, lub możesz nagrać własne (albo grasz, albo bardziej doświadczony gracz jeśli masz taką). Pomaga to, ułatwiając usłyszenie, kiedy zanika intonacja, dzięki czemu możesz to naprawić szybciej.

Sprawdź się, czy nie ma otwartych ciągów. To wymaga pewnej praktyki, ponieważ najskuteczniejszym sposobem na to jest zagranie 2 nut na raz (celowo, a nie przypadkowo :-P). Ale nawet jeśli nie jesteś jeszcze na tym poziomie umiejętności, możesz zagrać następną strunę w górę lub w dół i uzyskać referencyjną wysokość dźwięku, na której powinieneś być. Trzeci palec to ta sama nuta, co następna struna w dół, w innej oktawie, podczas gdy czwarty palec to dokładnie ta sama nuta, co następna otwarta struna w górę. Pierwszy i drugi palec nie są tak łatwe do usłyszenia, ale dźwięk w prawidłowym interwale jest nadal łatwy do usłyszenia przy odrobinie praktyki.

Gra na skrzypcach w tonacji idzie w parze z twoimi umiejętnościami słuchania. Musisz być w stanie rozpoznać fałszywe nuty i być w stanie samodzielnie je poprawić.

Dobrym pomysłem jest może skorzystanie z systemu Sulfa, aby w głowie zagrać pierwszą nutę skali i wiedzieć jak wszystkie inne nuty w skali brzmią.

Możesz także spróbować skalować na pianinie, jeśli nadal masz problemy. Po prostu upewnij się, że pianino jest nastrojone.

Kiedyś miałem kasety na moich skrzypcach, kiedy uczyłem się grać, ale kiedy kładziesz palec na taśmie, nie widzisz, gdzie dokładnie dotyka struny i prawdopodobnie będziesz lekko przesunięty, a nawet 0,5 mm. może być ogromna różnica w czystości dźwięku.

Jedynym sposobem, aby grać dobrze, jest rozwijanie prawidłowego słuchu. Posłuchaj kilku podstawowych gam i zaśpiewaj je samodzielnie, aby lepiej je zapamiętać. Szukaj harmonii i piękna w dźwiękach, które sprawią, że skala będzie bardziej zapadająca w pamięć. Podczas grania nie skupiaj się na swoich taśmach i gdzie dokładnie kładziesz palec, raczej zwracaj uwagę na to, co słyszysz. Słyszysz tę harmonię i piękno podczas gry? Ćwicz grę, aż usłyszysz!

Rozwijanie słuchu jest procesem stopniowym, im bardziej starasz się grać czysto, tym lepiej słyszysz. Na początku ćwiczenia kilka minut zajmuje mi granie na podstawowych gamach, aby przypomnieć sobie o czystości dźwięku, który mogłem uzyskać ostatnim razem.

Również rozwinięcie dobrego słuchu wymaga dużego wysiłku ( ale w każdym razie warto!). Wymaga pełnej koncentracji i pustego umysłu. Nie polepszysz się, robiąc więcej gry lub słuchania. Może do jakiegoś podstawowego etapu, ale niedaleko. Dlatego upewnij się, że cały twój umysł i ciało są gotowe do gry z całego serca, zanim zaczniesz grać. Tylko w ten sposób można dostrzec każdy najmniejszy niuans w dźwięku.

Kiedy zmieniam nutę, w przybliżeniu umieszczam palec we właściwej pozycji, a następnie zaczynam poruszać smyczkiem i gdy słyszę dźwięk w pierwsze 0,1 s dostosowuję palec do 0,25 mm w zależności od tego, co słyszę. Robię to wszystko automatycznie. Wyobrażam sobie, że dla lepszych skrzypków te odległości są jeszcze mniejsze, a czas też jest jeszcze krótszy.

Edycja: właśnie dowiedziałem się, że jeśli ktoś gra na skrzypcach, słuchając innych instrumentów w tonacji, na przykład fortepianu lub gitary, to można usłyszeć właściwe nuty od innych, a tym samym uczy się, jak tworzyć dobre nuty na skrzypce też.

Możesz grać razem z odtwarzaniem MIDI. MIDI jest generowane komputerowo i ma doskonały rytm i tonację. Ale musisz też rozwinąć swoje uszy.

Chociaż jest tutaj kilka bardzo dobrych odpowiedzi, chcę tylko dodać coś, co może pomóc.

Zagraj w utwory, które znasz bardzo dobrze. Nieważne, co to jest ani jakie to proste, po prostu zagraj melodię, którą znasz od wewnątrz i na zewnątrz.

Mówię tutaj o rymowankach i piosenkach ludowych. Może to być nawet tandetna popowa melodia, którą znasz od dzieciństwa! Jeśli nie masz do tego muzyki, nawet lepiej.

To może być niesamowite, co wypracowanie na ucho „twinkle twinkle little start” itp. Może zrobić dla intonacji skrzypków, ponieważ punkt odniesienia jest taki konkret: jak powiedział Ben Kushigian w swojej odpowiedzi, część trudna jest nie tylko fizyczna, ale trening ucha (często dotyczy to ludzi, którzy grają od lat, a nie tylko początkujących). Posiadanie utworu muzycznego, do którego odniesienie nie jest kartką papieru, ale czymś, co po prostu „znasz”, pozwala skupić się wyłącznie na tonacji.