Używanie metronomu ma tylko demoralizujący efekt, że chcę go wyłączyć.

Możesz wyłączyć metronom, o ile w końcu go wyłączysz ponownie.

Powodem jest to demoralizujące, ponieważ ujawnia błędy w twojej grze. Powodem, dla którego jest to pomocne, jest to, że ... ujawnia błędy w twojej grze.

Metronom mówi ci, gdzie dokładnie masz problemy i miejmy nadzieję, że też jesteś w stanie użyć metronomu, aby dowiedzieć się, jaka jest natura problemu w każdym z tych miejsc. To pozwala ci coś z nimi zrobić.

Więc pracujesz z metronomem tyle, ile możesz, a potem go wyłączasz. Następnie, kiedy możesz się do tego zmusić, włącz go z powrotem i grinduj swoje tempo dalej, aż będziesz musiał go ponownie wyłączyć.

Może to oznaczać 10 minut na sesję treningową. To może oznaczać raz w tygodniu. To może oznaczać raz w miesiącu. To zależy od Ciebie. Oczywiście im więcej możesz zrobić, tym bardziej będzie to pomocne.

Inne rzeczy, które możesz zrobić:

• Do tej pory nikt nie wspomniał o pisaniu instrukcje do swojego wyniku dla siebie. Niebo wie, kiedy byłem dzieckiem uczącym się gry na fortepianie, było wiele miejsc, które mój instruktor nabazgrał dużymi drukowanymi literami ZWOLNIJ.

• Upewnij się, że liczysz na odpowiednim poziomie podziału dla tempa, które chcesz utrzymać. Jeśli grasz w coś oznaczonego w zwykłym czasie (4/4) i masz tendencję do przeciągania, być może problemem jest to, że liczysz cztery (jak wskazuje metrum!); utrzymanie tempa może być dużo łatwiejsze, jeśli policzysz do dwóch, tak jakby było zaznaczone w czasie skrócenia (2/2). Jeśli przeciągasz 6/8, liczenie sześciu może być winowajcą, ponieważ powinno być odczuwalne na dwie; rzeczywiście, naprawdę szybkie 6/8 powinno się czasami liczyć w cztery - łącząc takty i myśląc o tym jako 4/4 z trojaczkami!

• Odwrotna sytuacja jest również prawdą: jeśli się spieszysz lub ogólnie się bawisz, być może nie liczysz na wystarczająco dobry podział taktu.
• Tak jak napisałem tutaj rytm jest również istotnym elementem muzyki. Jeśli masz problemy z utrzymaniem tempa, być może problem polega na tym, że nie rozumiesz, jak ma brzmieć grasz. Tak naprawdę nie różni się od kogoś, kto ma problemy z utrzymaniem się na boisku. W obu przypadkach problemem jest zazwyczaj wyczucie tego, co utwór robi muzycznie. Kiedy już to zrobisz, sprawy same się ułożą.

Może więc warto na chwilę oderwać ręce od instrumentu, usiąść z partyturą i zadać sobie pytanie: „Co mam myślisz, że powinno się tu dziać muzycznie? ” Może jeśli nadal będziesz chodzić z tempem, zgodnie ze swoim metronomem, problem polega na tym, że masz pomysły na to, jak różne momenty powinny brzmieć i jak się czuć - „Ta część powinna być schmalzowana i spokojna” lub „ta część powinna być zajęta i energetyczny ”- temu zaprzecza metronom. Może masz problemy z utrzymaniem tempa, ponieważ w jakiś sposób mylisz się co do tego, co dzieje się w utworze.

Jeśli to takie frustrujące, nie próbuj odtwarzać utworu na metronom. Po prostu ćwicz rytm i synchronizację niezależnie od melodii.

• Czy twój metronom ma opcję wizualną, w której możesz wyłączyć głośność, ale nadal odmierza czas? Policz kilka uderzeń, gdy metronom będzie słyszalny w umiarkowanym tempie (80-120 bpm), a następnie wyłącz głośność, ale odliczaj dalej (też nie patrz). Na początku spróbuj policzyć tylko 1 lub 2 uderzenia, zanim zmniejszysz głośność. Przedłużaj to, aż osiągniesz punkt, w którym twój czas się skończy. Możesz także ustawić wolniejszy metronom i spróbować zagrać parzyste 2, 3 lub 4 uderzenia w odstępach między uderzeniami. Spróbuj po prostu licząc i nucąc prostą melodię, aby zachować rytm (coś w rodzaju wszystkiego najlepszego z okazji urodzin lub rymowanki).
• Oddziel melodię od rytmu. Kiedy masz już utwór do zagrania, spróbuj wymówić rytm do metronomu. Nie martw się, jakie są nuty, tylko rytm. Jest to również dobre ćwiczenie, aby spróbować opukiwać.
• Słuchaj muzyki i słuchaj. Spędź 10-15 minut dziennie słuchając, skupiając się na liczeniu, a nie tylko na cieszeniu się muzyką.

Ponadto niektórzy ludzie wolą ścieżki perkusyjne od metronomów. Możesz ich używać dokładnie w ten sam sposób.

Gram i teraz uczę werbla w starożytnym stylu, który ma różne rodzaje krzykliwego tempa, które się zdarzają, i dziwną technikę, która sprawia, że ​​niektóre wzory chcą się przeciągać.

Ogólnie rzecz biorąc, największą przeszkodą jest utrzymanie miarowy rytm to płynność - twoje ciało przeszkadza w tym, co próbujesz zrobić.

Aby to zademonstrować, czy możesz klaskać do rytmu? Jeśli możesz, twój mózg może podążać za rytmem i prawdopodobnie twoja technika przeszkadza. Jeśli nie możesz ... poćwicz klaskowanie do muzyki, a potem wróć.

Jeśli metronom nie działa dla Ciebie, prawdopodobnie używasz go za wcześnie lub za szybko. Musisz umieć zagrać trudne fragmenty ZANIM spróbujesz dopasować je do szybkości - w przeciwnym razie twoje tempo będzie zdane na łaskę fizyki. Nawet klawisze ambientowe mają problemy techniczne - na przykład szybkie zmiany między akordami.

Oto kilka ćwiczeń, które wykonuję, aby poprawić technikę moich uczniów. To wszystko, co robimy niezależnie od konkretnej muzyki.

• Klaskaj razem z inną osobą, która gra.
• Zaznacz czas (jesteśmy grupą marszową) lub dotknij swojego stopy do muzyki, którą grają inni ludzie. Zawsze stukaj stopą podczas grania czegokolwiek, szczególnie łatwych rzeczy.
• Zagraj coś z kimś na tej samej stronie i słuchaj siebie nawzajem.
• Odtwarzaj ten sam (łatwy) schemat, Klaszczę z różnymi prędkościami. Zwykle zaczynamy od ósemki, a następnie dodajemy różne rytmy. Możesz to również osiągnąć za pomocą metronomu.
• Sightread dead simple music metronomem. Kiedy coś zepsujesz, zrób kolejkę. Zrobiłem „słownik” z 4 liniami miar wspólnych wzorców, nad którymi pracujemy.

Co do poszczególnych fragmentów:

• Użyj wzorów w kratkę. Wzory kratek to uproszczone wersje z tym samym szkieletem rytmicznym. Przełączaj się między wzorem w kratkę a tym, co faktycznie próbujesz odtworzyć i upewnij się, że brzmią tak samo. W przypadku flamacue (akcent na uderzeniu drugim z kilkoma przednutkami i wstecznym ruchem dłoni) po prostu gramy szesnastkę. W przypadku biegów na instrumentach dętych gramy nuty kluczowe we właściwych momentach, a następnie dodajemy nuty wewnętrzne.
• Graj wolniej. Unikaj robienia rzeczy takich jak połowa prędkości, wybieraj zupełnie niezwiązane tempo. Postaraj się, aby mózg skupił się na rytmie, a nie na technice lub jej „brzmieniu”.
• Ćwicz małe fragmenty, aż będą płynne (łatwe), a następnie pogrupuj je w większe sekcje z metronom.
• We wszystkich przypadkach odejdź od grania ze słuchu i zamiast tego graj z wiedzy. Zwiększy to Twoją pewność siebie - jeśli jest to mechaniczne, a nie subiektywne, będziesz bardziej pewny siebie.

Jestem fanem ułatwiania rzeczy. Nie ma sensu robić czegoś trudnego, jeśli możesz znaleźć łatwiejszy sposób, który zajmie 50% więcej czasu. Twoja zwiększona wytrzymałość z nawiązką zrekompensuje dodatkowy czas, jaki zajmuje. Więc podziel swoje trudne części na łatwe do opanowania kawałki, które możesz łatwo zrobić podczas siedzenia.

Metronom i stukanie stopą to naprawdę twoi przyjaciele i chociaż przyzwyczajenie się do tego zajmuje trochę czasu (jeszcze jedna rzecz, pomyśl), skup się na nauce robienia tych rzeczy z łatwą muzyką przy niskich prędkościach. W końcu stanie się to naturalne, ale zajmie to trochę czasu.

Granie w tempie wymaga, aby mózg skupił się jednocześnie na muzyce i tempie. Graj bardzo łatwą muzykę z metronomem (zacząłem robić tylko ćwierćnuty), aby twój umysł mógł skupić się na tempie. Nagraj siebie, a potem zrelaksuj się. Uśmiechnij się i baw się dobrze!

Jednym z argumentów, które słyszałem, jest zachowanie czasu w cyklu, a nie w linii. Jeśli stukasz stopą, pomyśl o tym, jakbyś poruszał się po kole, stukając w dół (realistycznie twoja stopa będzie nadal poruszać się w linii, ale liczy się to, jak twój umysł myśli o ruchu, nie sam ruch).

Kiedy stukasz stopą w górę iw dół, zawsze pojawia się mały błąd w ruchu spowodowany przez pogłos. Te błędy są zgodne z Twoim ruchem, więc odciągają Cię od możliwości określenia, gdzie byłeś. W związku z tym musisz polegać na jakimś wewnętrznym strażniku czasu, którego dojrzewanie zajmuje więcej lat.

Jednym z fizycznych celów wzorców kołowych jest zapewnienie, że gdy nastąpi dotknięcie, czas jest faktycznie zatrzymywany w innym miejscu, aby kran nie zepsuł rzeczy. Weźmy pod uwagę stare metrinomy, które poruszają się tam iz powrotem. Wydają odgłos kliknięcia w punkcie maksymalnej prędkości, w którym nagłe dodanie pewnego tarcia ma najmniejszy wpływ. Gdyby kliknęli w miejscu, w którym nie mają prędkości (na końcach), kliknięcie mogłoby łatwo złapać ciężar i wypaczyć jego synchronizację.

Ta technika działa najlepiej w przypadku rzeczywistego koła. Wielu perkusistów zaleca przesuwanie pałeczki po kole zamiast po liniach. Jednak nawet jeśli po prostu stukasz stopą, jeśli myślisz w kategoriach kręgów, twój umysł w końcu znajdzie sposób na zrobienie okrągłego „czucia”. Jednym ze sposobów, w jaki zauważysz, że twój mózg robi to, jest to, że zacznie myśleć zarówno o pozycji, jak i prędkości Twojej stopy, a nie tylko o pozycji. Może wymienić te dwie rzeczy, tak jak koło. Stamtąd twój mózg może znaleźć inne struktury mentalne, które mogą wykonywać „koliste” zachowania. Kiedy to się stanie, zauważysz, że twoja zdolność do zatrzymywania czasu staje się znacznie silniejsza. W końcu nie będziesz już musiał uderzać stopą.

Mam kilka pomysłów.

1. Zagraj z żywą osobą. Fajnie jest grać w duety. Możesz też wziąć jedną rękę utworu na fortepian.

2. Podłącz kilka słuchawek do elektronicznego metronomu, aby uzyskać ścieżkę klikania. Nagraj prawą rękę swojego utworu na odtwarzaczu mp3, słuchając w uchu klikanej ścieżki podczas gry. Następnie podłącz słuchawki douszne do odtwarzacza mp3 i graj lewą ręką, słuchając nagranej prawej ręki. Możesz też zacząć od nagrania lewej ręki.

3. Zaśpiewaj swój utwór idąc. Nie musisz pięknie śpiewać, żeby to zrobić. Możesz to nawet zrobić tylko z rytmami, bez śpiewania właściwych nut.