Jak wskazywały inne odpowiedzi, istnieje korzyści dla gracza, jeśli chodzi o ułożenie nut w kolejności ich wysokości, a nie na podstawie współbrzmienia; prawdopodobnie ułatwia to również konstruktorom instrumentów!

Jednak pomysł umieszczania razem dźwięków spółgłoskowych nie jest wcale szalony. W rzeczywistości istnieją inne układy instrumentów, które robią coś takiego. Jednym z przykładów jest system Stradella, stosowany na akordeonie, który wykorzystuje kolumny przycisków ułożonych w okrąg kwint. Wiele izomorficznych układów klawiatury 2D jest ułożonych tak, że w niektórych kierunkach spółgłoski sąsiadują ze sobą. Współczesne instrumenty elektroniczne można często skonfigurować tak, aby klawisze grały tylko nuty o określonej skali.

... i oczywiście są inne instrumenty, takie jak gitara, które mają zupełnie inny układ; jednym z uzasadnień dla standardowego strojenia gitary jest to, że sprawia, że ​​duże tercje, kwarty i kwinty są bardzo łatwo dostępne.

Pomysł umieszczenia razem spółgłoskowych dźwięków jest w porządku; po prostu fortepian wybiera inny zestaw korzyści, które można uzyskać robiąc to w inny sposób!

Każdy klawisz fortepianu jest o jeden półton w górę (w prawo) lub w dół (w lewo) w stosunku do sąsiednich klawiszy.

Twój przykład mógłby zadziałać, gdybyś chciał grać tylko w tonacji C-dur, ale czy możesz sobie wyobrazić, jak nauczyć się budować triady na klawiaturze ułożonej w taki sposób, jak sugerujesz? Obecnie doskonale nadaje się do bardzo łatwej gry w dowolnym klawiszu.

Jednym z powodów jest łatwość gry, jak wspomniano w innych odpowiedziach.

Ale na mechanicznym instrumencie klawiszowym klawisze o różnej wysokości odpowiadają strunom o różnej długości i jest o wiele łatwiejsze do zbuduj stalową ramę, jeśli struny są posortowane według długości, jak piszczałki organowe, zamiast naprzemiennie w każdym miejscu.

Konsonans w jakim stroju lub skali? Konsonans w jakim aspekcie i funkcja harmoniczna? W ten sposób leży szaleństwo lub bandoneon, instrument mający inny układ na lewą rękę (akompaniament) i prawą rękę (melodia, w pewnym momencie o ustalonej skali, ale z chromatycznymi nutami, które rosną jak rak, wszystko wokół części regularnej) i do pchania (oryginalny układ gamy dur gdzieś pośrodku) i ciągnięcia (oryginalny układ dominanty gamy durowej).

Uważa się, że jest jednym z najtrudniejszych instrumentów do opanowania, i wciąż ma znacznie mniej rzeczywistych nut niż fortepian, pomimo że ma około dwukrotnie więcej "lokalizacji" dźwięku (lokalizacja jest fizycznym przyciskiem, ale liczona dwukrotnie za naciskanie i ciągnięcie, ponieważ nuty są różne). A jednak jego ewolucja (w trakcie której narastało coraz więcej przycisków) rozpoczęła się od założenia stworzenia instrumentu prostszego w grze niż w pełni chromatyczny.

Z pewnością zadziałałoby - ale tylko w sugerowanym kluczu - lub w jakimkolwiek innym kluczu używającym zestawu harmonicznego tego klucza.

Przejście do dowolnego innego klucza do zabawy byłoby koszmarem. Jest to teraz wystarczająco złe dla początkujących, ponieważ bardzo niewiele wzorów można łatwo przesuwać na inne klawisze (bez zmiany czarno-białych wzorów klawiszy), ale z konkretnym ustawieniem klawisza, jak sugerujesz, to prawie jak cofnięcie się w czasie, gdy tylko klawesyny brzmiało dobrze w jednej tonacji - ale takie było ich strojenie, więc inny powód.

Więc w zasadzie nie. Wydaje mi się, że prawie każdy możliwy pomysł został użyty w odniesieniu do tego, gdzie znajdują się nuty na fortepianie (i innych instrumentach), a to, co otrzymujemy, jest najlepszym dostępnym - nawet jeśli często jest to kompromis.