Dobry dyrygent:

• Zapewnia muzyczne przywództwo
• Łączy zespół w muzycznym momencie
• Decyduje jak muzyka, której nie można przekazać w partyturze
• Komunikuje się z zespołem niewerbalnie

Na najwyższym poziomie pytania rzeczywiście istnieją zespoły, które grają bez dyrygenta. Te zespoły są często intensywnie przećwiczone i dość często muzyczne przywództwo (czyli to, kto decyduje o tym, na czym próbować, kiedy) pochodzi od starszego członka zespołu. (Tradycyjnie pierwszy skrzypek / koncertmistrz. ¹ ) Jednak po wykonaniu tego ćwiczenia jest prawie osadzony w kamieniu i bardzo niewiele dużego zespołu bez dyrygenta może się zmienić w środku wykonania .

Należy jednak pamiętać, że zespoły grające na wysokim poziomie często nie mają zbyt wielu prób! Zwykle tylko jedna sesja, nierzadko zero, przed występem. W takich sytuacjach konieczne jest, aby na czele stanął ktoś, kto ujednolici wszystkie interpretacje danego utworu przez różnych muzyków.

Ponadto muzyka w momencie wykonania często będzie wymagać czegoś innego niż co jest ćwiczone. Tempo może być trochę szybsze, albo instrumenty dęte mogą dać trochę więcej (albo nie daj Boże, ktoś popełnia błąd), a dyrygent jest po to, aby zebrać wszystkie te informacje i zsyntetyzować je w wykonaniu zespołu.

Sam fakt, że ta sama orkiestra zagra inaczej z innym dyrygentem, powinien być tego wystarczającym dowodem.

Dyrygent nieustannie zadaje sobie pytanie „Jakich informacji potrzebuje ode mnie zespół?”, odpowiada na to pytanie używając swoich uszu i swojego wewnętrznego obrazu dźwiękowego tego, jak muzyka powinna brzmieć, a następnie wykonuje gest przekazywania tych informacji niewerbalnie. Na wysokim poziomie zręcznościowym dyrygent może nawet nie ruszać rękami, jeśli muzyka tego nie wymaga! Zobacz ten film Leonarda Bernsteina, ale zdaj sobie sprawę, że on komunikuje się i wpływa na zespół nawet bez jego rąk!

Oczywiście na niższych poziomach muzykalności, jak w gimnazjum, gracze prawdopodobnie będą potrzebować bardzo specyficznych schematów rytmu do wspólnego grania, nawet po wielu próbach.

¹ _{Nawet w profesjonalnych orkiestrach to wciąż ten pierwszy skrzypek podejmuje wiele decyzji dotyczących zespołu, np. „gdzie naprawdę jest nasz pierwszy rytm”. Wielu znanych dyrygentów orkiestry jest znanych z tego, że ich początkowe gesty są bardzo niespecyficzne, a gdyby kamery skierowane były nieco w dół i w lewo, zobaczyłbyś prawdziwy gest przygotowawczy.}

Pytasz „czy większość rzeczy jest znana z góry” - ale kto podjął te decyzje z góry? Rola dyrygenta zaczyna się na długo przed samym występem, jeszcze przed rozpoczęciem prób. Podejmuje decyzje takie jak to, co naprawdę oznacza tempo „Allegra ma non troppo”, jak głośne jest naprawdę forte, jak skoordynować sto osób do wspólnego grania rubato , jak zrównoważyć brzmienie całości orkiestra a pianista-solista tygodnia itp.

A kto koordynuje próby? Kto decyduje się rozpocząć dzisiejszą próbę w części trzeciej, t. 23, w tym szczególnie trudnym miejscu? Kto powie wiolonczelom, że są za głośne? Kto powstrzymuje stu ludzi grających jednocześnie i mówi „to nie było to; spróbujmy jeszcze raz”?

Dyrygent jest jakby reżyserem teatralnym. Czy słowa nie są już w scenariuszu? Czy aktorzy nie mogą słuchać siebie nawzajem i wiedzieć, kiedy je powiedzieć? Czy scenograf nie zajmuje się scenografią, a oświetleniem - oświetleniem? Tak dla wszystkich, ale nadal potrzebujesz kogoś, kto podejmuje globalne decyzje artystyczne, które łączą te różne elementy w jednolitą całość. Na przedstawieniu prawdopodobnie nie zobaczysz reżysera, dopóki może nie zawiśnie kurtyna, ale jego dzieło jest wszędzie.

Z mojego doświadczenia jako muzyka zespołu mogę powiedzieć, że dyrygent jest najważniejszy podczas prób. Dobrze wyćwiczona orkiestra złożona z dobrych muzyków może w razie potrzeby grać bez dyrygenta, ale bez niego prawdopodobnie nigdy nie byłaby w stanie z sukcesem wykonać próby utworu. Orkiestra jest bardzo złożonym organizmem, a muzyka ma wiele punktów, w których subiektywność jest ważniejsza od obiektywności, więc bez kogoś, kto koordynowałby wszystkie części, chaos jest nieunikniony.

Dyrygent jest istotną rolą w każdej orkiestrze.

Zapewnia przywództwo i pomaga ujednolicić brzmienie, aby tworzyć wspaniałe występy. Nie ma standardowej metody dyrygowania, ale jak możesz sobie wyobrazić, muzykowi trudno jest samodzielnie podejmować wszystkie decyzje, podczas gdy inny muzyk może się różnić, więc dyrygent ma ostatnie słowo.

W w praktyce dyrygent wykonuje próby z orkiestrą, aby dźwięk był dopasowany do jego studiów i zrozumienia utworu muzycznego. Muzyk to raczej… utalentowane narzędzia do wyrażania życzeń dyrygenta. Możesz to lepiej zrozumieć, porównując ten sam utwór z dwóch lub trzech przewodników.

Zadaniem dyrygenta jest jakoś zakomunikować dowolnej sekcji, nawet solisty orkiestry, jak mocna lub miękka powinna grać jakąś rolę. Ile sentymentu. Jak szybko i jak silnie.

Pomaga także w przygotowaniu sekcji do gry, jako przypomnienie. Po prostu trzyma wszystko razem. To dość trudne zadanie, jak możesz sobie wyobrazić, ponieważ muszą zapamiętać utwór do tego stopnia, aby mógł dostrzec błędy i udoskonalić grających muzyków. Na przykład akcentowanie staccato lub granie lepszych partii muzycznych, które łączą różne instrumenty i tak dalej. Jest rzeźbiarzem, który pomaga ujednolicić indywidualny składnik dostarczany przez każdego utalentowanego wykonawcę.

„dlaczego wykonawcy muszą być zjednoczeni? zakładając, że jeden wykonawca w jakiś sposób traci innych, czy nie może ich po prostu wysłuchać i dostosować? w jaki sposób obecność dyrygenta poprawia to?” silny>

Problem polega na tym, że ktoś musi ustawić rytm, a duży zespół jest na tyle duży, że możesz nie być w stanie stwierdzić, że cała sekcja ciągnie się ze sceny (gdzie dźwięk nie miał czas na wymieszanie). W mniejszych zespołach nie jest to tak ważne, ponieważ można usłyszeć innych odtwarzaczy i nie ma żadnych opóźnień w propagacji dźwięku. Jeśli jakaś sekcja zostanie odrobinę za sobą, ale nie na tyle, aby wszystko zepsuć, orkiestra zabrzmi „mętnie”.

„Ustawianie tempa: czy tempo nie jest ustawione z góry? Czy wykonawcy nie ćwiczą i nie znają tempa? ”

Może jeśli jest ścieżka z kliknięciem. Co więcej, przy zmianach tempa, jeśli ktoś w sekcji basowej lub rytmicznej przyjmuje wolniejsze tempo, naprawdę trudno jest przywrócić tempo całemu zespołowi. Linie basu i rytm mają ogromną władzę nad tempem orkiestry. Co więcej, na ogół skrzypce mają tendencję do pośpiechu i siedzą po przeciwnej stronie sceny niż sekcja basowa, ze względów tradycyjnych i związanych z miksowaniem dźwięku, a przy braku „ostatniego słowa” orkiestra może doświadczyć przeciąganie liny nad tempem.

Ponadto, jak wspomniał NReilingh, muzyka na żywo jest na żywo. Działasz bez sieci. Nastrój publiczności, przestrzeń wypełniona ludźmi lub inne niematerialne mogą wymagać natychmiastowej zmiany tempa lub dynamiki, która nie została przećwiczona. Ktoś, kto nie jest zajęty odgrywaniem swojej roli, kto widzi / słyszy wszystkie głosy, jest jedyną osobą, która może wykonać wezwanie na miejscu, aby przyspieszyć tę sekcję, spowolnić ten fragment lub rozpocząć falę crescendo dwa takty wcześnie.

„Jeśli większość rzeczy jest znana z góry, ile kreatywności wymaga rola dyrygenta?”

Wiele z tego, co robi dyrygent, dzieje się przed wieczorem występu. O wszystkich rzeczach „informują z wyprzedzeniem” podczas prób. Wybrali sposób interpretacji oznaczeń tempa, informują o balansie orkiestry (czy skrzypce są zbyt głośne, a perkusja zbyt głośno na fortepianie)?

Teraz wieczór koncertu , jeśli praca została wykonana na próbie i wszystko jest gotowe ... Dyrygent to ludzka ścieżka / metronom z delikatnymi przypomnieniami o tym, co grupa powinna robić.

To powiedziawszy, nawet duży zespół, który wystarczająco dużo razem grał, może występować bez dyrygenta ... Lub, w niektórych przypadkach, pomimo dyrygenta. Milwaukee Symphony Orchestra była pod dyrekcją McCalla przez lata tuż przed przejściem na emeryturę. Jego zdolności motoryczne spadały, a jego dyrygowanie stawało się „papkowate”. Grupa odpowiedziała, stając się bardziej spójną. Krążyły pogłoski, że ich następny dyrygent, Andreas Delfs, z trudem wyłamał się z nawyku nie kierowania nim teraz, gdy był jasny kierunek. Grupa i on w końcu zachowali równowagę, a MSO zyskało uznanie za jego kadencji.

„lub innymi słowy: co sprawia, że ​​dyrygent jest dobrym dyrygentem?”

Dobry dyrygent to taki, który jest w stanie komunikować / przedstawiać swoją artystyczną wizję, który jest w stanie zmusić zespół do dobrej wspólnej gry i zmusić graczy do poprawy (zarówno razem, jak i osobno). Muszą też być wyrozumiali i ludzcy. Muszą dać muzykom pewną swobodę artystyczną, ale nie na tyle, żeby grupa nie mogła ze sobą współpracować.

Podoba mi się to, co Benjamin Zander ma do powiedzenia na ten temat: „Sukces dyrygenta nie jest mierzony liczbą sprzedanych biletów ani płyt CD, ale błyszczącymi oczami otaczających ich ludzi”. Te oczy to nie tylko publiczność, ale także muzycy. I ekstrapoluje, że wszyscy powinniśmy zadać sobie pytanie dotyczące ludzi wokół nas (przyjaciół, rodziny itp.): „Kim jestem, że ich oczy nie świecą?”

Osobisty przykład, jeden dyrygent W liceum nie pozwoliłem nam na próbie zagrać ostatniej nuty piątego Beethovena. Za każdym razem, gdy tam docieraliśmy, przerywał nam ostatni odpoczynek i kazał nam zaczynać od nowa (lub od fragmentu, który według niego wymagał więcej pracy). To było szaleństwo, wtedy doprowadzało do szału. Na koncercie, kiedy padła ostatnia nuta, uderzyliśmy w nią ze wszystkiego, co mieliśmy, ponieważ nie udało nam się osiągnąć tego zamknięcia, kiedy wszyscy grają razem tę kadencję na próbie. Ta chwila przyprawiła wszystkich o dreszcze.

Wagner, O dyrygowaniu

Z notki Amazon.com:

Wagner zainicjował romantyczny obraz dyrygenta jako ognistego, wszechwiedzącego dyktatora podium. Oto jego wymowne eseje na temat roli dyrygenta, interpretacji muzycznej i wielu innych tematów.

Rola Wagnera w tej dyscyplinie sprawia, że ​​jest to cenna lektura dla każdego, kto studiuje dyrygenturę lub interesuje się sztuka.