Dla mnie moja prędkość jest bezpośrednio związana z koordynacją między moimi rękami. Jako gitarzysta, to moje niepokojące i zbierające ręce. Więc ćwiczenia koordynacyjne są ważne.

Jeśli chodzi o przyspieszanie, odkryłem, że najlepszym sposobem na zwiększenie prędkości jest powolne i przemyślane ćwiczenie przez chwilę, a następnie spróbuj kilka biegów z prędkością nieco większą niż z którym czujesz się komfortowo. Po wykonaniu tej czynności powinieneś zauważyć, że twoja technika, gdy zwolnisz z powrotem, jest dokładniejsza i po chwili twoja maksymalna prędkość powinna się poprawić.

Jak zasugerowano w innej odpowiedzi, rozluźnienie rąk jest również kluczowe. Ćwiczenie, które proponuję, powinno w tym pomóc, ale inne do wypróbowania, ponieważ twoja drażniąca ręka polega na nauce jak najmniejszego niepokoju. Możesz to ćwiczyć, zdejmując kciuk z karku i po prostu użyj nacisku palca, aby się denerwować. To zachęci cię do rozluźnienia uścisku i, miejmy nadzieję, przyspieszenia twojej rozdrażnionej dłoni.

Szybkość na każdym instrumencie polega na rozluźnieniu wszystkich mięśni oprócz mięśni potrzebnych do wykonania wymaganego ruchu. Oto przykładowy przykład: zaciśnij każdy mięsień ciała i spróbuj się poruszyć. Trudno, prawda? Kiedy ćwiczysz coś powoli, skup się na upewnieniu się, że nie robisz nic obcego i że pozostaje to wygodne i płynne. Musisz stale sprawdzać swoje ciało pod kątem dodatkowego napięcia. Będziesz zaskoczony, jak duże jest napięcie, którego nawet nie zauważysz, ponieważ jest ono obecne przez cały czas.

Istnieje wschodnie ćwiczenie medytacyjne, które powinno przynosić korzyści w zakresie koordynacji umysłu / ciała. Jedno z pierwszych ćwiczeń w Sadhanie (/ So '-dana /) autorstwa Anthony'ego De Mello [ link] jest następujące, zakładając wygodną, ​​zrelaksowaną postawę:

• Skieruj swoją uwagę na lewy łokieć.
• Skieruj swoją uwagę na prawy duży palec u nogi.
• Skieruj uwagę na lewe ramię.
• Skieruj swoją uwagę na prawy łokieć.
• Skieruj swoją uwagę na lewy duży palec u nogi.
• Skieruj uwagę na prawe ramię.

Przez pierwsze kilka razy przejdź powoli przez sekwencję, upewnij się, że czujesz to miejsce (powietrze poruszające się po skórze, poczucie napięcia mięśniowego (ale nie napinaj, nie ruszaj to ćwiczenie z wyjątkiem normalnego oddychania)), być może nawet tętno krwi. Po kilku ćwiczeniach przeprowadź sekwencję szybciej.

Być może nie pamiętam dokładnej kolejności lub lokalizacji, ale chodzi o to, aby nauczyć się szybko wybierać część ciała i mocniej wiązać strumień wrażeń do wyższych części świadomości. Powinno to również zwiększyć Twoją całkowitą świadomość swojego ciała.

Osobiście uważam, że najtrudniejszą częścią tego ćwiczenia było naprzemiennie wykonywanie lewej i prawej strony ciała. Z zamkniętymi oczami mogę łatwo zacząć od palca wskazującego i skierować uwagę na pobliskie części, takie jak nadgarstek, inne palce, wyżej w górę ramienia. Próba znalezienia prawej stopy zaraz za lewą ręką była (jest) dla mnie trudna do wykonania szybko. Żeby się tam dostać, muszę wyczuć drogę w dół nogi. Ale po kilkukrotnym przejściu staje się łatwiejsze.

Następny poziom to jednoczesne odczucie wszystkich tych części ciała. Ale jest to inne ćwiczenie z nieco innym celem.

Gorąco polecam powyższą książkę (musiałem oddać mój egzemplarz) każdemu zainteresowanemu medytacją. Jest to praktyka duchowa , ale zasadniczo jest „religią” - jest neutralna i może być stosowana przez praktykujących dowolną religię. (Byłbym bardzo zaskoczony, gdyby dowiedział się czegoś innego.)

Edycja: Jeszcze bardziej chaotyczny komentarz. William James opisuje podstawową funkcję świadomość jako wybór. To jest wybór, na co zwrócić uwagę, a co ignorować. Wcześniej użyłem terminu skupienie uwagi , który uważam teraz za zbędny, ponieważ oba terminy składowe zawierają implicite swoje przeciwieństwo (aby skupić się na jednej rzeczy, jedno wypycha inne poza skupienie; zajęcie się jednym bodźcem oznacza zignorowanie (lub zmniejszenie uwagi) innego bodźca).

Ponieważ zarówno bodźce, jak i polecenia motoryczne są przenoszone przez układ nerwowy, staje się jasne, że mogą na nie wpływać leki działające na układ nerwowy. Stymulanty mogą zwiększać pozorną siłę bodźców i pozorną prędkość ruchu. Ale bardzo trudno jest przeanalizować ten wpływ na siebie właśnie dlatego, że oboje się zmieniają. Wprawdzie możesz być Pijanym Mistrzem, ale trudno to ustalić dla siebie ze względu na Gogle Piwne. :) (I pamiętaj, że Pijany Mistrz nadal potrzebował intensywnego (trzeźwego) treningu fizycznego.)

Inne niebezpieczeństwa w tym obszarze to: nadmierna dawka stymulantów może wywołać drżenie, potrząsanie mięśnie w niekontrolowany sposób (co jest przeciwieństwem tego, czego chcemy). Stosowanie stymulantów może sprzyjać uzależnieniu chemicznemu (niedobrze). A przemoc może powodować halucynacje, rozłączenie z innymi / rzeczywistością.

Chyba mówię: spróbuj poćwiczyć po wypiciu szklanki wody, a potem spróbuj po filiżance kawy. NIE mówię: spróbuj coli, aby Twoje solo było niesamowite. Zawsze używaj mózgu. Piwo może pomóc ci uzyskać przyjemny i płynny rytm przy lokalnym otwartym mikrofonie. Jedna piąta waleta nie pomoże.

Mogę mówić tylko na gitarze, ale w zasadzie można dostrzec drastyczną poprawę w, powiedzmy, roku, ćwicząc z metronomem. Ludzie nie chcą tego robić, ponieważ jest to żmudne, ale poprawa będzie ogromna.

Początek z metrum 4/4 i czterema ćwierćnutami. Zacznij od 60 bpm. Na początku nie robisz skal, które przychodzą trochę później. Po prostu wybierasz jedną strunę na raz w górę iw dół podstrunnicy nad wszystkimi strunami. Używając wszystkich palców lewej ręki

Ćwiczyłem trzy razy w tygodniu po dwie godziny. Po każdej drugiej sesji wznosiłem się o pięć uderzeń na minutę. Gdy osiągniesz 180 bpm, zmniejszasz prędkość o połowę (czyli 90) i robisz ósemki. Byłby to więc rytm 4/4 z 8 nutami w takcie, po dwa na takt. Następnie przechodziłbyś od 90 do 180 ponownie.

Co jest wspaniałe, kiedy możesz wygodnie grać na ósemkach na 180 stopni, możesz zacząć grać rytmy. Crotcet ósemka / ósemka Crotchet Crotchet.

Ostatecznie włączasz te rytmy do skal. Dowiesz się, jak komponować melodie, a teraz masz zręczność, aby faktycznie odtwarzać swoje pomysły.

Zawsze znajdowałem dobre ćwiczenie szybkości palców polegające na prostym stukaniu. Stuknij w chwałę. Użyj metronomu i trzymaj rytm. Powoli zwiększaj prędkość, a także czas trwania każdej sesji.

Najważniejszą rzeczą w szybkości jest to, że nie tylko ręka wykonuje pracę, ale całe ramię. Mięsień, który jako pierwszy odczuwa napięcie, to ten na przedramieniu i ten mięsień jest najważniejszy. Zapewnia szybkość, stabilność, a także pomaga utrzymać rękę na miejscu. Wykonuj ćwiczenia rozciągające na przedramię (te autorstwa Petrucciego są dobre) i ZAWSZE rób je przed rozpoczęciem gry. Dotyczy to obu ramion. Mięsień lewego przedramienia pomaga przesuwać się w przód iw tył (wraz z mięśniami łokcia) i wzmacnia palce.

Kolejnym najważniejszym mięśniem jest biceps. Standardowe lekkie ćwiczenia, takie jak rozciąganie, powinny ci pomóc.

Ale co najważniejsze, GRAJ.

Wybierz piosenkę, którą lubisz i graj to w kółko.

Graj razem z piosenką, graj dłużej, graj szybciej. Idź stopniowo. Wybieraj twardsze i bardziej techniczne utwory.

Pod koniec dnia NIC nie pomoże ci lepiej niż ćwiczenie.

Zauważyłem, że z mojego doświadczenia jako gitarzysty / pianisty tę prędkość można rozwinąć, najpierw ustawiając cel i ćwicząc powoli, synchronizując obie ręce. Metronom bardzo pomaga, ale uważam, że czasami nawet bez metronomu ciągłe powolne ćwiczenia mogą rozwijać szybkość i dokładność. Wybrałem odliczanie solo Coltrane'a do eksperymentu i naprawdę myślałem, że na początku nie da się grać, ale po ciągłym powolnym ćwiczeniu pacjenta z metronomem byłem w stanie rozwinąć prędkość.

każdemu, kto szuka tego, który gra na pianinie, gorąco polecam tutoriale Josha Wrighta. na początku, kiedy próbowałem ich używać, nie działały poprawnie. teraz, zaledwie po miesiącu, pomogli dramatycznie. nie mówiąc, że mogę nagle grać w HR2, ale robię się dużo lepiej.

Właśnie zdałem sobie sprawę, że istnieje świetny, prosty i przyjemny sposób na natychmiastową poprawę siły i zręczności palców. Jestem pewien, że wiele osób robi to z natury, ale dla ludzi takich jak ja był to świetny chwyt.

Otwórz tę listę odtwarzania (z Dave Conservatoire - świetny zasób dla siebie) i graj wszystkie piosenki jeden po drugim i klaszcząc palcami w rytm.
Zawsze trenowałem palce metronomem i uważałem to za bardzo nudne i bolesne. Robiąc to, używając prawdziwej muzyki jako metronomu, jest to po prostu prostsze i bardziej naturalne.
Na początku wystarczy stuknąć palcami każdej dłoni oddzielnie (palec na takt), a następnie połączyć obie ręce.
Używaj różnych rytmów trenować różne wzory palców. Trudne jest to, siła, którą zyskujesz, gdy się do tego przyzwyczaisz.

Gdy poczujesz się komfortowo i dokładnie, zacznij pukać nieco głośniej i wypróbuj różne rodzaje ataków, np. Staccato, legato, z innymi / bez innych palce uniesione / wypoczęte itp.

Gdy już osiągniesz dobrą zręczność i celność, prędkość wcale nie jest problemem. Celem nie jest szybkość, jej dokładność. Po osiągnięciu siły palców, zręczności i dokładności prędkość jest na miejscu.

Mam nadzieję, że to pomoże.