• Górna pięciolinia to melodia (wokalna). W zasadzie może to być przekazane samemu wykonawcy wokalisty, aby mógł śpiewać w sytuacji typu wokalista + pianista; jako pianista nie grasz na nich.
• Dwie dolne pięciolinie składają się na wielką pięciolinię wspólną dla muzyki fortepianowej. Jak wskazano w innych odpowiedziach, jest to zorganizowane w taki sposób, aby pokazać partie prawej i lewej ręki do grania na instrumencie. Zasadniczo, sama wielka laska może być dostarczona pianiście w sytuacji typu wokalista + pianista.

Dwie pięciolinie fortepianu wielka pięciolinia służą głównie do rozróżniania między lewą a prawą ręką. Czasami lewa ręka będzie musiała grać nuty w zakresie klucza wiolinowego, a czasami prawa ręka będzie grała nuty w zakresie klucza basowego. W takich przypadkach będziesz mieć dwa klucze wiolinowe. Jednak w tym przypadku muzyka fortepianowa jest tylko na dwóch pięciolinach, a klamra wokół nich znajduje się po lewej stronie. Pięciolinia na górze strony jest przeznaczona tylko dla piosenkarza.

Kiedy masz notatki między dwiema pięcioliniami, nadal będziesz w stanie określić, z którą pięciolinią te notatki są skojarzone na podstawie pozycji w księdze pochodzą i skąd pochodzą nuty.

W tym przypadku nuty na środku wielkiej pięciolinii znajdują się na wierszach księgi, które rozciągają się od klucza wiolinowego, a laski są skierowane w dół, co oznacza, że ​​znajdują się w niższym głosie klucza wiolinowego. W Twoim przykładzie są to As i C #.

Zauważ, że na środkowej pięciolinii nuty z podniesionymi ogonkami są dokładnie takie same, jak nuty na górnej pięciolinii, ponieważ prawa ręka, grająca na środkowej pięciolinii, tworzy linię melodyczną.

W środkowej linii znajdują się również nuty z dolnymi ogonami, które są częścią akompaniamentu granego prawą ręką. Dolna linia to standardowy bas, grany lewą ręką.

Górna linia w utworach napisanych w ten sposób zawsze będzie linią melodyczną, pasującą do słów wydrukowanych powyżej.

Na drugą część pytania odpowiada - nuty na LINII LEDGER są zbyt niskie, aby zmieścić się na środkowej pięciolinii, ale zbyt wysokie, aby można je było zagrać lewą ręką. Więc są napisane w ten sposób, aby melodia była odtwarzalna. Podobnie jak w drugim takcie, A i środkowe C # można osiągnąć prawą ręką, podczas gdy lewa ręka gra niskie F #. Nie osiągniesz A / C # lewą ręką, trzymając niski F #.

Zwróć również uwagę, że w przypadku zwykłej muzyki, zapisanej w standardowej formie przy użyciu kluczy wiolinowych / basowych, ogony są zwykle podniesione lub opuszczone, aby wszystko wyglądało schludnie, więc nie będzie tego samego formatu, co w przykładzie.

Wiem, że to źle w czystym sensie. ALE pomyśl o trzech klepkach jako ołowianym arkuszu. Górny klucz G to linia melodyczna, a obie pięciolinie to akordy. Zakłada się solo na pianinie.

_{^{Niech to nie będzie liczone jako pełna odpowiedź, ponieważ niestety nie mam wystarczającej reputacji, aby komentować.}}

Kilka możliwości:

• górna pięciolinia jest przeznaczona dla innego instrumentu lub wokalu (w takim przypadku myślę, że prawdopodobnie byłaby mniejsza);
  
• Myślę, że utwór może być napisany również na organy.
  _{(zobacz przykład Toccata and Fuga Bacha);}
• jak powiedzieli inni, dwie dolne pięciolinie to wielka pięciolinia ;
• gracz może zagrać pierwszą pięciolinię prawą ręką, a dwie dolne lewą ręką; Spotkałem kiedyś taki kawałek.