Zamiast grać ósemki „prosto”, sprawiasz, że kołyszą się, robiąc nutę na takcie nieco dłuższą, a następną nieco krótszą. Nazywa się to tripletyzacją. Ponieważ twoje pierwsze nuty są poza rytmem (C # i G #), te nuty będą krótsze lub nieco opóźnione. D i A będące taktowaniem byłyby wydłużonymi nutami (równymi długości ćwierćnuty trioli). Brzmi bardziej skomplikowanie niż to konieczne. Uważam, że to początek The Pink Panther. Posłuchaj tego, a od razu zrozumiesz, jak nadać mu trochę rozmachu.

Jeśli pomaga to liczyć, wyobraź sobie każdą ćwiartkę podzieloną na trzy. W całym takcie należy policzyć dwanaście (4x3), podkreślając 1 23 4 56 7 89 10 11 12. Omawiane nuty pojawiają się na 9, 10 i 12, przy czym 10 jest przerywane i odrzucane.

Czasami pomocne jest wypowiedzenie frazy w tym samym czasie. Tutaj, policz '1, 2, 3 i tę szalotkę' lub '1, 2, 3 i to jest twój los' z 'dużo' lądowaniem w górnym wierszu B. Te zwroty, jeśli dobrze pasują, pozostaną z tobą przez długi czas - Czasami piszę o muzyce, jeśli jest trudna, nie gram często.

Z pewnością brzmi jak Mancini, jak zauważył Jomiddnz.

Pomyśl o każdym uderzeniu podzielonym na trojaczki, co daje w sumie 12 „sub-beatów”. Trzy nuty są grane na 9, 10 i 12.

  1 2 3 4 | 1 21 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 | 1 2 3 4 5 6. . . .- - - - - - - - X X - X | X –––––––––––––––. . . .