Byłoby to raczej F-dur niż F-moll, ponieważ istnieje miksoliidiański A w C, a nie A ♭.

Powodem, dla którego warto wspomnieć jakąkolwiek nazwę litery, jest wskazanie korzenia lub „domu” jest.

Więc, powiedzmy, C-mixolydian, właśnie w tym jesteśmy. Rymowanka to C, ale nuty nie pochodzą z C-dur lub C-moll (żadnego z nich!), ale C Mixolydian.

Tak się składa, że ​​diatonicznie wszystkie te nuty (CDEFGA Bb) są również tymi z F-dur. Jest tylko jeden klucz. dla każdego klawisza głównego i zwykle są umieszczane na początku każdej linii, aby przypomnieć nam, czym one są, aby zamiast tego używać znaków przypadkowych. Mówią nam również pośrednio, jaki prawdopodobnie będzie klucz. Chociaż tylko z Bb, może to nie być F-dur, może to być d-moll - lub nawet C-miksolidyjska!

Skale i klawisze są bezpośrednio powiązane, ale nie synonimiczne. Zdajemy sobie z tego sprawę, rozważając podrzędny klucz i związane z nim skale . Na przykład C-moll, z 3 ♭ kluczowym sig., Istnieją nuty CDE ♭ FGA ♭ A ♮ B ♭ B ♮, które mogą być używane i są wszystkie - nie składają się na jedną skalę moll . Stanowią amalgamat kilku różnych skal moll - wszystkie należą do tonacji c-moll.

Wracając do pytania. Używając nut C Mixolydian - jesteśmy w C Mixolydian, ale preferowany jest kluczowy sig. byłoby jedno mieszkanie dla utworu pisemnego; tak naprawdę nie jesteśmy w F . (a na pewno nie f-moll !!). Można by też powiedzieć , że jesteśmy w trybie miksolidyjskim F, żeby trochę zmylić! I - cechą charakterystyczną tonacji durowych jest tercja wielka, pozostawiając tonację molową zawierającą tercję molową - oczywiście obie z prymy.

„Miksolidyjski tryb skali C” zaczyna się na G. „C miksolidyjski” zaczyna się na C i jest modułem skali F.

Istnieje związek między C miksolidyjskim a F-dur. (Dość mocne połączenie - używają tych samych dźwięków!) Ale jeśli jesteśmy „w F-dur”, F jest prymą. W C Mixoldian C jest korzeniem. Opuściliśmy świat „kluczy”.

W prawdziwej muzyce jest często bardzo płynny. Nuty b7 (i akordy bVII) współistnieją z nutami nat7 (i akordami V). Czy „Blues in C” w C mixolidian (z powodu C7), czy C-dur (z powodu G7)? Czy coś innego (z powodu F7)? Na pewno nie przełącza klawisza / trybu? :-) Prawdopodobnie lepiej zostawić to w C-dur, z pewnymi niediatonicznymi nutami.

Jeśli utwór jest prosto w C-miksolidyjsku, najbardziej precyzyjną rzeczą, jaką możesz powiedzieć, jest to, że jest w C-miksolidyjsku. Mówiąc swobodnie, możesz powiedzieć, że jest w C, o ile osoba, która Cię słucha, zinterpretuje to jako „rdzenną nutą utworu jest C”, a nie „utwór to C-dur” - ponieważ utwór w C-miksolidianie nie jest „w C-dur”.

Jeśli chodzi o to, jakiego sygnatury tonacji należy użyć, aby napisać utwór w C mixolydian, znajdziesz różne opinie co do tego, co jest jaśniejsze. Niektórzy sugerowaliby użycie sygnatury klawiszowej z jednym bemolem i zaznaczenie partytury „C mixolydian”. Inni sugerowaliby po prostu oznaczanie każdego B z przypadkami.

Jeśli tonacje piosenek są zdefiniowane w kategoriach dur i moll, w jaki sposób zdefiniujemy naszą tonację, gdy gramy gamy inne niż dur i moll?

Tonacje piosenek są definiowane nie tylko pod względem gamy durowej i molowej; Sugerowałbym po prostu unikanie używania słowa „klucz”, jeśli mogłoby to prowadzić do nieporozumień. System tonacji durowej / molowej często może być jedynie przybliżeniem, a ograniczenie się do mówienia wyłącznie w kategoriach systemu tonacji dur / mol może spowodować utratę informacji o omawianej muzyce.

Podpis klawiszy definiuje dwie rzeczy: jakie modyfikacje należy wprowadzić w nutach domyślnie oraz kierunek, w jakim tonie znajduje się muzyka. Zasadniczo wybór używanej sygnatury tonacji to po prostu balansowanie między tymi dwoma czynnikami.

Podam kilka przykładów:

• C-moll, z 3 mieszkaniami (Bb, Eb, Ab). Wybór jest pomiędzy napisaniem go bez bemoli / ostrych znaków w sygnaturze klucza, a wpisaniem przypadkowym dla każdego trzeciego / szóstego / siódmego miejsca. Z jednej strony podpis sprawia, że ​​jest on wyraźny w C ... ale z drugiej strony trzeba przypadkowo wiele notatek. Oczywiste jest, że drugi czynnik jest o wiele bardziej przeszkodą niż pierwszy. Dlatego zamiast tego, c-moll jest zwykle pisane z trzema bemolami w tonacji - a osoba czytająca muzykę musi zrozumieć / pojąć, że te trzy bemole nie oznaczają, że muzyka jest w tonacji Eb-dur. To wada (którą muzycy muszą psychicznie wytłumaczyć) ... ale wadą jest więcej niż przeważenie brak konieczności przypadkowego umieszczania każdej innej nuty.
• C Mixolydian, z 1 bem ). Teraz wybór jest następujący: czy dodać Bb do podpisu klucza? Dodanie Bb sprawia, że ​​wydaje się, że kluczem utworu jest w rzeczywistości F. Ale zaletą jest to, że nie muszę przypadkowo umieszczać B w partyturze. W takim razie ... pierwszy czynnik prawie na pewno przeważa nad drugim: nikt nie mrugnąłby okiem na widok wszystkich pochlebnych B, ale mogłoby to spowodować zamieszanie, gdy podstawą muzyki nie było F. (Jako były muzyk jazzowy mogę zdecydowanie powiedziałbym, że dużo wolałbym przeczytać spłaszczone, siódme, przypadkowe zdezorientowane co do struktury akordów lub tonacji utworu.)

Ogólnie rzecz biorąc, prawdopodobnie powinieneś przypisać muzykę tonacji durowej lub molowej - nie dlatego, że nie możesz zrobić czegoś innego, ale dlatego, że pomieszanie bazy / tonacji prawdopodobnie przeważy konieczność parsowania znaków przypadkowych więcej niż zwykle.

Kiedy gramy w miksolidyjski tryb C, czy nadal jesteśmy w tonacji C?

Może. Może nie.

Problem z tym pytaniem polega na tym, że jedyną rzeczą potrzebną do udzielenia odpowiedzi na to pytanie jest zbiór dźwięków CDEFGA Bb C .

W w bardzo uproszczony sposób można powiedzieć, że ta kolekcja dźwięków pasuje do tonacji F-dur i d-moll.

Oczywiście pasowałby również do 1 z 7 możliwych trybów - miksolidyjski C, D eolski, E lokriana ... itd.

Tonacja jest płynna, więc możesz również powiedzieć, że te dźwięki pasują C-dur z chwilową tonizacją subdominanta. W rzeczywistości dyskusja na temat analizy może to odzwierciedlać. Ludzie mogą odnosić się do rzeczy takich jak „frygijski smak in minor” w odniesieniu do akordu N6 lub „subdominant flection”, gdy obniżona septyma jest używana w tonacji durowej bez konieczności określania zmiany klucza.

... jak definiujemy nasz klucz ...

Musisz zidentyfikować tonik , zanim będziesz mógł odpowiedzieć na pytanie.

Ponadto umieszczenie notatek w kolejności alfabetycznej zaczynającej się od litery C nie odpowiada na pytanie. Ta skala ładnie pasuje do takich akordów jak Dm7 , C , C7 , F , itp.

Tak.

Jeśli używasz pożyczonych akordów lub wymiany modalnej, a C jest środkiem tonalnym, to tak, klucz nadal jest C. Jeśli używasz ściśle C Mixolydian, ale nadal występuje w C, wtedy jest to piosenka modalna lub muzyka modalna, jak chorał gregoriański, a kluczem jest C Mixolydian. Mimo że nuty są takie same, jak w F-dur, nie jest to F-dur, jeśli piosenka przechodzi do C